Taalkennis Japans verbindt u met Japan en vormt een communicatiebasis die deuren voor u opent - met name in de professionele wereld. Om deze reden hebben bedrijven en organisaties die in de taalkennis en taalopleiding van de werknemers investeren, ook een duidelijk voordeel en een voorsprong. Dagnall Talen biedt u precies wat u zoekt: effectieve taalcursussen Japans op het hoogste niveau voor zowel professionals als leidinggevenden. Taaltraining Japans op maat, omdat uw bedrijf of organisatie welbespraakte medewerkers verdient.
Vakgebieden
Van zakelijk en technisch tot medisch - Dagnall is thuis in elke bedrijfstaal. Iedere bedrijfstak kent zijn eigen taal en gebruikt zijn eigen terminologie. Geef uw medewerkers duidelijke concurrentievoordelen en een zelfverzekerde uitstraling, door middel van branchespecifieke taalkennis Japans op het hoogste niveau. Dagnall Talen biedt uw werknemers taaltrainingen Japans in een brede waaier van gespecialiseerde vakgebieden.
Dagnall Talen biedt taaltrainingen Japans op maat aan als individuele lessen, als groepscursussen met collega’s, als intensieve workshops en ook als doorlopende, regelmatige trainingen - met face-to-face-lessen alsook online cursussen. Iedereen kan bij Taleninstituut Dagnall Japans leren op de manier die het beste bij hem of haar past. Naast algemene taaltaaltrainingen Japans zijn organisaties vooral in werkgerelateerde taaltrainingen geïnteresseerd zoals schrijfvaardigheid Japans of zakelijk Japans. De taaltrainingen worden afgestemd op de individuele behoeften van de klanten. Dagnall biedt de mogelijkheid om via gecertificeerde taaltrainers met zeer goede recensies en beoordelingen Japans te leren. Dagnall Talen leidt u doelgericht en snel naar de door u beoogde resultaten.
Filosofie
De filosofie van Dagnall is om Japans te leren zonder schroom en met plezier en gemak. Daarom zetten wij alles in het werk om te zorgen dat u de Japanse taal zonder remmingen en moeiteloos leert. Japans leren moet leuk zijn en daarom werkt Dagnall Talen met methodes die het leren voor de cursisten gemakkelijker en prettiger maken. Met onze methodes wordt nieuwsgierigheid opgewekt en de bereidheid om te leren, ondersteund. Door dagelijks 15 minuten te oefenen, brengt Dagnall Talen u met grote stappen naar het beoogde niveau. Dagnall Talen is een ideale partner voor iedereen die Japans wil leren.
Betaalbare topkwaliteit sinds 1982
Daarom Dagnall!
toptrainers maatwerk door heel Nederland ISO 9001:2015 gecertificeerd, NRTO-keurmerk Btw vrijgesteld
Dagnall Taleninstituut stelt in overleg met u als opdrachtgever uw leerdoelen en wensen vast. U meldt de deelnemer(s) met de contactgegevens aan. Dagnall Taleninstituut verzorgt een intake op locatie of, indien gewenst, online of telefonisch. Nadat het intakegesprek heeft plaatsgevonden, waarin op basis van het Europees Referentiekader het huidige en gewenste niveau van de cursisten wordt bepaald, ontvangt u van ons een op maat gemaakt cursusvoorstel samen met een offerte. Nadat u akkoord op de offerte hebt gegeven, stemmen wij de planning van de cursus af op uw agenda en situatie.
De trainer evalueert na enkele lessen Japans de voortgang en de inhoud van de cursus. Indien nodig, kunnen de doelstellingen worden aangepast. U ontvangt een eindrapportage na de laatste les samen met een beschrijving van de resultaten die de deelnemers hebben behaald. De cursisten ontvangen tevens een certificaat van ons instituut.
Het (individuele) contact met de deelnemers wordt desgewenst door Dagnall Talen verzorgd De planning van de intakegesprekken wordt door Dagnall gedaan in overleg met u en de individuele cursisten De cursisten ontvangen een intakeformulier en een schrijfopdracht Japans van ons. Dit intakeformulier alsook de schrijfopdracht dienen vóór de intakedatum te worden teruggestuurd Dagnall verzorgt de intakegesprekken op locatie of eventueel op afstand. Het gesprek neemt ongeveer 30 minuten in beslag Groepsindelingen worden aan de hand van niveaubepaling door Dagnall geadviseerd en vastgesteld in overleg De indeling van de deelnemers geschiedt per taal en taalniveau U ontvangt altijd een offerte op maat! Wij verzorgen de logistiek van materiaal en cursusbenodigdheden Dagnall brengt geen administratiekosten en geen extra toeslag voor avondlessen in rekening Continuïteit van de planning alsook het lesprogramma Japans wordt door Dagnall Talen bewaakt en gegarandeerd Dagnall Taleninstituut is flexibel alsook betrokken!
Dagnall Talen geeft sinds 1982 maatwerk taaltraining aan bedrijven, (semi)overheid en andere non-profitorganisaties. Onze trainers zijn ervaren en kundige docenten die experts zijn in taal en duizenden trainingen voor honderden bedrijven en (overheids)instellingen hebben verzorgd.
Door de functiegerichte en werkplekgerichte methode van werken, biedt Dagnall zeer effectieve en betaalbare taalcursussen Japans. Maximaal rendement door maatwerk; daar staat Dagnall voor!
Betaalbare cursussen op maat voor het beste resultaat
Taal op de werkvloer
Taal op de Werkvloer: draagvlak is noodzakelijk! Een cursus (Japans) gericht op het vergroten van de taalvaardigheid op de werkvloer is tegenwoordig bij veel organisaties bekend. Mensen zonder of met weinig beheersing van het Nederlands of een andere voertaal ervaren een beperking in hun werkomgeving en willen sneller en/of beter kunnen communiceren.
Zij willen de aanwijzingen op de werkvloer goed kunnen begrijpen en deze ook op kunnen volgen. De medewerkers willen het liefst zelfverzekerder het werk kunnen uitvoeren en natuurlijk heel graag hun ambities op hun werkterrein waarmaken. Dit vergt een investering in werknemers en in de ontwikkeling van de organisatie is hiervoor nodig.
Dagnall Taleninstituut geeft betaalbare maatwerk taaltrainingen die de luister-, spreek-, lees- en schrijfvaardigheid op de werkvloer verbeteren. Dagnall helpt en leert cursisten de lesstof in praktijk te brengen in hun baan. Ons instituut stemt de taallessen af op de behoefte van de opdrachtgever alsook op het niveau van de deelnemer(s). Buiten de lessen om, krijgen de cursisten tijdens de cursus regelmatig praktijkopdrachten, die de continuïteit van het leerproces ondersteunen en de effectiviteit van de taaltraining verhogen.
Dit zorgt voor een win-winsituatie! Ons instituut besteedt ook aandacht aan de wellicht onderbelichte kant van veel taalcursussen: de deelnemers staan al vaak alleen in hun inspanningen om de taal te beheersen, om de gebruiken en cultuur van het nieuwe land en de organisatie te begrijpen en om de wereld door middel van taal uit te breiden. Dit vergt veel inzet en motivatie. Daarbij hebben cursisten slechts een aantal vaste contactmomenten per week met de trainer. Dit is niet in elke situatie genoeg.
Onderscheidend
Dagnall Taleninstituut onderscheidt zich door de aandacht te richten op uitbreiden van het draagvlak voor de cursus Japans op de werkvloer. Dagnall Talen moedigt uitvoerenden en leidinggevenden binnen de werkkring van de organisatie aan om voor een voortdurend proces van taalverwerving te zorgen, door vanaf het begin zoveel mogelijk met de cursisten te communiceren in de doeltaal. Door het voortdurend uitdragen van het belang van taal op de werkvloer op deze manier, wordt de waarde van goede talenkennis gemeenschappelijk ervaren en voelen deelnemers zich gestimuleerd en gewaardeerd in de taalverwerving.
VELE WEGEN LEIDEN NAAR TOKIO
Behoeftes & leermethode
Een goede cursus Japans is niet alleen toegespitst op de behoefte van de klant, cursist, organisatie of werkgever, zoals betere spreek- of schrijfvaardigheid. Een goede taalcursus (Japans) is ook afgestemd op de beste, lees meest geschikte, leermethode voor de cursist zelf. Een cursus Japans die het beste bij hem of haar past.
Hoe behaalt Dagnall een hoog rendement?
Onze vakkundige taaltrainers Japans zijn zeer bedreven in het zo snel en zo plezierig mogelijk aanleren van kennis en vaardigheden om deze direct in realistische praktijksituaties te kunnen gebruiken. Dat werkt wel zo prettig en het zorgt ervoor dat u veel waar voor uw geld krijgt. Het alom bekende hoge rendement van Dagnall behalen wij door een mix van deze beproefde leermethode met het oogmerk op de cursist(en) en het nagaan of de cursist(en) visueel, auditief of kinesthetisch is/zijn ingesteld. Bij Dagnall kunt u terecht voor cursussen die op een maatwerktraining zijn gebaseerd.
Dagnall Talen biedt individuele cursussen (privéles), zogenaamde duocursussen (2 deelnemers), groepscursussen van 3 tot 10 deelnemers, onlinecursussen, het online leerplatform voor (Dagnall.online) blended learning alsook een eigen App met jargon en woordenlijsten van de specifieke organisatie. Onze trainers geven les met veel eigen lesmateriaal dat zij hebben verzameld en gecreëerd door de jaren heen en de trainers spelen voortdurend in op actuele ontwikkelingen en thema’s.
Een prettige manier van leren
Een ander voordeel is dat dit uitgekiende maatwerk als een zeer prettige werkwijze wordt ervaren door zowel onze cursisten alsook de taaltrainers Japans van Dagnall Talen. Deze, door de jaren steeds verder ontwikkelde werkwijze is het zeer gewaardeerde handelsmerk van Dagnall Taleninstituut geworden. De cursussen Japans zijn dus niet alleen functiegericht en/of werkgericht, maar ook afgestemd op de leermethode die goed bij de cursisten zelf past.
Japans effectief leren bij Dagnall Taleninstituut
INDIVIDUELE CURSUSSEN & GROEPSCURSUSSEN JAPANS
Japanse lessen - individueel of in groepsverband
Dagnall cursussen Japans op maat voor individuen en groepen, waarbij u met een gerust hart de gehele organisatie aan ons kunt overlaten. Deze individuele cursussen en groepstaalcursussen biedt Dagnall voor zowel beginners, als voor halfgevorderden en gevorderden. Voor de individuele-, duocursussen en
groepscursussen maken wij gebruik van moderne en gevarieerde leermethodieken om doelgericht te trainen en leersucces te borgen. Vanzelfsprekend kunnen deze individuele-, duo- en groepscursussen zowel op locatie als op één van deze trainingslocaties gegeven worden.
Maatwerk individuele & groepscursussen Japans
Maatwerkcursussen Japans
Wij bieden individuele cursussen Japans voor bedrijven, (semi-)overheidsinstellingen alsook particulieren. Een individuele cursus wordt ook wel één-op-één-cursus of privéles genoemd. De individuele taalcursussen van taleninstituut Dagnall staan al decennia bekend voor maatwerk, persoonlijke aandacht en een zeer hoog rendement. De individuele cursussen Japans van Dagnall Talen zijn maatwerktrainingen en worden afgestemd op, en speciaal samengesteld voor, het taalniveau, de branche, de praktijksituatie alsook de leerstijl. De cursussen worden opgesteld om de persoonlijke of bedrijfsdoelstellingen te kunnen behalen.
Ons instituut biedt groepscursussen Japans met 3 tot 10 personen, maar ook zogenaamde duocursussen (2 cursisten) aan bedrijven, (semi-)overheidsorganisaties alsook particulieren. De groep wordt bij voorkeur zo klein mogelijk gehouden de cursisten maximaal te kunnen ondersteunen en om de leereffectiviteit te maximaliseren. De groepscursussen van Dagnall zijn ook maatwerk taalcursussen en worden afgestemd op, en specifiek samengesteld voor, de branche, het taalniveau, de leerstijl en de praktijksituatie en de trainingen worden opgesteld om de (bedrijfs)doelstellingen te kunnen behalen.
Pluspunten individuele cursus
Het belangrijkste voordeel van individuele taalcursussen Japans is het hoge rendement omdat in een korte periode behoorlijk veel kennis geleerd wordt. Er wordt sneller vooruitgang geboekt omdat de cursus intensief is en het leertraject is zo kort mogelijk. Flexibiliteit is een ander groot voordeel van een individuele taalcursus. De taalcursus kan beter worden afgestemd op de leerstijl van de cursist en de inhoud kan optimaal aangepast aan de doelstellingen, het niveau en de eventuele aandachtsgebieden van de cursist. De leervordering is optimaal doordat eventuele begripsproblemen individueel kunnen worden behandeld. Daarnaast is een individuele taalcursus ideaal op de agenda van de cursist af te stemmen zodat het leerschema en het tijdmanagement optimaal zijn.
Pluspunten groepscursus
Met name de interactie met de andere cursisten Japans is het belangrijkste voordeel van een groepscursus; het actieve gebruik van de doeltaal in de groep door middel van bijvoorbeeld discussies en rollenspellen. De zogenaamde groepsdynamiek is een ander belangrijk voordeel; in de doeltaal communiceren met elkaar en van elkaars foutjes. De afwisseling die zo wordt geboden, kunnen de deelnemers leuker vinden. Daarnaast zijn groepscursussen efficiënt doordat meerdere medewerkers tegelijktijd worden getraind en de groep op vrijwel hetzelfde kennisniveau komt. Ook zijn voor de cursisten groepscursussen iets minder intensief (minder zwaar) dan individuele taalcursussen.
Minpunten individuele cursus
Bij een individuele taalcursus Japans kunnen rollenspellen en discussies alleen worden gedaan en gevoerd met de taaltrainer. Omdat er geen interactie met andere cursisten is, kan de geleerde kennis niet geoefend worden in de groep. Omdat groepsdynamiek ontbreekt, is het ook niet mogelijk om van elkaars fouten te leren. De intensievere leerbenadering van een individuele taalcursus is ook vrij intensief (zwaarder) voor cursisten.
Minpunten groepscursus
In groepscursussen is minder aandacht voor de individu en kunnen cursisten wat sneller afgeleid zijn. Daardoor ligt het rendement iets lager. Dit kan gedeeltelijk worden ondervangen door de groepen wat kleiner te houden (minigroepen). Ook kunnen groepscursussen Japans minder goed op individuele leerstijlen van cursisten worden afgestemd. Een bijkomstig minpunt van groepscursussen is dat de planning minder goed op de agenda van de individuele cursisten afgestemd kan worden.
Pluspunten
Individuele cursus in één oogopslag
hoogste rendement & flexibiliteit, kortste traject afgestemd op individuele leerstijl inhoud perfect afgestemd op individuele behoefte afgestemd op niveau & aandachtsgebieden cursist afgestemd op agenda cursist
Minpunten
Individuele cursus in één oogopslag
geen interactie met andere cursisten vrij intensief voor de cursist geen groepsdynamiek
Pluspunten
Groepscursus in één oogopslag
interactie met andere cursisten groepsdynamiek wordt als prettiger ervaren groep komt op hetzelfde kennisniveau efficiënt meerdere medewerkers tegelijk trainen minder intensief dan individuele cursus
Minpunten
Groepscursus in één oogopslag
iets minder aandacht voor individuele cursist minder afgestemd op individuele leerstijlen minder afgestemd op agenda cursisten
Ontdek onze mogelijkheden voor cursussen Japans
VERSCHILLENDE OPTIES VOOR JAPANSE LES
Dagnall geeft taalcursussen (Japans) voor beginners, halfgevorderden en gevorderden. Niet iedereen is in de gelegenheid om een talencentrum te bezoeken. Daarom verzorgen wij onze taalcursussen ook incompany en online.
Dagnall Taleninstituut biedt de keuze uit de
onderstaande cursusvormen Japans. Ook is een combinatie van deze taalcursussen mogelijk. Dagnall Talen staat voor (betaalbaar) maatwerk!
De audiolinguale methode was reeds in de jaren 40 en 50 van de vorige eeuw ontwikkeld in Engeland en Amerika, onder meer door de Amerikaanse taalkundige Leonard Bloomfield. Doordat de Tweede Wereldoorlog uitbrak, werd het noodzakelijk om de (Amerikaanse) soldaten van elementaire verbale communicatieve vaardigheden te voorzien. Hierdoor werd de audiolinguale methode ook de ‘legermethode’ genoemd.
Kenmerken van de Audio-Lingual Method (ALM)
De audiolinguale methode kun je beschouwen als reactie op de grammatica-vertaalmethode. Een nieuw verschijnsel was dat de les geheel plaatsvond in de doeltaal (bijvoorbeeld Japans). De belangrijkste vaardigheden zijn spreken en luisteren (in het Japans) en de (Japanse) grammaticale structuur worden geleerd door middel van mondelinge structuuroefeningen. Het doel is om vrijwel foutloos Japanss te leren verstaan en te leren spreken, wat begint bij een Japanssprekende na kunnen spreken. Herhaling is het middel hiervoor; er wordt met drills gewerkt om Japanse zinnen en structuren goed te leren beheersen, om te zorgen dat reacties spontaan en automatisch gaan worden. Taaltrainers Japans kunnen zo bijvoorbeeld een zin tien maal herhalen en vervolgens een nieuw Japans woord toevoegen. Bij de audiolinguale methode wordt vaak in zogenaamde talenpractica gewerkt, waar studenten Japans met een koptelefoon naar zinnen luisteren en deze naspreken. Het geschreven Japans wordt pas behandeld wanneer het mondelinge Japans al vertrouwd is. Er worden wel afbeeldingen gebruikt voor het introduceren van nieuwe woorden in het Japans.
Populariteit
In ons land werd de audiolinguale methode pas geïntroduceerd omstreeks het jaar 1970 toen de Mammoetwet van kracht werd. Men maakte al snel bezwaar tegen deze inhoudsloze drills. De techniek gaf wel eens problemen, waardoor de talenpractica al gauw in onbruik raakten. In plaats van de talenpractica werden de mondelinge structuuroefeningen schriftelijk gemaakt. Leerboekenschrijvers wonnen weer aan populariteit en boden zoals gebruikelijk expliciete grammaticaregels aan. Toch liet de audiolinguale methode sporen na. Nu was breed aanvaard dat het bij een taal (zoals Japans) leren niet gaat om het memoriseren van de (Japanse) grammatica, maar om de toepassing ervan. De luistervaardigheid (Japans), die vóór 1970 voor veel taaldocenten niet bestond, was ontdekt.
Voor- en nadelen van de Audio-Lingual Method
De audiolinguale methode is voor beginnende studenten Japans effectief. Een correcte uitspraak Japans wordt vanaf het begin aangeleerd. Deze audiolinguale methode is docentgestuurd en en biedt daardoor een snelle en efficiënte overdracht van taalkennis. Ook voor grotere groepen is deze methode geschikt.
De docentgestuurde kant is tegelijkertijd een nadeel; er wordt geen eigen inbreng verlangd van de lerenden, waardoor het gevaar van passiviteit en onvoldoende motivatie en betrokkenheid dreigt. Een bijkomend bezwaar is dat de driloefeningen niet zo eenvoudig om te zetten zijn in levend taalgebruik Japans.
GoldList Method (GLM)
Bedacht door wie en wanneer
De GoldList Method (‘gouden lijst-methode’) is door polyglot David J. James, alias Viktor Dmitrievitch Huliganov of Uncle Davey ontwikkeld.
Kenmerken van de GoldList Method (GLM)
De GoldList Method is een leermethode om woorden of zinnen in een vreemde taal (bijvoorbeeld Japans) op een zodanige wijze te leren dat ze opgeslagen worden in het langetermijngeheugen van de lerende. De methode werkt middels zelfgeschreven woordenlijsten (Japans) die herhaald worden na verloop van tijd. Deze Japanse zinnen of woorden van de woordenlijst worden door de lerenden hardop gelezen. Het is niet het idee om deze woorden en zinnen uit het hoofd te leren, maar dit eigenlijk gaat vanzelf door de blootstelling. De woordenlijst wordt steeds veranderd; Japanse woorden die geleerd zijn, gaan van de lijst af. Die Japanse woorden die nog altijd problemen opleveren, blijven op de woordenlijst staan.
Populariteit
Aanhangers van de GoldList-methode stellen dat deze zinnen of woorden spontaan in het langetermijngeheugen van de lerende worden opgeslagen, iets dat door geheugenwetenschappers bestreden wordt. Volgens deze geheugenwetenschappers wordt kennis in het algemeen opgeslagen als deze kennis relevant en betekenisvol is voor de lerende. De methode kan werken voor Japanse woorden die van betekenis en relevant zijn.
Voor- en nadelen van de GoldList Method
Bij studenten die baat hebben bij bijvoorbeeld Post-its® als geheugensteuntje kan deze GoldList-methode functioneren. Met de hand schrijven werkt beter dan typen of, redelijk zinloos: een foto maken, doordat het fysieke deel van het geheugen door het schrijven meewerkt en aangesproken wordt. Een keerzijde van deze methode is het gebrek aan context. Talen bestaan uiteraard uit veel meer dan een verzameling losse woorden of zinnen. Daarnaast is de GoldList-methode bijzonder tijdrovend; er moeten steeds handgeschreven lijsten worden aangemaakt.
De Natural Method
Bedacht door wie en wanneer
De Natural Method, ook de Natural Approach (de ‘natuurlijke aanpak’) genaamd, is door Tracy Terrell en Stephen D. Krashen in 1983 ontwikkeld.
Kenmerken van de Natural Method
De Natural Method is gericht op een natuurlijke manier van het verwerven van de vreemde taal (zoals bijvoorbeeld Japans). De methode probeert het Japans aan te leren op de manier waarop mensen als kind hun moedertaal leerden. Op deze wijze leert studenten onbewust ook de taalregels van het Japans. Alleen het Japans met een aantal visuele hulpmiddelen wordt hiervoor gebruikt. Een leeromgeving zonder stress is het streven van de methode. De lerenden worden blootgesteld aan een grote hoeveelheid begrijpelijke input. Bij de deze methode wordt de taalproductie Japans niet geforceerd, maar mag spontaan ontstaan. De nadruk ligt op communicatie en minder op expliciete Japans grammatica en de correctie van vormfouten.
De methode werkt het meest effectief als de lerenden worden ondergedompeld in het Japans. De leeractiviteiten die in het Japans worden aangeboden, dienen stimulerend te zijn, om te zorgen dat de student plezier heeft van de ervaring.
De Natural Method leermethode heeft veel overeenkomsten met de Directe Methode. De methoden gaan beide uit van het idee van natuurlijke taalverwerving; het onderscheid tussen de beide methoden is dat bij de Directe Methode meer focus wordt gelegd op de praktijk en bij de Natural Method meer op blootstelling aan taalinput en het verminderen van spreekangst.
Populariteit
Het is veelvuldig aangetoond dat onderdompeling een heel effectieve leermethode kan zijn. De natuurlijke aanpak is een populaire wijze van lesgeven bij taaldocenten Japans, omdat de methode vrij eenvoudig te begrijpen is voor studenten. Minpunten heeft de Natural Method ook. De methode legt voornamelijk nadruk op het impliciet leren van de Japanse grammatica. De studenten zouden weliswaar leren om te communiceren, maar in een wat gebrekkige, vereenvoudigde versie van de taal blijven steken door ontoereikende kennis van de grammatica.
Voor- en nadelen van de Natural Method
Het wordt als prettig ervaren om op een natuurlijke manier een taal aan te leren. Lerenden wordt de kans geboden om een persoonlijke band met de Japanse taal te creëren. Doordat de studenten niet ‘uit het hoofd hoeven te leren’, blijft het geleerde langer onthouden.
Een nadeel kan zijn dat het langer duurt voor er resultaat geboekt wordt, doordat er vrijwel geen druk ligt op de taalproductie. Ook bereidt de methode lerenden niet per se op een bepaald Japans examen voor.
Structurele Aanpak
Bedacht door wie en wanneer
De Structural Approach (afgekort SA) oftewel ‘Structurele Aanpak’ is door Charles Fries, oprichter en directeur van de English Language Institute aan de Universiteit van Michigan en één van zijn studenten Robert Lado in de jaren 50 ontwikkeld.
Kenmerken van de Structurele Aanpak (SA)
Deze Structurele Aanpak is een methode om vreemde talen te leren die als doel heeft om lerenden vertrouwd te laten raken met de fonologische en grammaticale structuren van de doeltaal (bijvoorbeeld het Japans). Volgens de Structurele Aanpak levert het beheersen van deze structuren meer op dan de verwerving van woordenschat Japans. Het herkennen en kunnen toepassen van vaste combinaties van Japanse woorden en woordgroepen in de correcte woordvolgorde is waar het bij de Structurele Methode om draait. De vaste woordcombinaties worden gepresenteerd aan studenten in betekenisvolle situaties met gebruik van dramatisering, visualisatie, handelingen en gezichtsuitdrukking. De structuren die het vaakst in het Japans worden gebruikt, worden als eerste aangeboden aan de taallerende. Mondelinge vaardigheden Japans (luistervaardigheden en spreekvaardigheden) worden hierbij in de eerste instantie gebruikt; daaruit volgen leesvaardigheden en schrijfvaardigheden. Bij het aanleren en verbeteren van de productieve vaardigheid Japans (spreekvaardigheden en schrijfvaardigheden), krijgt de grammatica een grote plek. Andere namen voor de Structurele Aanpak zijn de Structural-Situational Approach (structurele-situationele benadering) en de Structural-Oral-Situational Approach (structurele-mondeling-situationele benadering).
Populariteit
De Structurele Aanpak werd op grote schaal in de jaren vóór 1970 gebruikt om Engels te leren in Engelssprekende landen, voormalige Britse koloniën alsook in Maleisië.
Voor- en nadelen van de Structurele Aanpak
Het voordeel van een structurele aanpak is dat de studenten de Japanse taal op een nauwkeurige wijze geleerd wordt. Studenten krijgen inzicht in de grammatica van het Japans en leren in welke situaties bepaalde bepaalde Japanse woorden en woordcombinaties wel of niet geschikt zijn voor de situaties. De methode van de Structurele Aanpak gebruikt de taal van alle dag. Nadelen heeft de Structurele Aanpak ook. De manier van werken is nogal tijdrovend en biedt niet meteen ervaringen van succes. De input van de studenten zelf is beperkt; de methode is weinig creatief.
Communicatief taalonderwijs (Engels: Communicative Language Teaching; CLT)
Bedacht door wie en wanneer
Het zogenaamde communicatief Taalonderwijs (Engelse benaming: Communicative Language Teaching, afgekort: CLT), ook wel ‘De Communicatieve benadering’ (Engelse benaming: Communicative Approach, afgekort: CA) genoemd, is ontstaan in de jaren zestig van de vorige eeuw onder invloed van de ideeën van taalkundige Noam Chomsky, die de nadruk legde op competenties bij het leren van een taal. Taalkundige Dell Hymes was in 1966 de grondlegger van het concept van communicatieve vaardigheden.
Kenmerken van Communicatief taalonderwijs (CLT)
Communicatief talenonderwijs is gestoeld op de gedachte dat interactie de uiteindelijke doelstelling is bij het leren van vreemde talen (zoals Japans).
De studenten leren met gebruik van CLT-technieken het Japans in de praktijk te brengen door de interactie met elkaar en de taaltrainer Japans. Teksten in het Japans of ander materiaal uit het dagelijks leven en/of de werkomgeving worden gebruikt. Het Japans wordt zowel tijdens en ook buiten de les om gebruikt.
Studenten praten met medestudenten over persoonlijke gebeurtenissen en de taaltrainer Japans draagt onderwerpen aan die buiten het domein van de traditionele grammatica liggen, om de taalvaardigheid Japans in verschillende situaties uit de praktijk te oefenen. De Japanse grammatica wordt inductief geleerd, dit houdt in aan de hand van de praktijk, van waaruit de regel volgt.
Bij communicatief taalonderwijs is de taaldocent Japans echt een trainer, die de lerende helpt om in het Japans te communiceren.
Populariteit
In de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw werd het communicatief taalonderwijs erg populair, gedeeltelijk omdat de traditionele taalonderwijsmethodes niet zo succesvol bleken. Door de verdere eenwording van Europa ontstond meer behoefte om een vreemde taal te leren door middel van een methode die direct toepasbaar was.
Voor- en nadelen van Communicatief taalonderwijs
De CLT (communicatief taalonderwijs) kent veel voordelen. Studenten ‘kunnen’ al snel ‘iets’ in het Japans; het is studentgericht en functioneel. Door het gebruik van authentieke materialen, leren de studenten de Japanse woorden die voor hen nodig zijn. CLT is een efficiënte methode. Voor de lerenden is dit stimulerend omdat zij gauw succes ervaren. Fouten mogen worden gemaakt; de taalvaardigheid wordt al doende geleerd en verder verbeterd. Een nadeel van deze communicatieve benadering is dat voor grammatica, vocabulaire dat niet direct toepasbaar is en de uitspraak minder aandacht wordt besteed. De voorbereiding en de planning vereist veel tijd van de taaltrainer en vraagt een actieve deelname van de studenten. Afhankelijk wat voor achtergrond zij hebben, is voor bepaalde lerenden deze manier van leren moeilijk of afwijkend. CLT (communicatief taalonderwijs) draait om het trainen van taalvaardigheden; daarbij gaat het vooral om de functie en in mindere mate om de vorm en deze methode biedt geen samenhangend geheel.
In de 18de en de 19de eeuw was taalonderwijs vooral gericht op praktisch taalgebruik. Er word geleerd om gebruiksklare zinnetjes, idiomatische uitdrukkingen, dialogen, lijsten met woorden etcetera na te spreken, uit het hoofd te leren en vervolgens op te zeggen. Dit werd op een andere manier gedaan door een Duitse docent Frans en Italiaans en eveneens schrijver van leerboeken; Johann Valentin Meidinger. Hij ontwikkelde een methode waarbij de grammatica van de taal centraal stond rond het jaar 1783. Meidinger wordt gezien als de grondlegger van de grammatica-vertaalmethode (Grammar-Translation Method; GTM).
Kenmerken van de Grammatica-/vertaalmethode (GVM)
Deze methode was gestoeld op het onderwijs in het Latijn, wat de taal van wetenschap, cultuur en religie was. Dit onderwijs in het Latijn was natuurlijk op geschreven teksten van de klassieke schrijvers gericht en was volledig op de grammatica en het vertalen gericht. Deze aanpak werd destijds beschouwd als wetenschappelijk en degelijk. De Grammatica-/vertaalmethode gaat van de analyse van taalvormen en taalstructuren (van bijvoorbeeld Japans) uit waarbij de student inzicht ontwikkelt. Bij deze methode zijn de lees- en schrijfvaardigheid Japans dus belangrijk. Literatuur, vertalen en uit het hoofd leren van woordenlijsten hebben de nadruk. De trainer draagt de kennis Japans over, de student memoriseert.
Populariteit
De grammatica-/vertaalmethode heeft tot recente datum een grote invloed gehad op het talenonderwijs, ondanks dat al vanaf halverwege de negentiende eeuw ook tegengeluiden te horen waren.
Voor- en nadelen van de Grammatica-/vertaalmethode
Deze grammatica-/vertaalmethode is een aardige mentale training aan mensen voor wie het een uitdaging is om dingen uit het hoofd te leren. Ook biedt de methode inzicht in de structuur van het Japans, omdat de nadruk op de grammatica gelegd wordt.
Aan de methode kleven echter meer keerzijden dan positieve kanten. Het grootste nadeel is dat de luistervaardigheid en spreekvaardigheid Japans behoorlijk achterblijft, waardoor de geleerde taal zelfs na jaren studeren zelden mondeling toegepast kan worden. Omdat het over het algemeen om literair taalgebruik gaat, staat de methode ver van het dagelijks gebruik van het Japans af, ook in de context die wordt aangeboden. De methode geeft niet de mogelijkheid tot differentiatie of een eigen creatief leerproces bij de lerenden bij het leren in groepsverband. De lerenden fungeren alleen als toehoorders en uitvoerders.
Onderdompeling (Engels: immersion)
Bedacht door wie en wanneer
Onderdompeling (Engelse naam: language immersion of alleen immersion) wordt sinds de jaren 70 over de hele wereld gebruikt, hoofdzakelijk op middelbare scholen waarbij een schoolvak (zoals wiskunde) in de vreemde taal wordt gegeven. Binnen Nederland is ‘onderdompeling’ bekend als de methode die bij Taleninstituut Regina Coeli in Vught, ook wel ‘de nonnen van Vught’ of liefkozend ‘de nonnetjes (van Vught)’ genoemd, toegepast wordt. De methode is daar ontstaan in 1963 met Franse nonnen die Franse les aan rijke dames uit Vught gaven.
Kenmerken van onderdompeling
Onderdompeling behelst dat degene die de taal (zoals het Japans) leert, vanaf het begin door de nieuwe taal is omgeven. Alle instructies vinden in de doeltaal (Japans) plaats; in het begin langzaam en met veel herhaling en later op een meer natuurlijke manier. De lerenden worden ook vanaf het begin uitgedaagd om in het Japans te spreken. Er wordt met simulaties en rollenspellen gewerkt. Op scholen die met onderdompeling werken, wordt veelal de leeromgeving in de stijl van het land van de Japanse taal ingericht om een situatie te creëren alsof de lerenden in Japan zijn. Lerenden oefenen de spreekvaardigheid Japans één-op-één of in een klein groepje. Daadwerkelijk naar Japan reizen en daar bijvoorbeeld verblijven in een gastgezin, is een andere manier om onderdompeling te bereiken.
Populariteit
Onderdompeling wordt als een erg goede methode om een vreemde taal te leren gezien. Vooral de mondelinge taalvaardigheid Japans kan zeer goed worden aangeleerd met onderdompeling.
Voor- en nadelen van onderdompeling
Omdat de leermethode behoorlijk intensief is, is het grote voordeel dat deze methode snel resultaten laat zien. Omdat de student wordt erdoor omgeven, is de leermethode een kwestie van ‘sink or swim’; hij of zij moet wel gaan communiceren in het Japans. In principe zijn de studenten 24 uur per dag Japans aan het leren. De sociale interactie wordt versterkt door het samen oefenen in groepsverband. Dit wordt door de studenten als motiverend ervaren.
Dat het bereikte resultaat niet altijd wordt vastgehouden, is een minpunt. De kans is groot dat het nieuw geleerde snel weer wegzakt als iemand in een korte tijd Japans leert, door in Japan te zijn of door in een kunstmatig gecreëerde omgeving te zijn ondergedompeld, maar vervolgens weer overgaat tot de orde van de dag. Een bijkomend nadeel kan zijn dat een dergelijke training Japans nogal intensief is. Niet alle studenten hebben genoeg conditie om deze leermethode vol te houden.
Suggestopedie (Suggestopedia)
Bedacht door wie en wanneer
Suggestopedia is een methodiek om taal te leren die stamt uit de jaren 70 van de vorige eeuw. Suggestopedia is door de Bulgaarse psychotherapeut Georgi Lozanov ontwikkeld.
Kenmerken van Suggestopedie
Zoals de naam al doet vermoeden, is Suggestopedia gebaseerd op het principe van de suggestie. Positieve suggestie is volgens Lozanov een voorwaarde om (talen; bijvoorbeeld Japans) te leren. Een ontspannen sfeer en een wederzijds vertrouwen tussen de trainer (Japans) en de lerende zijn hiervoor van essentiële betekenis. Hiervoor dienen studenten ontspannen te zijn en zich veilig te voelen. Een leslokaal met een rijopstelling was niet geschikt om dit te bewerkstelligen. De lerenden zaten in de lessen in comfortabele stoelen die waren gezet in een halve cirkel en in de les werd ook altijd muziek gedraaid op de achtergrond. De methodiek zoals Lozanov die beoogde, bestond uit verschillende teksten voorlezen, terwijl op de achtergrond klassieke muziek werd gedraaid of natuurgeluiden te horen waren. Bij de teksten waren lijsten met woorden alsook opmerkingen over de grammatica van de doeltaal (het Japans). Er werd met gebaren en veel expressie in stem voorgelezen. De studenten werden zo overgehaald om te luisteren en de nieuwe (Japanse) woorden konden gemakkelijk begrepen en opgenomen worden. In de lessen was er veel aandacht voor de cultuur en kennis over het land van de vreemde taal (Japan). In de les werden rollenspellen gespeeld en ook (Japanse) streekgerechten werden in de klas gemaakt en geproefd.
Populariteit
De leermethode van Georgi Lozanov was omstreden en is niet zo bekend meer. Een aantal elementen wordt nog steeds gebruikt, bijvoorbeeld het gebruiken van stemexpressie en gebaren bij het lezen van teksten in de doeltaal.
Voor- en nadelen van Suggestopedie
Suggestopedia creëert een ontspannen en veilige sfeer in de les, waardoor de lerenden minder last van faalangst of frustratie zullen hebben. Deze sfeer kan voor een nieuwkomer bijdragen aan een positieve associatie met het nieuwe thuisland. Muziek werkt vaak motiverend en draagt bij aan betere leerprestaties. Een ander pluspunt van de leermethode is dat de student wordt gestimuleerd om actief mee te doen en zich in de situatie in te leven, wat voor sommigen een nieuwe ervaring is. Voor sommigen is dit tegelijkertijd een nadeel, omdat niet iedereen hiertoe in staat is. Ook kan muziek bij sommige mensen afleiden en verstorend werken in tegenstelling tot stimulerend of ontspannend. Dat de relatie trainer-student niet echt gelijkwaardig is, is een andere zwakke kant; alle input komt van de Japanse trainer en de studenten zijn altijd de ontvangende partij.
Community Language Learning (CLL)
Bedacht door wie en wanneer
Community Language Learning, ook wel Counseling Language Learning of afgekort CLL geheten, is ontwikkeld door de Amerikaanse priester en psycholoog Charles A. Curran in 1976.
Kenmerken van Community Language Learning (CLL)
Community Language Learning (CLL) is een methode om een taal te leren waarbij studenten samenwerken om te bepalen welke aspecten van een vreemde taal zij willen leren. Deze CLL methode baseert zich op de counseling-benadering waarbij de taaltrainer optreedt als een counselor die de zinnen van de lerende omschrijft. De studenten beginnen het gesprek. Zij spreken in de moedertaal als de lerenden de doeltaal (Japans) nog niet voldoende machtig zijn. De trainer (Japans) vertaalt en legt uit, waarna de studenten de uitspraken van de trainer zo nauwkeurig mogelijk herhalen. Deze gesprekken in het Japans worden opgenomen om nadien opnieuw te kunnen beluisteren.
De methode stimuleert het gemeenschapsgevoel in de leergroep en ziet de wisselwerking tussen de lerenden als middel om het Japans te leren. Het zijn de studenten zelf die het lesmateriaal bepalen met behulp van betekenisvolle gesprekken. Een leerboek Japans wordt niet gebruikt.
Populariteit
Het slagen van CLL is grotendeels afhankelijk van de kunde van de docent-counselor. Bij deze methode dient de docent sociaal-cultureel kundig alsook taalkundig onderlegd te zijn. De trainer dient zowel het Japans als de moedertaal van de studenten zeer goed te beheersen om in staat te zijn om de taaluitingen van de studenten te vertalen. CLL kan goed functioneren indien deze correct wordt gebruikt. Voor grote groepen is deze methode niet bruikbaar.
Voor- en nadelen van Community Language Learning
Deze methode biedt de lerenden een hoge mate van autonomie. De studenten vinden het analyseren van de eigen gesprekken vaak zinvol. Niet alleen tijdens de les Japans, maar ook daarbuiten wordt de groep vaak heel hecht. Met Community Language Learning worden studenten zich zo een stuk meer bewust van anderen in hun groep, hun sterke en minder sterke punten en ze leren om te werken als team. Door het bespreken van de foutjes en het evalueren van de taallessen Japans leren studenten veel. Vaak blijven dergelijke correcties in het geheugen gegrift en worden deel van het actieve vocabulaire van de studenten.
Dat de docent niet sturend is, ondanks dat een aantal studenten wel sturing nodig heeft, kan een keerzijde zijn. Er wordt geen leerboek gebruikt en er worden geen toetsen Japans gehouden. Het succes van de les is hierdoor lastig meetbaar. Een aantal studenten wordt belemmerd in hun Japans spreken wanneer zij opgenomen worden.
De Lexicografische benadering (In het Engels: Lexical Approach; LA) is een methode om vreemde talen te leren die door Michael Lewis in de vroege jaren negentig van de vorige eeuw is ontwikkeld.
Kenmerken van de Lexicografische benadering (DLA)
Deze lexicografische benadering gaat uit van de visie dat een belangrijk gedeelte van het leren van een vreemde taal (zoals het Japans) bestaat uit het begrijpen en het produceren van ‘lexicale eenheden’, brokjes taal die uit (Japanse) woorden, woordcombinaties en uitdrukkingen bestaan. De lerenden verwerven al doende inzicht in de patronen van het Japans (de grammatica) en betekenisvolle groepen met woorden. Zo leren ze hoe het Japans ‘in het echt’ gebruikt wordt. In deze benadering is woordenschat Japans belangrijker dan Japanse grammatica. Instructies zijn op situaties en Japanse uitdrukkingen gericht die regelmatig voorkomen in dialoog. Voor interactie is aandacht maar eveneens voor i>exposure; voor de receptieve vaardigheden van de lerende (luisteren/begrijpen, lezen/begrijpen). Er bestaat veel ruimte voor de student om zelfstandig de Japanse taal te ontdekken.
Het is de taak van de trainer Japans om te zorgen voor voldoende input en het faciliteren van het leerproces van de lerende.
Populariteit
De leerboeken zijn in de laatste drie decennia aanmerkelijk veranderd onder invloed van (onder andere) de ideeën over taal van Michael Lewis. Er is veel meer aandacht voor woordenschat die aangeboden wordt in zogenaamde chunks, in betekenisvolle brokjes. Iets waarnaar Lewis streefde; de vergaande wending in de wijze waarop vreemde talen worden onderwezen, bleef echter uit.
Voor- en nadelen van de Lexicografische benadering
Door het werken met ‘chunks’ (brokjes taal); met ‘echte’ taal, leren de studenten het Japans op een heel natuurlijke manier te gebruiken. Zo ontstaat souplesse in het het gebruik van het Japans.
Dat de werkelijkheid altijd weer afwijkend is van de aangeleerde taalsituaties, is het minpunt van deze methode. Met het zelf leren herkennen van de patronen van het Japans heeft een aantal studenten moeite en deze studenten hebben meer aan een taaldocent Japans die hen wegwijs maakt, dan aan een docent taal-facilitator.
Series Method
Bedacht door wie en wanneer
De Series method, ook wel ‘seriemethode van taalverwerving’ (Frans: La Méthode naturelle) genoemd, is ontwikkeld door de Fransman François Gouin in het jaar 1880.
Kenmerken van de Series Method
Een serie van verbonden zinnen die gemakkelijk te begrijpen zijn en niet veel kennis vereisen van grammatica van de doeltaal, is het uitgangspunt van de seriemethode (Engelse naam: The Series Method of language acquisition) van Gouin. Op basis van een actie, zoals het huis verlaten in de volgorde waarin deze uitgevoerd zou worden, leren de studenten zinnen. Deze series of reeksen behandelden onderwerpen als de mens in de samenleving, wetenschap en beroep, het leven in de natuur, ontwikkeld vanuit het onderscheid tussen objectief, subjectief en figuurlijk gebruik van de taal. De seriemethode van Gouin maakt geen gebruik van moedertaal. Het is een soort eentalige manier van taalverwerving, die niet van ‘vertalen’ en ‘uitleggen’ uitgaat maar uitgaat van ‘demonstreren’ en ‘handelen’. Hierdoor gaan studenten vanzelf snel in de doeltaal (bijvoorbeeld het Japans) denken.
Populariteit
De seriemethode van François Gouin was zijn tijd ver vooruit. Alhoewel het een ongewone aanpak was, was de seriemethode van Gouin toch enige tijd succesvol. De methode werd echter door de Directe Methode van Berlitz overschaduwd.
Voor- en nadelen van de Series Method
De Series method van Gouin ontwikkelt sterk de mondelinge vaardigheid Japans en zorgt voor het creëren van een sfeer in de taalles die harmonieus, natuurlijk en gelijkwaardig is.
De leermethode biedt levendig taalonderwijs. Dit soort taalonderwijs Japans wekt de leermethode enthousiasme op van de studenten doordat de leermethode gebruikmaakt van visuele leermiddelen, bijvoorbeeld afbeeldingen, grafieken, enzovoort. Een nieuwe taal leren wordt tastbaar; iets wat geheel nieuw was. De methode maakt de studenten Japans nieuwsgierig, dit werkt goed om het leergeheugen te ontwikkelen, de druk om te presteren te verlagen en het zelfvertrouwen te verbeteren. de methode van François Gouin stimuleert de communicatieve taalvaardigheden Japans van de studenten sterk.
De leermethode heeft als nadeel dat taal die iets meer abstract of subjectief is, wat moeilijk met bewegingen en expressies in één concrete ervaring kan worden gevangen. Een bijkomend minpunt is de bewerkelijkheid voor de taaldocent, die immers een scala aan series dient voor te bereiden. Ten derde richt de Gouin-seriemethode zich vooral op mondelinge taalgebruik, terwijl het onderwijssysteem nog vaak draait om examens die de lees- en schrijfvaardigheden toetsen.
Task-Based Language Teaching (TBLT)
Bedacht door wie en wanneer
Taakgericht taalonderwijs (Engelse naam: Task-Based Language Teaching; TBLT) is in de jaren tachtig van de vorige eeuw ontwikkeld. De grondleggers zijn de Indiase taalkundige professor N.S. Prabhu, de Amerikaanse hoogleraar Teresa P. Pica en de Britse hoogleraren Michael Hugh Long en Graham Crookes.
Kenmerken van de Task-Based Language Teaching (TBLT)
Het taakgericht taalonderwijs past binnen het Communicatief Taalonderwijs/een Communicatieve Benadering. De denkwijze achter deze methode is dat de verwerving van de taal (zoals het Japans) geen doel op zich is, maar een hulpmiddel om bepaalde taken uit te voeren. Studenten krijgen motiverende taken voorgeschoteld, waarvoor kennis van de vreemde taal (Japans) vereist is. Om deze taken goed uit te kunnen voeren, is het nodig dat zij over woordenschat en regels van het Japans beschikken. Deze taken zijn alledaagse taken, zoals het schrijven van e-mails, een boodschap doen, met de klantenservice bellen, een krant lezen of iets te drinken bestellen. De opdracht wordt in drie verschillende fasen opgedeeld: vóór, tijdens en na de taak, waarbij de student zich eerst op de taak voorbereidt, de taak daarna uitvoert en tot slot erop terugblikt. Om de taken uit te voeren, dienen studenten samen te werken. De taken moeten iets boven het taalniveau van de student Japans liggen om leereffect te hebben.
Populariteit
Task-Based Language Teaching (TBLT) heeft aan populariteit gewonnen vanaf de vroege jaren negentig en zeker in het taalonderwijs. Taakgericht taalonderwijs de meest bruikbare vorm te zijn voor het verhogen van de taalvaardigheden bij de studenten (vooral de studenten in een achterstandspositie) in het lager en secundair onderwijs.
Voor- en nadelen van Task-Based Language Teaching
Het taakgericht taalonderwijs (Japans) heeft duidelijke voordelen. Taakgericht taalonderwijs is een activerende werkvorm, waarbij de studenten worden uitgedaagd om hun taalvaardigheden (Japans) te gaan gebruiken. Het is een op de persoon gerichte, efficiënte en relevante aanpak, mits de taak goed bij de lerende aansluit. De student komt op een dagelijkse, natuurlijke manier in contact met het Japans en leert op deze manier authentieke Japanse woorden, woordcombinaties en uitdrukkingen. Bovendien leren studenten om met elkaar samen te werken. Taakgericht taalonderwijs wordt door lerenden als prettig en motiverend ervaren .
Dat de communicatie voorop staat en niet zozeer de correcte vorm van het Japans, waardoor de studenten die niet zozeer precies leren, kan als keerzijde genoemd worden.
De Dogme benadering (Engels: Dogme Language Teaching; Dogme ELT)
Bedacht door wie en wanneer
Scott Thornbury; een Nieuw-Zeelandse linguïst en docententrainer op het gebied van taalonderwijs Engels bedacht Dogme Language Teaching/Dogme ELT (de ‘Dogmabenadering’) in 2000.
Kenmerken van de Dogme benadering (ELT)
De inspiratie voor Dogme Language Teaching was ‘Dogme 95’; de stroming van een groep van Deense filmmakers waaronder de filmregisseur Lars von Trier uit 1995. Voor het maken van films confirmeren de deelnemers zich aan tien strikte regels (tien dogma’s). Deze tien regels vormen samen ‘de eed van zuiverheid’. Iets soortgelijks is bij het Dogme-taalonderwijs aan de hand. De aanhangers van de Dogme benadering zoeken naar een vorm van communicatief onderwijs van vreemde talen die niet door voorgedrukt materiaal is belast. Het doeleinde van Dogme-taalonderwijs is het starten van echte gesprekken over praktische items. Hierbij draait het om communicatie als stuwende kracht van de taal leren (bijvoorbeeld het Japans). Daarom is deze leermethode een communicatieve aanpak van taalonderwijs. Deze methode wil onderwijs bieden zonder het gebruik van lesboeken of overig lesmateriaal en zich in plaats daarvan op de communicatie tussen taaldocent en studenten richt. Het Dogme-taalonderwijs heeft, net zoals de Dogme-beweging in de film, 10 uitgangspunten (dogma’s).
Populariteit
Ondanks dat er weinig onderzoek naar het succes van Dogme is gedaan, gaat Thornbury ervan uit dat de overeenkomsten met het taakgericht leren van een vreemde taal (zoals Japans) suggereren dat Dogme waarschijnlijk voor vergelijkbare resultaten zorgt.
Voor- en nadelen van de Dogme benadering
Een pluspunt voor de trainer Japans is dat hij of zij zich zo goed als geen hoeft voor te bereiden. Het kan zeer motiverend zijn dat de studenten voor het eigen leerproces verantwoordelijk zijn. Op deze manier zijn de taallessen Japans niet voorspelbaar. Dat garandeert spontane communicatie en verveling krijgt geen kans. Vrijwel alles kan in een taalles volgens de Dogme-benadering worden besproken. Dit zorgt ervoor dat de studenten alert en betrokken blijven.
Als ze zo weinig door de trainer bij de hand genomen worden, kunnen de studenten zich daartegenover iets minder op hun gemak voelen. Ook zijn niet alle docenten Japans voldoende flexibel voor dit type van onderwijs. Nog een keerzijde kan zijn dat de lerenden zich vaak op een bepaald examen Japans dienen voor te bereiden en het niet zeker is dat de hiervoor benodigde stof in de les aan de orde komt.
Growing Participator Approach (GPA)
Bedacht door wie en wanneer
The Growing Participator Approach (GPA) is ontwikkeld in 2007 door Language consultants Greg en Angela Thomson.
Kenmerken van de Growing Participator Approach (GPA)
De GPA-benadering is een alternatieve visie om een nieuwe taal (zoals het Japans) te verwerven. Dat taal en cultuur onlosmakelijk zijn, is de primaire aanname van de GPA. Bij GPA gaat het om veel meer dan alleen het Japans; het doel is uitgroeien tot deelnemers aan het leven in de gastcultuur (van Japan). GPA gebruikt daarom de termen ‘groeiende deelnemers’ in plaats van ‘taallerenden’ en ‘verzorger’ in plaats van ‘docenten of leraren’. De GPA vertoont gelijkenissen met, en is ook deels gebaseerd op, de Natural Approach (natuurlijke aanpak) van Stephen Krashen en Tracy Terrell.
De methode bestaat uit zes fasen van activiteiten. Deze activiteiten worden uitgevoerd door de lerende en een verzorger uit Japan. Begrip is belangrijker dan productie. De focus ligt op de Japanse woordenschat en de cultuur. Fase 1 van de leermethode is de hier-en-nu-fase. Deze fase neemt ruwweg 100 uur in beslag. De ‘groeiende deelnemer’ concentreert zich in fase 1 op het luisteren en het non-verbale feedback geven.
Fase 2 is de zogenaamde verhaalopbouwfase. Deze fase duurt ruwweg 150 uur en de deelnemer begint nu het Japans ook te produceren. In fase 3 van de methode ligt de nadruk op zogenaamde ‘gedeelde verhalen’. ‘Gedeelde verhalen’ zijn verhalen die over dagelijkse gebeurtenissen gaan, verhalen die worden gedeeld tussen culturen en verhalen die over gedeelde ervaringen gaan. Fase 4 is de fase van het zogenaamde ‘diepe delen’. De deelnemer en de verzorger beginnen nu meer diepgaande gesprekken over het leven in de Japanse cultuur te voeren. In fase 5 van de methode beginnen de deelnemers zich op taalgebruik van de moedertaalsprekers Japans te richten door middel van televisie, films, nieuws of literatuur. Het Japans dat voor het werk is vereist, wordt ook geleerd. Fase 6 van de methode is de ‘zelfvoorzienende groeifase’. Deze fase heeft geen eindpunt. Hierbij gaat het om de groei buiten de formele taalsessies Japans.
Populariteit
De leermethode van Greg en Angela Thomson is nog tamelijk nieuw en er is nog vrij weinig bekend over het succes ervan. Deelnemers zijn er vrij enthousiast over.
Voor- en nadelen van de Growing Participator Approach
Met de GPA-methode wordt een goede doorkijk op het proces van taalverwerving Japans geboden. De zes fasen van GPA bieden haalbare doelen alsook een duidelijk tijdspad. Er wordt door de lerende niet alleen taalkennis Japans verworven, maar eveneens van de omgeving en de lerende verwerft daarnaast een nieuw sociaal netwerk.
Het feit dat voor iedere deelnemer of minimaal iedere groepje deelnemers een ‘verzorger’ gezocht moet worden die bereid is om behoorlijk wat tijd te investeren, is een minpunt van deze methode.
Shadowing Technique
Bedacht door wie en wanneer
De Shadowing technique, ook wel simpelweg Shadowing (‘schaduwen’) genoemd, is bedacht door Prof. Alexander Argüelles; een Amerikaanse polyglot en taalkundige in de vroege jaren 2000.
Kenmerken van de Shadowing Technique
De techniek van Shadowing is een methode die taallerenden zelfstandig kunnen toepassen om de intonatie (Japans) en uitspraak te verbeteren en vloeiendheid in het spreken te verwerven. Deze techniek van Shadowing is relatief eenvoudig: de lerende luistert naar een audio-opname, bij voorkeur een dialoog en herhaalt wat hij of zij hoort. Bij de methode is het niet belangrijk om de Japanse tekst te begrijpen; in de eerste plaats gaat het om de klanken. Het luisteren en herhalen oefent men net zo veel tot het soepel gaat en de student simultaan Japans kan spreken met de audio-opname. Na enige tijd zullen de lerenden een transcript gebruiken om te kunnen lezen (en te begrijpen) wat zij hebben uitgesproken. Zolang de boeken dialogen bevatten of delen met samenhangende tekst, zijn veel leerboeken voor deze techniek geschikt. De Japanse audio-opnames dienen ideaal bezien iets boven het niveau van de student te liggen. De ideale lengte is ruwweg één pagina, zonder kunstmatige pauzes en op natuurlijke snelheid. Argüelles raadt aan om te gaan lopen tijdens het spreken, liefst in de buitenlucht, en niet te gaan zitten, omdat fysieke bewegingen de opname van de te leren taal (het Japans) in het zenuwstelsel versterken. Dat de studenten minder snel worden afgeleid als zij bewegen, zodat het leren van het Japans veel effectiever gaat, is een andere grond.
De shadowing-techniek vertoont veel overeenkomsten met de audiolinguale methode uit de twintigste eeuw, maar het onderscheid is dat bij de audiolinguale methode grammaticale drills werden toegepast in plaats van dialogen of samenhangende tekst. Bij de Shadowing-methode is ook simultaan spreken anders.
Populariteit
De afgelopen jaren is veel onderzoek naar de techniek van Shadowing gedaan waaruit blijkt dat de leermethodiek naast de uitspraak ook de luistervaardigheid sterk verbetert. Het algemene begrip van het Japans wordt ook vergroot.
Voor- en nadelen van de Shadowing Technique
Een praktisch voordeel van Shadowing dat de methodiek in een groep studenten kan worden gebruikt, waarbij elke deelnemer in de groep individueel actief leert. De methode heeft een hoog rendement.
De techniek heeft als nadeel is dat studenten het wellicht wat saai vinden om dezelfde Japanse tekst steeds te blijven herhalen. De keuze van de tekst is dus van groot belang.
Total Physical Response (TPR®)
Bedacht door wie en wanneer
De Amerikaanse psycholoog James J. Asher ontwikkelde in de jaren 60 van de vorige eeuw de taalverwervingsmethode Total Physical Response, ook wel TPR® genoemd.
Kenmerken van Total Physical Response (TPR®)
TPR® is een taalleermethode (voor bijvoorbeeld Japans) die van het idee uitgaat dat mensen leren door middel van handelingen en bewegingen. Men leert door te doen, en wel op de manier zoals een kind zijn moedertaal leert. Ouders geven voortdurend taken aan hun (jonge) kinderen en belonen hen als ze die taken uitvoeren (“kijk naar mama”, “goed zo”). “Pak de lepel”, “Mooi!”, “Trek je schoenen maar aan”, enz.). Het is in de eerste instantie de bedoeling dat het kind begrijpt wat de ouder zegt, het kind gaat in een later stadium verbaal reageren. De luistervaardigheid Japans vormt dus de basis, de spreekvaardigheid komt pas later.
De methode van TPR® past deze grondslagen van de moedertaalverwerving bij het leren van het Japans versneld toe. De trainer geeft op een begrijpelijke en vriendelijke wijze taken, bijvoorbeeld: “pak het boek” en doet de taken zelf voor; de lerenden doen deze taken na. Aanvankelijk wordt nog niet verwacht van de studenten dat ze Japans spreken; de studenten geven de taken in een later stadium. Taken die bekend zijn worden uitgebreid of gedeeltelijk veranderd.
TPR® appelleert aan de beide hersenhelften door de combinatie van beweging en spraak. Het kost daardoor minder moeite om iets te leren en de geleerde Japanse taalkennis beklijft ook beter.
Populariteit
Met name wordt TPR® toegepast binnen het NT2-onderwijs (Nederlands als tweede taal), zeker bij beginners en ook wel bij Engels op de basisschool. Maar eveneens middelbare scholieren of volwassenen werken met plezier met Total Physical Response en behalen goede resultaten.
Voor- en nadelen van Total Physical Response
TPR® heeft veel voordelen. Doordat studenten veel begrijpelijke input krijgen aangeboden in ‘chunks’ (woorden die bij elkaar horen), krijgen zij snel begrip van de nieuwe taal. De leermethode van Total Physical Response zorgt voor een snelle succeservaring. Dit bevordert het plezier in leren. Zo kan de student stressvrij leren. In principe is de methode van TPR® geschikt voor alle doelgroepen, ongeacht de leeftijd of de achtergrond en kan de methodiek eveneens in wat grotere klassen toegepast worden. Het Japans wordt direct in het langetermijngeheugen van de student opgeslagen.
Dat niet elke taaluiting in TPR®-opdrachten is uit te drukken, is het minpunt van TPR®. Daardoor werkt het tot op een bepaald taalniveau en is nog een andere methode nodig als aanvulling. De methode is ook niet heel creatief. De student leert niet zijn of haar meningen, gevoelens en ideeën in het Japans te uiten.
De Directe Methode (Engels: Direct Method; DM)
Bedacht door wie en wanneer
Eind jaren 80 van de negentiende eeuw bedacht de Duits-Amerikaanse taalkundige Maximilian Delphinius Berlitz (geboren als David Berlizheimer) de Directe Methode. Deze methode wordt ook wel ‘de natuurlijke benadering’ genoemd. Deze Directe Methode is als antwoord op de dominante grammatica-vertaalmethode ontwikkeld.
Kenmerken van de Directe Methode (DM)
Er was een Reformbeweging rond 1900 met nieuwe ideeën over vreemde talen leren dat zelfontdekkend en inductief zou moeten zijn. Overigens betrof de Reformbeweging niet alleen het leren van een vreemde taal, maar ook voeding, kleding, natuurgeneeskunde en naturisme. De mensen streefden, net zoals in de jaren 60 van de vorige eeuw, omstreeks 1900 naar meer natuurlijke manieren van leven en een bevrijding van keurslijven. Er kwam binnen het taalonderwijs veel aandacht voor gesproken, ‘levende’ taal. Hierbij werd de grammatica vooral inductief geleerd, door middel van voorbeeldzinnen. Hieruit dienden studenten de taalregels af te leiden. Veel mondelinge oefeningen en met meer aandacht kwamen er voor de uitspraak van de taal (zoals het Japans). Het werd aangemoedigd om de lerenden vaak in het Japans te laten praten. Dat de taallessen in het Japans werden gegeven, was eveneens een nieuw verschijnsel. Tijdens de taalles werd nadrukkelijk niet vertaald. De (Japanse) woordenschat aangeleerd met behulp van voorbeelden en afbeeldingen. Abstracte vocabulaire werd aangeboden door de lerenden zelf om ideeën te laten associëren.
Populariteit
Deze vernieuwingsgolf van het begin van de twintigste eeuw ebde weg, deels door invloeden van de crises en oorlogen, om in de jaren 60 weer in een andere vorm terug te komen.
Taleninstituten als Interlingua en Berlitz werken nog altijd met (een moderne vorm van) de Directe Methode.
Voor- en nadelen van de Directe Methode
Dat de Directe Methode een vrij natuurlijke manier van leren is, is het belangrijkste pluspunt. Luisteren en spreken komen uitgebreid aan bod. Hierdoor krijgen lerenden zelfvertrouwen en vloeiendheid in het Japans. Nadelen kent deze methode echter ook. De Directe Methode schenkt vrijwel geen aandacht aan de schrijfvaardigheid (Japans) en relatief veel minder aan lezen in de doeltaal. Voor de meer gevorderde student Japans, heeft de methode niet genoeg uitdaging te bieden. De Directe Methode is ook niet erg bruikbaar voor een langzaam lerende student, doordat deze methode een dynamische inzet van de kant van de student verwacht.
De Manesca-methode (Engels: Manesca Method)
Bedacht door wie en wanneer
In 1835 publiceerde Jean Manesca An Oral System of Teaching Living Languages Illustrated by a Practical Course of Lessons in the French through the Medium of the English (“Een mondelinge methode voor het onderwijzen van levende talen, aan de hand van een praktische cursus Frans door middel van het Engels”). In januari 2015 is An oral system of teaching living languages in herdruk gegaan.
Kenmerken van de Manesca-methode
De Manesca-methode is op hetzelfde principe gebaseerd als de ‘natuurlijke aanpak’ (Natural Approach): de beste manier om een taal te leren, is de manier waarop een kind zijn moedertaal leert. Het leren van een taal (zoals Japans) dient veilig en gemakkelijk te zijn. Daarom wil Manesca niet met abstracte lijstjes of regels met Japanse woorden werken die uit het hoofd geleerd dienen te worden.
De Manesca-methode geldt als de eerst bekende, volledige taalcursus. De Manesca-methode is op het werken met een groep lerenden en een docent Japans gebaseerd, die steeds één Japans woord tegelijk introduceert. Er hoort een specifieke beweging bij het woord. Het Japanse woord en de bijbehorende beweging worden vervolgens door de lerenden afzonderlijk herhaald. Door deze herhaling onthouden de lerenden de Japanse woorden, zonder dat uit het hoofd leren nodig is. De woorden vormen stap voor stap zinnen en vervolgens variaties op deze Japanse zinnen. In een latere fase wordt met leesteksten Japanse spelling aangeboden.
De Manesca-methode is reeds enkele jaren later door grammaticaschrijver en taaldocent Heinrich Gottfried Ollendorff overgenomen en aangepast en wordt ook wel de Ollendorff-methode genoemd.
Populariteit
Jean Manesca overleed twee jaar na de publicatie van zijn methode. Het werk van Jean Manesca is door anderen opgepakt en aangepast, onder wie Ollendorff. Veel van de ideeën van Jean Manesca zijn actueel en worden nog steeds toegepast in het moderne vreemdetalenonderwijs.
Voor- en nadelen van de Manesca-methode
Het pluspunt van de Manesca of Ollendorff-leermethode is de combinatie van spreken en bewegen, waardoor het fysieke geheugen wordt aangesproken en het geleerde gemakkelijker en langer kan worden onthouden. Wat daar eveneens aan bijdraagt, is het vele herhalen. Dat het wat saai kan worden om dezelfde Japanse woorden en zinnetjes te blijven herhalen, kan als een keerzijde worden gezien.
Silent Way
Bedacht door wie en wanneer
The Silent way (‘de stille manier’) is ontwikkeld door de Egyptenaar Caleb Gattegno in het jaar 1963.
Kenmerken van de Silent Way
The Silent Way is een taalleermethode (voor bijvoorbeeld Japans) die gebruikmaakt van stilte als instructiemiddel. Gattegno’s methode gaat uit van de autonomie van de lerenden en hun actieve deelname.
De taaltrainers Japans gebruiken een combinatie van stilte en gebaren om de aandacht van de lerende te trekken, reacties uit te lokken en de lerende aan te moedigen om foutjes te verbeteren. Veel tijd wordt aan de uitspraak (Japans) besteed.
Gattegno, die wiskundige was, hechtte er veel waarde aan om taalles te geven door middel van een methode die efficiënt was voor de energievoorraad van de studenten. Hij ontdekte dat het relatief weinig energie kost om een auditief of visueel beeld te onthouden, veel minder energie dan als we proberen iets uit het hoofd te leren. Het betoog van hem was dat trainers niet zozeer naar het overbrengen van kennis zouden moeten streven, maar het bewustzijn dienen aan te boren, want alleen het bewustzijn maakt het mogelijk om dingen te leren.
The Silent Way gebruikt onder andere staven met verschillende kleuren (zogenaamde cuisenaire-staven), die kunnen worden gebruikt voor allerlei dingen. De methode werkt eveneens met Words in Colour. Words in Colour is een kleurenkaart voor geluiden waarin elke kleur een specifieke klank van het Japans vertegenwoordigt, gekleurde woordgrafieken om aan zinnen te werken en gekleurde grafieken die worden gebruikt om spelling te leren.
Populariteit
Caleb Gattegno’s ideeën zijn wel van betekenis geweest, voornamelijk bij het aanleren van de uitspraak, alhoewel The Silent Way in zijn originele versie niet veel wordt toegepast.
Voor- en nadelen van de Silent Way
Dat zijn benadering niet-bedreigend is voor lerenden, die immers worden gezien als autonoom, is het voordeel van de aanpak van Caleb Gattegno. De docent Japans is in principe dienstbaar aan de student, niet omgekeerd. De leermethodiek van The Silent Way stimuleert het leren op een natuurlijke manier. Het geleerde wordt over het algemeen goed verwerkt en onthouden door lerenden een uitdaging te geven om nieuwe dingen te ontdekken. Fouten maken mag. Dit draagt bij aan het leerproces.
Een minpunt kan zijn dat sommige lerenden meer begeleiding nodig hebben dan de leermethode voorstaat. Studenten worden mogelijk gefrustreerd door het gebrek aan input van de taaltrainer Japans. Met kleuren en grafieken werken, heeft als beperking dat ‘het nieuwe’ er snel af gaat. Hierdoor verdwijnt het effect van de methode.
TPR Storytelling
Bedacht door wie en wanneer
TPR Storytelling of ‘TPRS’ staat voor Teaching Proficiency through Reading and Storytelling. De TPRS-methode is ontwikkeld door Blaine Ray in 1990, van oorsprong een Amerikaanse docent Spaans, en is afgeleid van de TPR-methode (Total Physical Response).
Kenmerken van TPR Storytelling
TPRS is een taalverwervingsmethode die gebruikmaakt van verhalen om een vreemde taal (bijvoorbeeld Japans) te leren. Het principe van TPRS is een natuurlijke methode van taalverwerving: een vreemde taal leren zoals een kind zijn of haar moedertaal leert. Om dit te kunnen bereiken, wordt de lerende blootgesteld aan een grote hoeveelheid begrijpelijke input. Door de docent Japans wordt een verhaal verteld waarin nieuwe Japanse woorden meerdere keren voorkomen. Deze verhalen zijn interessant of humoristisch en niet te lang. De verhalen zijn gemakkelijk te begrijpen, hierdoor ontspannen lerenden zich. Zo worden Japanse structuren en woorden vrijwel vanzelf in het langetermijngeheugen van de student opgeslagen. De studenten worden door de trainer op grammaticale fenomenen van het Japans gewezen, zonder dat studenten taalregels uit het hoofd leren.
De lerende zal na enige tijd ‘vanzelf’ Japans gaan spreken en de Japanse grammaticale structuren nadoen. Dit is een natuurlijk proces. Samen met een groep studenten een verhaal opbouwen, is een variant. Hierbij schrijft de trainer Japans eerst nieuwe woorden en structuren op het schoolbord, met de Japanse vertaling erbij, om daarna met de lerenden een verhaal te maken. Tot slot vertellen de lerenden het verhaal na. Een belangrijk onderdeel van TPR Storytelling is lezen in het Japans, omdat dit zorgt voor input. Schrijven in het Japans volgt in een latere fase.
Populariteit
Er is veel onderzoeken gedaan dat uitwijst dat TPRS een succesvolle manier is om een vreemde taal te leren. Randvoorwaarden zijn er wel: de setting dient geschikt te zijn en de taaldocent dient goed getraind te zijn.
Voor- en nadelen van TPR Storytelling
TPRS is een laagdrempelige wijze van taalverwerving en het geleerde wordt grondig verworven. Doordat TPRS ook aan de creatieve intelligentie appelleert, is TPRS een breinvriendelijke leermethode. Het is plezierig voor lerenden en het is relatief gemakkelijk om de focus te behouden. Zelf verhalen maken, werkt zeer motiverend voor de lerenden.
Een nadeel is dat TPR Storytelling veel voorbereiding van de taaldocent vraagt.
De Rosetta Stone-methodiek is naar de zogenaamde de Steen van Rosetta vernoemd, een steen met een tekst in twee talen die in Egypte is gevonden, door middel waarvan uiteindelijk de hiërogliefen konden worden ontcijferd. Rosetta Stone is ook de naam van het softwarebedrijf dat de taaltrainingen op de markt brengt. De eerste versie is uitgebracht in 1996.
Kenmerken van de Rosetta Stone methode
De Rosetta Stone cursus is een wijze om vreemde talen (bijvoorbeeld Japans) te leren achter een computer. De taalcursussen worden in meer dan dertig verschillende talen aangeboden en ze zijn te volgen vanuit elk van deze talen.
De Rosetta Stone-methode is een communicatieve methode, die de wijze nabootst waarop een kind de moedertaal leert. Dit wil zeggen ‘leren door onderdompeling’, leren door veel te luisteren en na te spreken. Rosetta Stone gebruikt hier stemmen van moedertaalsprekers (native speakers Japans) alsook foto’s voor om de betekenis over te brengen van nieuwe (Japanse) woorden. Er wordt gebruikgemaakt van een programma om spraak te herkennen. Dit programma registreert de Japanse uitspraak en maakt hier een schematische weergave van. Dit maakt het mogelijk voor de student om zijn of haar uitspraak te vergelijken met de uitspraak van een moedertaalspreker Japans (native speaker). Verbetering van de uitspraak kan worden bereikt door de voorbeeldstem minder snel te laten spreken en de lerenden daarna veel na te laten spreken.
Voor de schrijfvaardigheid Japans van de lerende biedt de methode dictee-oefeningen. De software controleert de Japanse spelling en grammatica en geeft eventuele taalfouten aan, waarbij taalfouten van de lerenden kunnen worden gecorrigeerd.
Het programma van Rosetta Stone biedt ook leesteksten. Deze gaan over dagelijkse onderwerpen, ideeën en activiteiten.
Populariteit
De Rosetta Stone-methode wordt veelvuldig ingezet wereldwijd en niet door de minsten. Onder andere de NASA en het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse zaken gebruiken de methode van Rosetta Stone. De methode van Rosetta Stone wordt in Nederland toegepast door enkele ministeries en diverse hogescholen en universiteiten, alsook door een aantal internationaal opererende organisaties.
Voor- en nadelen van de Rosetta Stone methode
De Rosetta Stone-methode is zeer eenvoudig in het gebruik en kan door de studenten worden gebruikt op elk moment. De lerende bepaalt zelf welke onderdelen van de methode meer of wellicht minder aandacht nodig hebben. Velen vinden het plezierig om de leermethodiek te gebruiken. Bij een gebrek aan taaldocenten kan de Rosetta Stone-methode voor scholen een oplossing bieden. Een minpunt van de methode is dat geen taaldocent is die studenten motiveert of wat extra’s kan bieden.
De Pimsleur methode
Bedacht door wie en wanneer
De Pimsleur taalcursussen zijn Amerikaans taalkundige Dr. Paul M. Pimsleur ontwikkeld. De eerste Pimsleur taalcursus was een cursus Grieks, die hij in het jaar 1963 introduceerde.
Kenmerken van de Pimsleur methode
De methode van Pimsleur is een computerprogramma om vreemde talen (bijvoorbeeld Japans) te leren.
De cursus bestaat uit zinnen en dialogen die door lerenden worden nagesproken en herhaald. Deze Japanse voorbeeldzinnetjes zijn door native speakers (moedertaalsprekers) ingesproken. De cursussen zijn op herhaling, anticipatie, woordenschat en herhaling gebaseerd. De lessen van de cursus bieden een halfuur audio-opname die nieuwe woordenschat en structuur bevat. De grammaticale structuur van het Japans wordt niet apart uitgelegd maar aangeboden via uitbreiding van, en variaties op, de zinnetjes.
Pimsleur deed onderzoek naar het optimale interval waarmee geleerde informatie van het kortetermijngeheugen overgaat naar het langetermijngeheugen. Dit (gemiddelde) interval is in de Pimsleur taalcursussen verwerkt.
Populariteit
De taalcursussen van Pimsleur worden onder meer in de Verenigde Staten gebruikt en de ervaringen variëren. Over het algemeen zijn de lerenden tevreden over de aangeleerde uitspraak van het Japans.
Voor- en nadelen van de Pimsleur methode
Doordat de insprekers moedertaalsprekers (native speakers) zijn en op een natuurlijke wijze in een normaal tempo Japans praten, werkt de Pimsleur-methode heel goed om de uitspraak te verbeteren.
Dat er niets uitgelegd wordt, is het minpunt van de methode van Pimsleur. De gebruikers leren geen bouwstenen van het Japans om zelf een zin te maken, maar moeten het met duizenden voorbeeldzinnetjes doen die worden ingeprent.
De Michel Thomas methode
Bedacht door wie en wanneer
De Michel-Thomas-methode is, niet geheel verrassend, bedacht door Michel Thomas (geboren als Moniek Kroskof); een in Polen geboren genaturaliseerde Amerikaan. Hij ontwikkelde zijn methode kort na de Tweede Wereldoorlog in zijn eigen taleninstituut in Beverly Hills, Los Angeles, die beroemdheden als Barbra Streisand, Emma Thompson, Diana Ross, Bob Dylan, Mel Gibson en Pierce Brosnan tot zijn klantenkring kan rekenen.
Kenmerken van de Micheal Thomas methode
Michel Thomas’ uitgangspunt was dat iemand alleen in staat is om te leren als hij of zij stressvrij is. Hij maakte zijn studenten duidelijk dat ze zich geen zorgen hoefden te maken dat ze dingen zouden vergeten.
De taalcursussen zijn audiolessen (Japans), door twee acteurs ingesproken; een vrouwelijke en een mannelijke. De setting is een virtueel klaslokaal, waarin de student als de derde student fungeert. De student luistert mee met de les van de stemacteurs. Als een vraag aan de acteurs gesteld wordt, is het de bedoeling dat de cursisten op pauze drukken en eerst zelf de vraag beantwoorden. Er wordt geen huiswerk gegeven en er hoeft niet uit-het-hoofd te worden geleerd. Bij de methode worden de lessen opgebouwd in stapjes en nieuwe Japanse lesstof wordt afgewisseld met bekende Japanse lesstof. De uitleg wordt steeds in de Engelse taal gegeven. Er wordt op verbanden gewezen tussen de talen, als die verbanden er zijn. Grammaticale uitleg wordt ook gegeven. Eerst wordt makkelijke stof aangeleerd, moeilijkere stof wordt pas aangeboden nadat de lerenden het voorgaande begrepen en verworven hebben. Behalve Japanse woorden en zinnen worden eveneens bouwstenen geleerd waarmee de student zelf zinnen kan bouwen. Ook maakt de methode gebruik van flashcards waarmee gebruikers zelf hun woordenschat Japans kunnen toetsen en online oefeningen kunnen maken om hun eigen vooruitgang te meten.
Populariteit
Veel mensen ze zijn tevreden over de uitleg van de structuren van het Japans en vinden de cursus plezierig werken. Gebruikers die al wat verder zijn met de taal, vinden de cursussen soms minder nuttig.
Voor- en nadelen van de Micheal Thomas methode
De taalcursussen zijn erg toegankelijk en trainen luistervaardigheid en uitspraak Japans op een efficiënte manier. Het feit dat de cursussen Japans niet in schrijfvaardigheid voorzien, kan als een minpunt worden gezien. Ook is er geen echte interactie, omdat de methode van Michel Thomas een audiocursus betreft.
De Assimil methode
Bedacht door wie en wanneer
Assimil is een Frans bedrijf, opgericht door Alphonse Chérel in het jaar 1929. Dit bedrijf maakt cursussen voor vreemde talen en publiceert deze. Hun eerste boek heette Anglais sans Peine.
Kenmerken van de Assimil methode
‘Assimileren’ betekent letterlijk ‘mengen met, opgaan in de andere groep’, wat voor een taalcursus (zoals Japans) vrij hooggegrepen was. De Assimil-taalcursussen zijn zelfstudielessen die bestaan uit een lesboek Japans, audio-CD’s en een USB-stick. Idealiter werken de cursisten ongeveer twintig minuten per dag.
De taallessen bestaan uit Japanse dialogen die beluisterd, nagesproken en gelezen worden. De Japanse vertaling staat naast deze dialoog, met de grammaticale uitleg. Om de uitspraak van het Japans te oefenen, maakt de Assimil-methode gebruik van zinnen die door native (moedertaal) speakers zijn ingesproken en die de gebruikers dienen te herhalen. De opbouw van de les is van receptief naar productief: tijdens de eerste les wordt nog geen taalproductie verwacht van de gebruiker; dit komt pas na ongeveer vijftig lessen.
Populariteit
De Assimil-cursussen zijn gewaardeerd. De taalcursussen zijn niet zo duur en het aanbod aan verschillende talen is groot.
Voor- en nadelen van Assimil
Het voordeel van de Assimil-methode is dat de lerende op zijn of haar eigen tempo kan leren op het moment dat dit het beste past. Het nadeel hierbij is, wat geldt voor alle computertaalcursussen, dat de student is aangewezen op zichzelf. Er is geen docent Japans beschikbaar om de studenten te begeleiden of te motiveren.
De audiolinguale methode was reeds in de jaren 40 en 50 van de vorige eeuw ontwikkeld in Engeland en Amerika, onder meer door de Amerikaanse taalkundige Leonard Bloomfield. Doordat de Tweede Wereldoorlog uitbrak, werd het noodzakelijk om de (Amerikaanse) soldaten van elementaire verbale communicatieve vaardigheden te voorzien. Hierdoor werd de audiolinguale methode ook de ‘legermethode’ genoemd.
Kenmerken van de Audio-Lingual Method (ALM)
De audiolinguale methode kun je beschouwen als reactie op de grammatica-vertaalmethode. Een nieuw verschijnsel was dat de les geheel plaatsvond in de doeltaal (bijvoorbeeld Japans). De belangrijkste vaardigheden zijn spreken en luisteren (in het Japans) en de (Japanse) grammaticale structuur worden geleerd door middel van mondelinge structuuroefeningen. Het doel is om vrijwel foutloos Japanss te leren verstaan en te leren spreken, wat begint bij een Japanssprekende na kunnen spreken. Herhaling is het middel hiervoor; er wordt met drills gewerkt om Japanse zinnen en structuren goed te leren beheersen, om te zorgen dat reacties spontaan en automatisch gaan worden. Taaltrainers Japans kunnen zo bijvoorbeeld een zin tien maal herhalen en vervolgens een nieuw Japans woord toevoegen. Bij de audiolinguale methode wordt vaak in zogenaamde talenpractica gewerkt, waar studenten Japans met een koptelefoon naar zinnen luisteren en deze naspreken. Het geschreven Japans wordt pas behandeld wanneer het mondelinge Japans al vertrouwd is. Er worden wel afbeeldingen gebruikt voor het introduceren van nieuwe woorden in het Japans.
Populariteit
In ons land werd de audiolinguale methode pas geïntroduceerd omstreeks het jaar 1970 toen de Mammoetwet van kracht werd. Men maakte al snel bezwaar tegen deze inhoudsloze drills. De techniek gaf wel eens problemen, waardoor de talenpractica al gauw in onbruik raakten. In plaats van de talenpractica werden de mondelinge structuuroefeningen schriftelijk gemaakt. Leerboekenschrijvers wonnen weer aan populariteit en boden zoals gebruikelijk expliciete grammaticaregels aan. Toch liet de audiolinguale methode sporen na. Nu was breed aanvaard dat het bij een taal (zoals Japans) leren niet gaat om het memoriseren van de (Japanse) grammatica, maar om de toepassing ervan. De luistervaardigheid (Japans), die vóór 1970 voor veel taaldocenten niet bestond, was ontdekt.
Voor- en nadelen van de Audio-Lingual Method
De audiolinguale methode is voor beginnende studenten Japans effectief. Een correcte uitspraak Japans wordt vanaf het begin aangeleerd. Deze audiolinguale methode is docentgestuurd en en biedt daardoor een snelle en efficiënte overdracht van taalkennis. Ook voor grotere groepen is deze methode geschikt.
De docentgestuurde kant is tegelijkertijd een nadeel; er wordt geen eigen inbreng verlangd van de lerenden, waardoor het gevaar van passiviteit en onvoldoende motivatie en betrokkenheid dreigt. Een bijkomend bezwaar is dat de driloefeningen niet zo eenvoudig om te zetten zijn in levend taalgebruik Japans.
GoldList Method (GLM)
Bedacht door wie en wanneer
De GoldList Method (‘gouden lijst-methode’) is door polyglot David J. James, alias Viktor Dmitrievitch Huliganov of Uncle Davey ontwikkeld.
Kenmerken van de GoldList Method (GLM)
De GoldList Method is een leermethode om woorden of zinnen in een vreemde taal (bijvoorbeeld Japans) op een zodanige wijze te leren dat ze opgeslagen worden in het langetermijngeheugen van de lerende. De methode werkt middels zelfgeschreven woordenlijsten (Japans) die herhaald worden na verloop van tijd. Deze Japanse zinnen of woorden van de woordenlijst worden door de lerenden hardop gelezen. Het is niet het idee om deze woorden en zinnen uit het hoofd te leren, maar dit eigenlijk gaat vanzelf door de blootstelling. De woordenlijst wordt steeds veranderd; Japanse woorden die geleerd zijn, gaan van de lijst af. Die Japanse woorden die nog altijd problemen opleveren, blijven op de woordenlijst staan.
Populariteit
Aanhangers van de GoldList-methode stellen dat deze zinnen of woorden spontaan in het langetermijngeheugen van de lerende worden opgeslagen, iets dat door geheugenwetenschappers bestreden wordt. Volgens deze geheugenwetenschappers wordt kennis in het algemeen opgeslagen als deze kennis relevant en betekenisvol is voor de lerende. De methode kan werken voor Japanse woorden die van betekenis en relevant zijn.
Voor- en nadelen van de GoldList Method
Bij studenten die baat hebben bij bijvoorbeeld Post-its® als geheugensteuntje kan deze GoldList-methode functioneren. Met de hand schrijven werkt beter dan typen of, redelijk zinloos: een foto maken, doordat het fysieke deel van het geheugen door het schrijven meewerkt en aangesproken wordt. Een keerzijde van deze methode is het gebrek aan context. Talen bestaan uiteraard uit veel meer dan een verzameling losse woorden of zinnen. Daarnaast is de GoldList-methode bijzonder tijdrovend; er moeten steeds handgeschreven lijsten worden aangemaakt.
De Natural Method
Bedacht door wie en wanneer
De Natural Method, ook de Natural Approach (de ‘natuurlijke aanpak’) genaamd, is door Tracy Terrell en Stephen D. Krashen in 1983 ontwikkeld.
Kenmerken van de Natural Method
De Natural Method is gericht op een natuurlijke manier van het verwerven van de vreemde taal (zoals bijvoorbeeld Japans). De methode probeert het Japans aan te leren op de manier waarop mensen als kind hun moedertaal leerden. Op deze wijze leert studenten onbewust ook de taalregels van het Japans. Alleen het Japans met een aantal visuele hulpmiddelen wordt hiervoor gebruikt. Een leeromgeving zonder stress is het streven van de methode. De lerenden worden blootgesteld aan een grote hoeveelheid begrijpelijke input. Bij de deze methode wordt de taalproductie Japans niet geforceerd, maar mag spontaan ontstaan. De nadruk ligt op communicatie en minder op expliciete Japans grammatica en de correctie van vormfouten.
De methode werkt het meest effectief als de lerenden worden ondergedompeld in het Japans. De leeractiviteiten die in het Japans worden aangeboden, dienen stimulerend te zijn, om te zorgen dat de student plezier heeft van de ervaring.
De Natural Method leermethode heeft veel overeenkomsten met de Directe Methode. De methoden gaan beide uit van het idee van natuurlijke taalverwerving; het onderscheid tussen de beide methoden is dat bij de Directe Methode meer focus wordt gelegd op de praktijk en bij de Natural Method meer op blootstelling aan taalinput en het verminderen van spreekangst.
Populariteit
Het is veelvuldig aangetoond dat onderdompeling een heel effectieve leermethode kan zijn. De natuurlijke aanpak is een populaire wijze van lesgeven bij taaldocenten Japans, omdat de methode vrij eenvoudig te begrijpen is voor studenten. Minpunten heeft de Natural Method ook. De methode legt voornamelijk nadruk op het impliciet leren van de Japanse grammatica. De studenten zouden weliswaar leren om te communiceren, maar in een wat gebrekkige, vereenvoudigde versie van de taal blijven steken door ontoereikende kennis van de grammatica.
Voor- en nadelen van de Natural Method
Het wordt als prettig ervaren om op een natuurlijke manier een taal aan te leren. Lerenden wordt de kans geboden om een persoonlijke band met de Japanse taal te creëren. Doordat de studenten niet ‘uit het hoofd hoeven te leren’, blijft het geleerde langer onthouden.
Een nadeel kan zijn dat het langer duurt voor er resultaat geboekt wordt, doordat er vrijwel geen druk ligt op de taalproductie. Ook bereidt de methode lerenden niet per se op een bepaald Japans examen voor.
Structurele Aanpak
Bedacht door wie en wanneer
De Structural Approach (afgekort SA) oftewel ‘Structurele Aanpak’ is door Charles Fries, oprichter en directeur van de English Language Institute aan de Universiteit van Michigan en één van zijn studenten Robert Lado in de jaren 50 ontwikkeld.
Kenmerken van de Structurele Aanpak (SA)
Deze Structurele Aanpak is een methode om vreemde talen te leren die als doel heeft om lerenden vertrouwd te laten raken met de fonologische en grammaticale structuren van de doeltaal (bijvoorbeeld het Japans). Volgens de Structurele Aanpak levert het beheersen van deze structuren meer op dan de verwerving van woordenschat Japans. Het herkennen en kunnen toepassen van vaste combinaties van Japanse woorden en woordgroepen in de correcte woordvolgorde is waar het bij de Structurele Methode om draait. De vaste woordcombinaties worden gepresenteerd aan studenten in betekenisvolle situaties met gebruik van dramatisering, visualisatie, handelingen en gezichtsuitdrukking. De structuren die het vaakst in het Japans worden gebruikt, worden als eerste aangeboden aan de taallerende. Mondelinge vaardigheden Japans (luistervaardigheden en spreekvaardigheden) worden hierbij in de eerste instantie gebruikt; daaruit volgen leesvaardigheden en schrijfvaardigheden. Bij het aanleren en verbeteren van de productieve vaardigheid Japans (spreekvaardigheden en schrijfvaardigheden), krijgt de grammatica een grote plek. Andere namen voor de Structurele Aanpak zijn de Structural-Situational Approach (structurele-situationele benadering) en de Structural-Oral-Situational Approach (structurele-mondeling-situationele benadering).
Populariteit
De Structurele Aanpak werd op grote schaal in de jaren vóór 1970 gebruikt om Engels te leren in Engelssprekende landen, voormalige Britse koloniën alsook in Maleisië.
Voor- en nadelen van de Structurele Aanpak
Het voordeel van een structurele aanpak is dat de studenten de Japanse taal op een nauwkeurige wijze geleerd wordt. Studenten krijgen inzicht in de grammatica van het Japans en leren in welke situaties bepaalde bepaalde Japanse woorden en woordcombinaties wel of niet geschikt zijn voor de situaties. De methode van de Structurele Aanpak gebruikt de taal van alle dag. Nadelen heeft de Structurele Aanpak ook. De manier van werken is nogal tijdrovend en biedt niet meteen ervaringen van succes. De input van de studenten zelf is beperkt; de methode is weinig creatief.
Communicatief taalonderwijs (Engels: Communicative Language Teaching; CLT)
Bedacht door wie en wanneer
Het zogenaamde communicatief Taalonderwijs (Engelse benaming: Communicative Language Teaching, afgekort: CLT), ook wel ‘De Communicatieve benadering’ (Engelse benaming: Communicative Approach, afgekort: CA) genoemd, is ontstaan in de jaren zestig van de vorige eeuw onder invloed van de ideeën van taalkundige Noam Chomsky, die de nadruk legde op competenties bij het leren van een taal. Taalkundige Dell Hymes was in 1966 de grondlegger van het concept van communicatieve vaardigheden.
Kenmerken van Communicatief taalonderwijs (CLT)
Communicatief talenonderwijs is gestoeld op de gedachte dat interactie de uiteindelijke doelstelling is bij het leren van vreemde talen (zoals Japans).
De studenten leren met gebruik van CLT-technieken het Japans in de praktijk te brengen door de interactie met elkaar en de taaltrainer Japans. Teksten in het Japans of ander materiaal uit het dagelijks leven en/of de werkomgeving worden gebruikt. Het Japans wordt zowel tijdens en ook buiten de les om gebruikt.
Studenten praten met medestudenten over persoonlijke gebeurtenissen en de taaltrainer Japans draagt onderwerpen aan die buiten het domein van de traditionele grammatica liggen, om de taalvaardigheid Japans in verschillende situaties uit de praktijk te oefenen. De Japanse grammatica wordt inductief geleerd, dit houdt in aan de hand van de praktijk, van waaruit de regel volgt.
Bij communicatief taalonderwijs is de taaldocent Japans echt een trainer, die de lerende helpt om in het Japans te communiceren.
Populariteit
In de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw werd het communicatief taalonderwijs erg populair, gedeeltelijk omdat de traditionele taalonderwijsmethodes niet zo succesvol bleken. Door de verdere eenwording van Europa ontstond meer behoefte om een vreemde taal te leren door middel van een methode die direct toepasbaar was.
Voor- en nadelen van Communicatief taalonderwijs
De CLT (communicatief taalonderwijs) kent veel voordelen. Studenten ‘kunnen’ al snel ‘iets’ in het Japans; het is studentgericht en functioneel. Door het gebruik van authentieke materialen, leren de studenten de Japanse woorden die voor hen nodig zijn. CLT is een efficiënte methode. Voor de lerenden is dit stimulerend omdat zij gauw succes ervaren. Fouten mogen worden gemaakt; de taalvaardigheid wordt al doende geleerd en verder verbeterd. Een nadeel van deze communicatieve benadering is dat voor grammatica, vocabulaire dat niet direct toepasbaar is en de uitspraak minder aandacht wordt besteed. De voorbereiding en de planning vereist veel tijd van de taaltrainer en vraagt een actieve deelname van de studenten. Afhankelijk wat voor achtergrond zij hebben, is voor bepaalde lerenden deze manier van leren moeilijk of afwijkend. CLT (communicatief taalonderwijs) draait om het trainen van taalvaardigheden; daarbij gaat het vooral om de functie en in mindere mate om de vorm en deze methode biedt geen samenhangend geheel.
In de 18de en de 19de eeuw was taalonderwijs vooral gericht op praktisch taalgebruik. Er word geleerd om gebruiksklare zinnetjes, idiomatische uitdrukkingen, dialogen, lijsten met woorden etcetera na te spreken, uit het hoofd te leren en vervolgens op te zeggen. Dit werd op een andere manier gedaan door een Duitse docent Frans en Italiaans en eveneens schrijver van leerboeken; Johann Valentin Meidinger. Hij ontwikkelde een methode waarbij de grammatica van de taal centraal stond rond het jaar 1783. Meidinger wordt gezien als de grondlegger van de grammatica-vertaalmethode (Grammar-Translation Method; GTM).
Kenmerken van de Grammatica-/vertaalmethode (GVM)
Deze methode was gestoeld op het onderwijs in het Latijn, wat de taal van wetenschap, cultuur en religie was. Dit onderwijs in het Latijn was natuurlijk op geschreven teksten van de klassieke schrijvers gericht en was volledig op de grammatica en het vertalen gericht. Deze aanpak werd destijds beschouwd als wetenschappelijk en degelijk. De Grammatica-/vertaalmethode gaat van de analyse van taalvormen en taalstructuren (van bijvoorbeeld Japans) uit waarbij de student inzicht ontwikkelt. Bij deze methode zijn de lees- en schrijfvaardigheid Japans dus belangrijk. Literatuur, vertalen en uit het hoofd leren van woordenlijsten hebben de nadruk. De trainer draagt de kennis Japans over, de student memoriseert.
Populariteit
De grammatica-/vertaalmethode heeft tot recente datum een grote invloed gehad op het talenonderwijs, ondanks dat al vanaf halverwege de negentiende eeuw ook tegengeluiden te horen waren.
Voor- en nadelen van de Grammatica-/vertaalmethode
Deze grammatica-/vertaalmethode is een aardige mentale training aan mensen voor wie het een uitdaging is om dingen uit het hoofd te leren. Ook biedt de methode inzicht in de structuur van het Japans, omdat de nadruk op de grammatica gelegd wordt.
Aan de methode kleven echter meer keerzijden dan positieve kanten. Het grootste nadeel is dat de luistervaardigheid en spreekvaardigheid Japans behoorlijk achterblijft, waardoor de geleerde taal zelfs na jaren studeren zelden mondeling toegepast kan worden. Omdat het over het algemeen om literair taalgebruik gaat, staat de methode ver van het dagelijks gebruik van het Japans af, ook in de context die wordt aangeboden. De methode geeft niet de mogelijkheid tot differentiatie of een eigen creatief leerproces bij de lerenden bij het leren in groepsverband. De lerenden fungeren alleen als toehoorders en uitvoerders.
Onderdompeling (Engels: immersion)
Bedacht door wie en wanneer
Onderdompeling (Engelse naam: language immersion of alleen immersion) wordt sinds de jaren 70 over de hele wereld gebruikt, hoofdzakelijk op middelbare scholen waarbij een schoolvak (zoals wiskunde) in de vreemde taal wordt gegeven. Binnen Nederland is ‘onderdompeling’ bekend als de methode die bij Taleninstituut Regina Coeli in Vught, ook wel ‘de nonnen van Vught’ of liefkozend ‘de nonnetjes (van Vught)’ genoemd, toegepast wordt. De methode is daar ontstaan in 1963 met Franse nonnen die Franse les aan rijke dames uit Vught gaven.
Kenmerken van onderdompeling
Onderdompeling behelst dat degene die de taal (zoals het Japans) leert, vanaf het begin door de nieuwe taal is omgeven. Alle instructies vinden in de doeltaal (Japans) plaats; in het begin langzaam en met veel herhaling en later op een meer natuurlijke manier. De lerenden worden ook vanaf het begin uitgedaagd om in het Japans te spreken. Er wordt met simulaties en rollenspellen gewerkt. Op scholen die met onderdompeling werken, wordt veelal de leeromgeving in de stijl van het land van de Japanse taal ingericht om een situatie te creëren alsof de lerenden in Japan zijn. Lerenden oefenen de spreekvaardigheid Japans één-op-één of in een klein groepje. Daadwerkelijk naar Japan reizen en daar bijvoorbeeld verblijven in een gastgezin, is een andere manier om onderdompeling te bereiken.
Populariteit
Onderdompeling wordt als een erg goede methode om een vreemde taal te leren gezien. Vooral de mondelinge taalvaardigheid Japans kan zeer goed worden aangeleerd met onderdompeling.
Voor- en nadelen van onderdompeling
Omdat de leermethode behoorlijk intensief is, is het grote voordeel dat deze methode snel resultaten laat zien. Omdat de student wordt erdoor omgeven, is de leermethode een kwestie van ‘sink or swim’; hij of zij moet wel gaan communiceren in het Japans. In principe zijn de studenten 24 uur per dag Japans aan het leren. De sociale interactie wordt versterkt door het samen oefenen in groepsverband. Dit wordt door de studenten als motiverend ervaren.
Dat het bereikte resultaat niet altijd wordt vastgehouden, is een minpunt. De kans is groot dat het nieuw geleerde snel weer wegzakt als iemand in een korte tijd Japans leert, door in Japan te zijn of door in een kunstmatig gecreëerde omgeving te zijn ondergedompeld, maar vervolgens weer overgaat tot de orde van de dag. Een bijkomend nadeel kan zijn dat een dergelijke training Japans nogal intensief is. Niet alle studenten hebben genoeg conditie om deze leermethode vol te houden.
Suggestopedie (Suggestopedia)
Bedacht door wie en wanneer
Suggestopedia is een methodiek om taal te leren die stamt uit de jaren 70 van de vorige eeuw. Suggestopedia is door de Bulgaarse psychotherapeut Georgi Lozanov ontwikkeld.
Kenmerken van Suggestopedie
Zoals de naam al doet vermoeden, is Suggestopedia gebaseerd op het principe van de suggestie. Positieve suggestie is volgens Lozanov een voorwaarde om (talen; bijvoorbeeld Japans) te leren. Een ontspannen sfeer en een wederzijds vertrouwen tussen de trainer (Japans) en de lerende zijn hiervoor van essentiële betekenis. Hiervoor dienen studenten ontspannen te zijn en zich veilig te voelen. Een leslokaal met een rijopstelling was niet geschikt om dit te bewerkstelligen. De lerenden zaten in de lessen in comfortabele stoelen die waren gezet in een halve cirkel en in de les werd ook altijd muziek gedraaid op de achtergrond. De methodiek zoals Lozanov die beoogde, bestond uit verschillende teksten voorlezen, terwijl op de achtergrond klassieke muziek werd gedraaid of natuurgeluiden te horen waren. Bij de teksten waren lijsten met woorden alsook opmerkingen over de grammatica van de doeltaal (het Japans). Er werd met gebaren en veel expressie in stem voorgelezen. De studenten werden zo overgehaald om te luisteren en de nieuwe (Japanse) woorden konden gemakkelijk begrepen en opgenomen worden. In de lessen was er veel aandacht voor de cultuur en kennis over het land van de vreemde taal (Japan). In de les werden rollenspellen gespeeld en ook (Japanse) streekgerechten werden in de klas gemaakt en geproefd.
Populariteit
De leermethode van Georgi Lozanov was omstreden en is niet zo bekend meer. Een aantal elementen wordt nog steeds gebruikt, bijvoorbeeld het gebruiken van stemexpressie en gebaren bij het lezen van teksten in de doeltaal.
Voor- en nadelen van Suggestopedie
Suggestopedia creëert een ontspannen en veilige sfeer in de les, waardoor de lerenden minder last van faalangst of frustratie zullen hebben. Deze sfeer kan voor een nieuwkomer bijdragen aan een positieve associatie met het nieuwe thuisland. Muziek werkt vaak motiverend en draagt bij aan betere leerprestaties. Een ander pluspunt van de leermethode is dat de student wordt gestimuleerd om actief mee te doen en zich in de situatie in te leven, wat voor sommigen een nieuwe ervaring is. Voor sommigen is dit tegelijkertijd een nadeel, omdat niet iedereen hiertoe in staat is. Ook kan muziek bij sommige mensen afleiden en verstorend werken in tegenstelling tot stimulerend of ontspannend. Dat de relatie trainer-student niet echt gelijkwaardig is, is een andere zwakke kant; alle input komt van de Japanse trainer en de studenten zijn altijd de ontvangende partij.
Community Language Learning (CLL)
Bedacht door wie en wanneer
Community Language Learning, ook wel Counseling Language Learning of afgekort CLL geheten, is ontwikkeld door de Amerikaanse priester en psycholoog Charles A. Curran in 1976.
Kenmerken van Community Language Learning (CLL)
Community Language Learning (CLL) is een methode om een taal te leren waarbij studenten samenwerken om te bepalen welke aspecten van een vreemde taal zij willen leren. Deze CLL methode baseert zich op de counseling-benadering waarbij de taaltrainer optreedt als een counselor die de zinnen van de lerende omschrijft. De studenten beginnen het gesprek. Zij spreken in de moedertaal als de lerenden de doeltaal (Japans) nog niet voldoende machtig zijn. De trainer (Japans) vertaalt en legt uit, waarna de studenten de uitspraken van de trainer zo nauwkeurig mogelijk herhalen. Deze gesprekken in het Japans worden opgenomen om nadien opnieuw te kunnen beluisteren.
De methode stimuleert het gemeenschapsgevoel in de leergroep en ziet de wisselwerking tussen de lerenden als middel om het Japans te leren. Het zijn de studenten zelf die het lesmateriaal bepalen met behulp van betekenisvolle gesprekken. Een leerboek Japans wordt niet gebruikt.
Populariteit
Het slagen van CLL is grotendeels afhankelijk van de kunde van de docent-counselor. Bij deze methode dient de docent sociaal-cultureel kundig alsook taalkundig onderlegd te zijn. De trainer dient zowel het Japans als de moedertaal van de studenten zeer goed te beheersen om in staat te zijn om de taaluitingen van de studenten te vertalen. CLL kan goed functioneren indien deze correct wordt gebruikt. Voor grote groepen is deze methode niet bruikbaar.
Voor- en nadelen van Community Language Learning
Deze methode biedt de lerenden een hoge mate van autonomie. De studenten vinden het analyseren van de eigen gesprekken vaak zinvol. Niet alleen tijdens de les Japans, maar ook daarbuiten wordt de groep vaak heel hecht. Met Community Language Learning worden studenten zich zo een stuk meer bewust van anderen in hun groep, hun sterke en minder sterke punten en ze leren om te werken als team. Door het bespreken van de foutjes en het evalueren van de taallessen Japans leren studenten veel. Vaak blijven dergelijke correcties in het geheugen gegrift en worden deel van het actieve vocabulaire van de studenten.
Dat de docent niet sturend is, ondanks dat een aantal studenten wel sturing nodig heeft, kan een keerzijde zijn. Er wordt geen leerboek gebruikt en er worden geen toetsen Japans gehouden. Het succes van de les is hierdoor lastig meetbaar. Een aantal studenten wordt belemmerd in hun Japans spreken wanneer zij opgenomen worden.
De Lexicografische benadering (In het Engels: Lexical Approach; LA) is een methode om vreemde talen te leren die door Michael Lewis in de vroege jaren negentig van de vorige eeuw is ontwikkeld.
Kenmerken van de Lexicografische benadering (DLA)
Deze lexicografische benadering gaat uit van de visie dat een belangrijk gedeelte van het leren van een vreemde taal (zoals het Japans) bestaat uit het begrijpen en het produceren van ‘lexicale eenheden’, brokjes taal die uit (Japanse) woorden, woordcombinaties en uitdrukkingen bestaan. De lerenden verwerven al doende inzicht in de patronen van het Japans (de grammatica) en betekenisvolle groepen met woorden. Zo leren ze hoe het Japans ‘in het echt’ gebruikt wordt. In deze benadering is woordenschat Japans belangrijker dan Japanse grammatica. Instructies zijn op situaties en Japanse uitdrukkingen gericht die regelmatig voorkomen in dialoog. Voor interactie is aandacht maar eveneens voor i>exposure; voor de receptieve vaardigheden van de lerende (luisteren/begrijpen, lezen/begrijpen). Er bestaat veel ruimte voor de student om zelfstandig de Japanse taal te ontdekken.
Het is de taak van de trainer Japans om te zorgen voor voldoende input en het faciliteren van het leerproces van de lerende.
Populariteit
De leerboeken zijn in de laatste drie decennia aanmerkelijk veranderd onder invloed van (onder andere) de ideeën over taal van Michael Lewis. Er is veel meer aandacht voor woordenschat die aangeboden wordt in zogenaamde chunks, in betekenisvolle brokjes. Iets waarnaar Lewis streefde; de vergaande wending in de wijze waarop vreemde talen worden onderwezen, bleef echter uit.
Voor- en nadelen van de Lexicografische benadering
Door het werken met ‘chunks’ (brokjes taal); met ‘echte’ taal, leren de studenten het Japans op een heel natuurlijke manier te gebruiken. Zo ontstaat souplesse in het het gebruik van het Japans.
Dat de werkelijkheid altijd weer afwijkend is van de aangeleerde taalsituaties, is het minpunt van deze methode. Met het zelf leren herkennen van de patronen van het Japans heeft een aantal studenten moeite en deze studenten hebben meer aan een taaldocent Japans die hen wegwijs maakt, dan aan een docent taal-facilitator.
Series Method
Bedacht door wie en wanneer
De Series method, ook wel ‘seriemethode van taalverwerving’ (Frans: La Méthode naturelle) genoemd, is ontwikkeld door de Fransman François Gouin in het jaar 1880.
Kenmerken van de Series Method
Een serie van verbonden zinnen die gemakkelijk te begrijpen zijn en niet veel kennis vereisen van grammatica van de doeltaal, is het uitgangspunt van de seriemethode (Engelse naam: The Series Method of language acquisition) van Gouin. Op basis van een actie, zoals het huis verlaten in de volgorde waarin deze uitgevoerd zou worden, leren de studenten zinnen. Deze series of reeksen behandelden onderwerpen als de mens in de samenleving, wetenschap en beroep, het leven in de natuur, ontwikkeld vanuit het onderscheid tussen objectief, subjectief en figuurlijk gebruik van de taal. De seriemethode van Gouin maakt geen gebruik van moedertaal. Het is een soort eentalige manier van taalverwerving, die niet van ‘vertalen’ en ‘uitleggen’ uitgaat maar uitgaat van ‘demonstreren’ en ‘handelen’. Hierdoor gaan studenten vanzelf snel in de doeltaal (bijvoorbeeld het Japans) denken.
Populariteit
De seriemethode van François Gouin was zijn tijd ver vooruit. Alhoewel het een ongewone aanpak was, was de seriemethode van Gouin toch enige tijd succesvol. De methode werd echter door de Directe Methode van Berlitz overschaduwd.
Voor- en nadelen van de Series Method
De Series method van Gouin ontwikkelt sterk de mondelinge vaardigheid Japans en zorgt voor het creëren van een sfeer in de taalles die harmonieus, natuurlijk en gelijkwaardig is.
De leermethode biedt levendig taalonderwijs. Dit soort taalonderwijs Japans wekt de leermethode enthousiasme op van de studenten doordat de leermethode gebruikmaakt van visuele leermiddelen, bijvoorbeeld afbeeldingen, grafieken, enzovoort. Een nieuwe taal leren wordt tastbaar; iets wat geheel nieuw was. De methode maakt de studenten Japans nieuwsgierig, dit werkt goed om het leergeheugen te ontwikkelen, de druk om te presteren te verlagen en het zelfvertrouwen te verbeteren. de methode van François Gouin stimuleert de communicatieve taalvaardigheden Japans van de studenten sterk.
De leermethode heeft als nadeel dat taal die iets meer abstract of subjectief is, wat moeilijk met bewegingen en expressies in één concrete ervaring kan worden gevangen. Een bijkomend minpunt is de bewerkelijkheid voor de taaldocent, die immers een scala aan series dient voor te bereiden. Ten derde richt de Gouin-seriemethode zich vooral op mondelinge taalgebruik, terwijl het onderwijssysteem nog vaak draait om examens die de lees- en schrijfvaardigheden toetsen.
Task-Based Language Teaching (TBLT)
Bedacht door wie en wanneer
Taakgericht taalonderwijs (Engelse naam: Task-Based Language Teaching; TBLT) is in de jaren tachtig van de vorige eeuw ontwikkeld. De grondleggers zijn de Indiase taalkundige professor N.S. Prabhu, de Amerikaanse hoogleraar Teresa P. Pica en de Britse hoogleraren Michael Hugh Long en Graham Crookes.
Kenmerken van de Task-Based Language Teaching (TBLT)
Het taakgericht taalonderwijs past binnen het Communicatief Taalonderwijs/een Communicatieve Benadering. De denkwijze achter deze methode is dat de verwerving van de taal (zoals het Japans) geen doel op zich is, maar een hulpmiddel om bepaalde taken uit te voeren. Studenten krijgen motiverende taken voorgeschoteld, waarvoor kennis van de vreemde taal (Japans) vereist is. Om deze taken goed uit te kunnen voeren, is het nodig dat zij over woordenschat en regels van het Japans beschikken. Deze taken zijn alledaagse taken, zoals het schrijven van e-mails, een boodschap doen, met de klantenservice bellen, een krant lezen of iets te drinken bestellen. De opdracht wordt in drie verschillende fasen opgedeeld: vóór, tijdens en na de taak, waarbij de student zich eerst op de taak voorbereidt, de taak daarna uitvoert en tot slot erop terugblikt. Om de taken uit te voeren, dienen studenten samen te werken. De taken moeten iets boven het taalniveau van de student Japans liggen om leereffect te hebben.
Populariteit
Task-Based Language Teaching (TBLT) heeft aan populariteit gewonnen vanaf de vroege jaren negentig en zeker in het taalonderwijs. Taakgericht taalonderwijs de meest bruikbare vorm te zijn voor het verhogen van de taalvaardigheden bij de studenten (vooral de studenten in een achterstandspositie) in het lager en secundair onderwijs.
Voor- en nadelen van Task-Based Language Teaching
Het taakgericht taalonderwijs (Japans) heeft duidelijke voordelen. Taakgericht taalonderwijs is een activerende werkvorm, waarbij de studenten worden uitgedaagd om hun taalvaardigheden (Japans) te gaan gebruiken. Het is een op de persoon gerichte, efficiënte en relevante aanpak, mits de taak goed bij de lerende aansluit. De student komt op een dagelijkse, natuurlijke manier in contact met het Japans en leert op deze manier authentieke Japanse woorden, woordcombinaties en uitdrukkingen. Bovendien leren studenten om met elkaar samen te werken. Taakgericht taalonderwijs wordt door lerenden als prettig en motiverend ervaren .
Dat de communicatie voorop staat en niet zozeer de correcte vorm van het Japans, waardoor de studenten die niet zozeer precies leren, kan als keerzijde genoemd worden.
De Dogme benadering (Engels: Dogme Language Teaching; Dogme ELT)
Bedacht door wie en wanneer
Scott Thornbury; een Nieuw-Zeelandse linguïst en docententrainer op het gebied van taalonderwijs Engels bedacht Dogme Language Teaching/Dogme ELT (de ‘Dogmabenadering’) in 2000.
Kenmerken van de Dogme benadering (ELT)
De inspiratie voor Dogme Language Teaching was ‘Dogme 95’; de stroming van een groep van Deense filmmakers waaronder de filmregisseur Lars von Trier uit 1995. Voor het maken van films confirmeren de deelnemers zich aan tien strikte regels (tien dogma’s). Deze tien regels vormen samen ‘de eed van zuiverheid’. Iets soortgelijks is bij het Dogme-taalonderwijs aan de hand. De aanhangers van de Dogme benadering zoeken naar een vorm van communicatief onderwijs van vreemde talen die niet door voorgedrukt materiaal is belast. Het doeleinde van Dogme-taalonderwijs is het starten van echte gesprekken over praktische items. Hierbij draait het om communicatie als stuwende kracht van de taal leren (bijvoorbeeld het Japans). Daarom is deze leermethode een communicatieve aanpak van taalonderwijs. Deze methode wil onderwijs bieden zonder het gebruik van lesboeken of overig lesmateriaal en zich in plaats daarvan op de communicatie tussen taaldocent en studenten richt. Het Dogme-taalonderwijs heeft, net zoals de Dogme-beweging in de film, 10 uitgangspunten (dogma’s).
Populariteit
Ondanks dat er weinig onderzoek naar het succes van Dogme is gedaan, gaat Thornbury ervan uit dat de overeenkomsten met het taakgericht leren van een vreemde taal (zoals Japans) suggereren dat Dogme waarschijnlijk voor vergelijkbare resultaten zorgt.
Voor- en nadelen van de Dogme benadering
Een pluspunt voor de trainer Japans is dat hij of zij zich zo goed als geen hoeft voor te bereiden. Het kan zeer motiverend zijn dat de studenten voor het eigen leerproces verantwoordelijk zijn. Op deze manier zijn de taallessen Japans niet voorspelbaar. Dat garandeert spontane communicatie en verveling krijgt geen kans. Vrijwel alles kan in een taalles volgens de Dogme-benadering worden besproken. Dit zorgt ervoor dat de studenten alert en betrokken blijven.
Als ze zo weinig door de trainer bij de hand genomen worden, kunnen de studenten zich daartegenover iets minder op hun gemak voelen. Ook zijn niet alle docenten Japans voldoende flexibel voor dit type van onderwijs. Nog een keerzijde kan zijn dat de lerenden zich vaak op een bepaald examen Japans dienen voor te bereiden en het niet zeker is dat de hiervoor benodigde stof in de les aan de orde komt.
Growing Participator Approach (GPA)
Bedacht door wie en wanneer
The Growing Participator Approach (GPA) is ontwikkeld in 2007 door Language consultants Greg en Angela Thomson.
Kenmerken van de Growing Participator Approach (GPA)
De GPA-benadering is een alternatieve visie om een nieuwe taal (zoals het Japans) te verwerven. Dat taal en cultuur onlosmakelijk zijn, is de primaire aanname van de GPA. Bij GPA gaat het om veel meer dan alleen het Japans; het doel is uitgroeien tot deelnemers aan het leven in de gastcultuur (van Japan). GPA gebruikt daarom de termen ‘groeiende deelnemers’ in plaats van ‘taallerenden’ en ‘verzorger’ in plaats van ‘docenten of leraren’. De GPA vertoont gelijkenissen met, en is ook deels gebaseerd op, de Natural Approach (natuurlijke aanpak) van Stephen Krashen en Tracy Terrell.
De methode bestaat uit zes fasen van activiteiten. Deze activiteiten worden uitgevoerd door de lerende en een verzorger uit Japan. Begrip is belangrijker dan productie. De focus ligt op de Japanse woordenschat en de cultuur. Fase 1 van de leermethode is de hier-en-nu-fase. Deze fase neemt ruwweg 100 uur in beslag. De ‘groeiende deelnemer’ concentreert zich in fase 1 op het luisteren en het non-verbale feedback geven.
Fase 2 is de zogenaamde verhaalopbouwfase. Deze fase duurt ruwweg 150 uur en de deelnemer begint nu het Japans ook te produceren. In fase 3 van de methode ligt de nadruk op zogenaamde ‘gedeelde verhalen’. ‘Gedeelde verhalen’ zijn verhalen die over dagelijkse gebeurtenissen gaan, verhalen die worden gedeeld tussen culturen en verhalen die over gedeelde ervaringen gaan. Fase 4 is de fase van het zogenaamde ‘diepe delen’. De deelnemer en de verzorger beginnen nu meer diepgaande gesprekken over het leven in de Japanse cultuur te voeren. In fase 5 van de methode beginnen de deelnemers zich op taalgebruik van de moedertaalsprekers Japans te richten door middel van televisie, films, nieuws of literatuur. Het Japans dat voor het werk is vereist, wordt ook geleerd. Fase 6 van de methode is de ‘zelfvoorzienende groeifase’. Deze fase heeft geen eindpunt. Hierbij gaat het om de groei buiten de formele taalsessies Japans.
Populariteit
De leermethode van Greg en Angela Thomson is nog tamelijk nieuw en er is nog vrij weinig bekend over het succes ervan. Deelnemers zijn er vrij enthousiast over.
Voor- en nadelen van de Growing Participator Approach
Met de GPA-methode wordt een goede doorkijk op het proces van taalverwerving Japans geboden. De zes fasen van GPA bieden haalbare doelen alsook een duidelijk tijdspad. Er wordt door de lerende niet alleen taalkennis Japans verworven, maar eveneens van de omgeving en de lerende verwerft daarnaast een nieuw sociaal netwerk.
Het feit dat voor iedere deelnemer of minimaal iedere groepje deelnemers een ‘verzorger’ gezocht moet worden die bereid is om behoorlijk wat tijd te investeren, is een minpunt van deze methode.
Shadowing Technique
Bedacht door wie en wanneer
De Shadowing technique, ook wel simpelweg Shadowing (‘schaduwen’) genoemd, is bedacht door Prof. Alexander Argüelles; een Amerikaanse polyglot en taalkundige in de vroege jaren 2000.
Kenmerken van de Shadowing Technique
De techniek van Shadowing is een methode die taallerenden zelfstandig kunnen toepassen om de intonatie (Japans) en uitspraak te verbeteren en vloeiendheid in het spreken te verwerven. Deze techniek van Shadowing is relatief eenvoudig: de lerende luistert naar een audio-opname, bij voorkeur een dialoog en herhaalt wat hij of zij hoort. Bij de methode is het niet belangrijk om de Japanse tekst te begrijpen; in de eerste plaats gaat het om de klanken. Het luisteren en herhalen oefent men net zo veel tot het soepel gaat en de student simultaan Japans kan spreken met de audio-opname. Na enige tijd zullen de lerenden een transcript gebruiken om te kunnen lezen (en te begrijpen) wat zij hebben uitgesproken. Zolang de boeken dialogen bevatten of delen met samenhangende tekst, zijn veel leerboeken voor deze techniek geschikt. De Japanse audio-opnames dienen ideaal bezien iets boven het niveau van de student te liggen. De ideale lengte is ruwweg één pagina, zonder kunstmatige pauzes en op natuurlijke snelheid. Argüelles raadt aan om te gaan lopen tijdens het spreken, liefst in de buitenlucht, en niet te gaan zitten, omdat fysieke bewegingen de opname van de te leren taal (het Japans) in het zenuwstelsel versterken. Dat de studenten minder snel worden afgeleid als zij bewegen, zodat het leren van het Japans veel effectiever gaat, is een andere grond.
De shadowing-techniek vertoont veel overeenkomsten met de audiolinguale methode uit de twintigste eeuw, maar het onderscheid is dat bij de audiolinguale methode grammaticale drills werden toegepast in plaats van dialogen of samenhangende tekst. Bij de Shadowing-methode is ook simultaan spreken anders.
Populariteit
De afgelopen jaren is veel onderzoek naar de techniek van Shadowing gedaan waaruit blijkt dat de leermethodiek naast de uitspraak ook de luistervaardigheid sterk verbetert. Het algemene begrip van het Japans wordt ook vergroot.
Voor- en nadelen van de Shadowing Technique
Een praktisch voordeel van Shadowing dat de methodiek in een groep studenten kan worden gebruikt, waarbij elke deelnemer in de groep individueel actief leert. De methode heeft een hoog rendement.
De techniek heeft als nadeel is dat studenten het wellicht wat saai vinden om dezelfde Japanse tekst steeds te blijven herhalen. De keuze van de tekst is dus van groot belang.
Total Physical Response (TPR®)
Bedacht door wie en wanneer
De Amerikaanse psycholoog James J. Asher ontwikkelde in de jaren 60 van de vorige eeuw de taalverwervingsmethode Total Physical Response, ook wel TPR® genoemd.
Kenmerken van Total Physical Response (TPR®)
TPR® is een taalleermethode (voor bijvoorbeeld Japans) die van het idee uitgaat dat mensen leren door middel van handelingen en bewegingen. Men leert door te doen, en wel op de manier zoals een kind zijn moedertaal leert. Ouders geven voortdurend taken aan hun (jonge) kinderen en belonen hen als ze die taken uitvoeren (“kijk naar mama”, “goed zo”). “Pak de lepel”, “Mooi!”, “Trek je schoenen maar aan”, enz.). Het is in de eerste instantie de bedoeling dat het kind begrijpt wat de ouder zegt, het kind gaat in een later stadium verbaal reageren. De luistervaardigheid Japans vormt dus de basis, de spreekvaardigheid komt pas later.
De methode van TPR® past deze grondslagen van de moedertaalverwerving bij het leren van het Japans versneld toe. De trainer geeft op een begrijpelijke en vriendelijke wijze taken, bijvoorbeeld: “pak het boek” en doet de taken zelf voor; de lerenden doen deze taken na. Aanvankelijk wordt nog niet verwacht van de studenten dat ze Japans spreken; de studenten geven de taken in een later stadium. Taken die bekend zijn worden uitgebreid of gedeeltelijk veranderd.
TPR® appelleert aan de beide hersenhelften door de combinatie van beweging en spraak. Het kost daardoor minder moeite om iets te leren en de geleerde Japanse taalkennis beklijft ook beter.
Populariteit
Met name wordt TPR® toegepast binnen het NT2-onderwijs (Nederlands als tweede taal), zeker bij beginners en ook wel bij Engels op de basisschool. Maar eveneens middelbare scholieren of volwassenen werken met plezier met Total Physical Response en behalen goede resultaten.
Voor- en nadelen van Total Physical Response
TPR® heeft veel voordelen. Doordat studenten veel begrijpelijke input krijgen aangeboden in ‘chunks’ (woorden die bij elkaar horen), krijgen zij snel begrip van de nieuwe taal. De leermethode van Total Physical Response zorgt voor een snelle succeservaring. Dit bevordert het plezier in leren. Zo kan de student stressvrij leren. In principe is de methode van TPR® geschikt voor alle doelgroepen, ongeacht de leeftijd of de achtergrond en kan de methodiek eveneens in wat grotere klassen toegepast worden. Het Japans wordt direct in het langetermijngeheugen van de student opgeslagen.
Dat niet elke taaluiting in TPR®-opdrachten is uit te drukken, is het minpunt van TPR®. Daardoor werkt het tot op een bepaald taalniveau en is nog een andere methode nodig als aanvulling. De methode is ook niet heel creatief. De student leert niet zijn of haar meningen, gevoelens en ideeën in het Japans te uiten.
De Directe Methode (Engels: Direct Method; DM)
Bedacht door wie en wanneer
Eind jaren 80 van de negentiende eeuw bedacht de Duits-Amerikaanse taalkundige Maximilian Delphinius Berlitz (geboren als David Berlizheimer) de Directe Methode. Deze methode wordt ook wel ‘de natuurlijke benadering’ genoemd. Deze Directe Methode is als antwoord op de dominante grammatica-vertaalmethode ontwikkeld.
Kenmerken van de Directe Methode (DM)
Er was een Reformbeweging rond 1900 met nieuwe ideeën over vreemde talen leren dat zelfontdekkend en inductief zou moeten zijn. Overigens betrof de Reformbeweging niet alleen het leren van een vreemde taal, maar ook voeding, kleding, natuurgeneeskunde en naturisme. De mensen streefden, net zoals in de jaren 60 van de vorige eeuw, omstreeks 1900 naar meer natuurlijke manieren van leven en een bevrijding van keurslijven. Er kwam binnen het taalonderwijs veel aandacht voor gesproken, ‘levende’ taal. Hierbij werd de grammatica vooral inductief geleerd, door middel van voorbeeldzinnen. Hieruit dienden studenten de taalregels af te leiden. Veel mondelinge oefeningen en met meer aandacht kwamen er voor de uitspraak van de taal (zoals het Japans). Het werd aangemoedigd om de lerenden vaak in het Japans te laten praten. Dat de taallessen in het Japans werden gegeven, was eveneens een nieuw verschijnsel. Tijdens de taalles werd nadrukkelijk niet vertaald. De (Japanse) woordenschat aangeleerd met behulp van voorbeelden en afbeeldingen. Abstracte vocabulaire werd aangeboden door de lerenden zelf om ideeën te laten associëren.
Populariteit
Deze vernieuwingsgolf van het begin van de twintigste eeuw ebde weg, deels door invloeden van de crises en oorlogen, om in de jaren 60 weer in een andere vorm terug te komen.
Taleninstituten als Interlingua en Berlitz werken nog altijd met (een moderne vorm van) de Directe Methode.
Voor- en nadelen van de Directe Methode
Dat de Directe Methode een vrij natuurlijke manier van leren is, is het belangrijkste pluspunt. Luisteren en spreken komen uitgebreid aan bod. Hierdoor krijgen lerenden zelfvertrouwen en vloeiendheid in het Japans. Nadelen kent deze methode echter ook. De Directe Methode schenkt vrijwel geen aandacht aan de schrijfvaardigheid (Japans) en relatief veel minder aan lezen in de doeltaal. Voor de meer gevorderde student Japans, heeft de methode niet genoeg uitdaging te bieden. De Directe Methode is ook niet erg bruikbaar voor een langzaam lerende student, doordat deze methode een dynamische inzet van de kant van de student verwacht.
De Manesca-methode (Engels: Manesca Method)
Bedacht door wie en wanneer
In 1835 publiceerde Jean Manesca An Oral System of Teaching Living Languages Illustrated by a Practical Course of Lessons in the French through the Medium of the English (“Een mondelinge methode voor het onderwijzen van levende talen, aan de hand van een praktische cursus Frans door middel van het Engels”). In januari 2015 is An oral system of teaching living languages in herdruk gegaan.
Kenmerken van de Manesca-methode
De Manesca-methode is op hetzelfde principe gebaseerd als de ‘natuurlijke aanpak’ (Natural Approach): de beste manier om een taal te leren, is de manier waarop een kind zijn moedertaal leert. Het leren van een taal (zoals Japans) dient veilig en gemakkelijk te zijn. Daarom wil Manesca niet met abstracte lijstjes of regels met Japanse woorden werken die uit het hoofd geleerd dienen te worden.
De Manesca-methode geldt als de eerst bekende, volledige taalcursus. De Manesca-methode is op het werken met een groep lerenden en een docent Japans gebaseerd, die steeds één Japans woord tegelijk introduceert. Er hoort een specifieke beweging bij het woord. Het Japanse woord en de bijbehorende beweging worden vervolgens door de lerenden afzonderlijk herhaald. Door deze herhaling onthouden de lerenden de Japanse woorden, zonder dat uit het hoofd leren nodig is. De woorden vormen stap voor stap zinnen en vervolgens variaties op deze Japanse zinnen. In een latere fase wordt met leesteksten Japanse spelling aangeboden.
De Manesca-methode is reeds enkele jaren later door grammaticaschrijver en taaldocent Heinrich Gottfried Ollendorff overgenomen en aangepast en wordt ook wel de Ollendorff-methode genoemd.
Populariteit
Jean Manesca overleed twee jaar na de publicatie van zijn methode. Het werk van Jean Manesca is door anderen opgepakt en aangepast, onder wie Ollendorff. Veel van de ideeën van Jean Manesca zijn actueel en worden nog steeds toegepast in het moderne vreemdetalenonderwijs.
Voor- en nadelen van de Manesca-methode
Het pluspunt van de Manesca of Ollendorff-leermethode is de combinatie van spreken en bewegen, waardoor het fysieke geheugen wordt aangesproken en het geleerde gemakkelijker en langer kan worden onthouden. Wat daar eveneens aan bijdraagt, is het vele herhalen. Dat het wat saai kan worden om dezelfde Japanse woorden en zinnetjes te blijven herhalen, kan als een keerzijde worden gezien.
Silent Way
Bedacht door wie en wanneer
The Silent way (‘de stille manier’) is ontwikkeld door de Egyptenaar Caleb Gattegno in het jaar 1963.
Kenmerken van de Silent Way
The Silent Way is een taalleermethode (voor bijvoorbeeld Japans) die gebruikmaakt van stilte als instructiemiddel. Gattegno’s methode gaat uit van de autonomie van de lerenden en hun actieve deelname.
De taaltrainers Japans gebruiken een combinatie van stilte en gebaren om de aandacht van de lerende te trekken, reacties uit te lokken en de lerende aan te moedigen om foutjes te verbeteren. Veel tijd wordt aan de uitspraak (Japans) besteed.
Gattegno, die wiskundige was, hechtte er veel waarde aan om taalles te geven door middel van een methode die efficiënt was voor de energievoorraad van de studenten. Hij ontdekte dat het relatief weinig energie kost om een auditief of visueel beeld te onthouden, veel minder energie dan als we proberen iets uit het hoofd te leren. Het betoog van hem was dat trainers niet zozeer naar het overbrengen van kennis zouden moeten streven, maar het bewustzijn dienen aan te boren, want alleen het bewustzijn maakt het mogelijk om dingen te leren.
The Silent Way gebruikt onder andere staven met verschillende kleuren (zogenaamde cuisenaire-staven), die kunnen worden gebruikt voor allerlei dingen. De methode werkt eveneens met Words in Colour. Words in Colour is een kleurenkaart voor geluiden waarin elke kleur een specifieke klank van het Japans vertegenwoordigt, gekleurde woordgrafieken om aan zinnen te werken en gekleurde grafieken die worden gebruikt om spelling te leren.
Populariteit
Caleb Gattegno’s ideeën zijn wel van betekenis geweest, voornamelijk bij het aanleren van de uitspraak, alhoewel The Silent Way in zijn originele versie niet veel wordt toegepast.
Voor- en nadelen van de Silent Way
Dat zijn benadering niet-bedreigend is voor lerenden, die immers worden gezien als autonoom, is het voordeel van de aanpak van Caleb Gattegno. De docent Japans is in principe dienstbaar aan de student, niet omgekeerd. De leermethodiek van The Silent Way stimuleert het leren op een natuurlijke manier. Het geleerde wordt over het algemeen goed verwerkt en onthouden door lerenden een uitdaging te geven om nieuwe dingen te ontdekken. Fouten maken mag. Dit draagt bij aan het leerproces.
Een minpunt kan zijn dat sommige lerenden meer begeleiding nodig hebben dan de leermethode voorstaat. Studenten worden mogelijk gefrustreerd door het gebrek aan input van de taaltrainer Japans. Met kleuren en grafieken werken, heeft als beperking dat ‘het nieuwe’ er snel af gaat. Hierdoor verdwijnt het effect van de methode.
TPR Storytelling
Bedacht door wie en wanneer
TPR Storytelling of ‘TPRS’ staat voor Teaching Proficiency through Reading and Storytelling. De TPRS-methode is ontwikkeld door Blaine Ray in 1990, van oorsprong een Amerikaanse docent Spaans, en is afgeleid van de TPR-methode (Total Physical Response).
Kenmerken van TPR Storytelling
TPRS is een taalverwervingsmethode die gebruikmaakt van verhalen om een vreemde taal (bijvoorbeeld Japans) te leren. Het principe van TPRS is een natuurlijke methode van taalverwerving: een vreemde taal leren zoals een kind zijn of haar moedertaal leert. Om dit te kunnen bereiken, wordt de lerende blootgesteld aan een grote hoeveelheid begrijpelijke input. Door de docent Japans wordt een verhaal verteld waarin nieuwe Japanse woorden meerdere keren voorkomen. Deze verhalen zijn interessant of humoristisch en niet te lang. De verhalen zijn gemakkelijk te begrijpen, hierdoor ontspannen lerenden zich. Zo worden Japanse structuren en woorden vrijwel vanzelf in het langetermijngeheugen van de student opgeslagen. De studenten worden door de trainer op grammaticale fenomenen van het Japans gewezen, zonder dat studenten taalregels uit het hoofd leren.
De lerende zal na enige tijd ‘vanzelf’ Japans gaan spreken en de Japanse grammaticale structuren nadoen. Dit is een natuurlijk proces. Samen met een groep studenten een verhaal opbouwen, is een variant. Hierbij schrijft de trainer Japans eerst nieuwe woorden en structuren op het schoolbord, met de Japanse vertaling erbij, om daarna met de lerenden een verhaal te maken. Tot slot vertellen de lerenden het verhaal na. Een belangrijk onderdeel van TPR Storytelling is lezen in het Japans, omdat dit zorgt voor input. Schrijven in het Japans volgt in een latere fase.
Populariteit
Er is veel onderzoeken gedaan dat uitwijst dat TPRS een succesvolle manier is om een vreemde taal te leren. Randvoorwaarden zijn er wel: de setting dient geschikt te zijn en de taaldocent dient goed getraind te zijn.
Voor- en nadelen van TPR Storytelling
TPRS is een laagdrempelige wijze van taalverwerving en het geleerde wordt grondig verworven. Doordat TPRS ook aan de creatieve intelligentie appelleert, is TPRS een breinvriendelijke leermethode. Het is plezierig voor lerenden en het is relatief gemakkelijk om de focus te behouden. Zelf verhalen maken, werkt zeer motiverend voor de lerenden.
Een nadeel is dat TPR Storytelling veel voorbereiding van de taaldocent vraagt.
COMMERCIËLE METHODES VOOR ZELFSTUDIE
De Rosetta Stone methode
Bedacht door wie en wanneer
De Rosetta Stone-methodiek is naar de zogenaamde de Steen van Rosetta vernoemd, een steen met een tekst in twee talen die in Egypte is gevonden, door middel waarvan uiteindelijk de hiërogliefen konden worden ontcijferd. Rosetta Stone is ook de naam van het softwarebedrijf dat de taaltrainingen op de markt brengt. De eerste versie is uitgebracht in 1996.
Kenmerken van de Rosetta Stone methode
De Rosetta Stone cursus is een wijze om vreemde talen (bijvoorbeeld Japans) te leren achter een computer. De taalcursussen worden in meer dan dertig verschillende talen aangeboden en ze zijn te volgen vanuit elk van deze talen.
De Rosetta Stone-methode is een communicatieve methode, die de wijze nabootst waarop een kind de moedertaal leert. Dit wil zeggen ‘leren door onderdompeling’, leren door veel te luisteren en na te spreken. Rosetta Stone gebruikt hier stemmen van moedertaalsprekers (native speakers Japans) alsook foto’s voor om de betekenis over te brengen van nieuwe (Japanse) woorden. Er wordt gebruikgemaakt van een programma om spraak te herkennen. Dit programma registreert de Japanse uitspraak en maakt hier een schematische weergave van. Dit maakt het mogelijk voor de student om zijn of haar uitspraak te vergelijken met de uitspraak van een moedertaalspreker Japans (native speaker). Verbetering van de uitspraak kan worden bereikt door de voorbeeldstem minder snel te laten spreken en de lerenden daarna veel na te laten spreken.
Voor de schrijfvaardigheid Japans van de lerende biedt de methode dictee-oefeningen. De software controleert de Japanse spelling en grammatica en geeft eventuele taalfouten aan, waarbij taalfouten van de lerenden kunnen worden gecorrigeerd.
Het programma van Rosetta Stone biedt ook leesteksten. Deze gaan over dagelijkse onderwerpen, ideeën en activiteiten.
Populariteit
De Rosetta Stone-methode wordt veelvuldig ingezet wereldwijd en niet door de minsten. Onder andere de NASA en het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse zaken gebruiken de methode van Rosetta Stone. De methode van Rosetta Stone wordt in Nederland toegepast door enkele ministeries en diverse hogescholen en universiteiten, alsook door een aantal internationaal opererende organisaties.
Voor- en nadelen van de Rosetta Stone methode
De Rosetta Stone-methode is zeer eenvoudig in het gebruik en kan door de studenten worden gebruikt op elk moment. De lerende bepaalt zelf welke onderdelen van de methode meer of wellicht minder aandacht nodig hebben. Velen vinden het plezierig om de leermethodiek te gebruiken. Bij een gebrek aan taaldocenten kan de Rosetta Stone-methode voor scholen een oplossing bieden. Een minpunt van de methode is dat geen taaldocent is die studenten motiveert of wat extra’s kan bieden.
De Pimsleur methode
Bedacht door wie en wanneer
De Pimsleur taalcursussen zijn Amerikaans taalkundige Dr. Paul M. Pimsleur ontwikkeld. De eerste Pimsleur taalcursus was een cursus Grieks, die hij in het jaar 1963 introduceerde.
Kenmerken van de Pimsleur methode
De methode van Pimsleur is een computerprogramma om vreemde talen (bijvoorbeeld Japans) te leren.
De cursus bestaat uit zinnen en dialogen die door lerenden worden nagesproken en herhaald. Deze Japanse voorbeeldzinnetjes zijn door native speakers (moedertaalsprekers) ingesproken. De cursussen zijn op herhaling, anticipatie, woordenschat en herhaling gebaseerd. De lessen van de cursus bieden een halfuur audio-opname die nieuwe woordenschat en structuur bevat. De grammaticale structuur van het Japans wordt niet apart uitgelegd maar aangeboden via uitbreiding van, en variaties op, de zinnetjes.
Pimsleur deed onderzoek naar het optimale interval waarmee geleerde informatie van het kortetermijngeheugen overgaat naar het langetermijngeheugen. Dit (gemiddelde) interval is in de Pimsleur taalcursussen verwerkt.
Populariteit
De taalcursussen van Pimsleur worden onder meer in de Verenigde Staten gebruikt en de ervaringen variëren. Over het algemeen zijn de lerenden tevreden over de aangeleerde uitspraak van het Japans.
Voor- en nadelen van de Pimsleur methode
Doordat de insprekers moedertaalsprekers (native speakers) zijn en op een natuurlijke wijze in een normaal tempo Japans praten, werkt de Pimsleur-methode heel goed om de uitspraak te verbeteren.
Dat er niets uitgelegd wordt, is het minpunt van de methode van Pimsleur. De gebruikers leren geen bouwstenen van het Japans om zelf een zin te maken, maar moeten het met duizenden voorbeeldzinnetjes doen die worden ingeprent.
De Michel Thomas methode
Bedacht door wie en wanneer
De Michel-Thomas-methode is, niet geheel verrassend, bedacht door Michel Thomas (geboren als Moniek Kroskof); een in Polen geboren genaturaliseerde Amerikaan. Hij ontwikkelde zijn methode kort na de Tweede Wereldoorlog in zijn eigen taleninstituut in Beverly Hills, Los Angeles, die beroemdheden als Barbra Streisand, Emma Thompson, Diana Ross, Bob Dylan, Mel Gibson en Pierce Brosnan tot zijn klantenkring kan rekenen.
Kenmerken van de Micheal Thomas methode
Michel Thomas’ uitgangspunt was dat iemand alleen in staat is om te leren als hij of zij stressvrij is. Hij maakte zijn studenten duidelijk dat ze zich geen zorgen hoefden te maken dat ze dingen zouden vergeten.
De taalcursussen zijn audiolessen (Japans), door twee acteurs ingesproken; een vrouwelijke en een mannelijke. De setting is een virtueel klaslokaal, waarin de student als de derde student fungeert. De student luistert mee met de les van de stemacteurs. Als een vraag aan de acteurs gesteld wordt, is het de bedoeling dat de cursisten op pauze drukken en eerst zelf de vraag beantwoorden. Er wordt geen huiswerk gegeven en er hoeft niet uit-het-hoofd te worden geleerd. Bij de methode worden de lessen opgebouwd in stapjes en nieuwe Japanse lesstof wordt afgewisseld met bekende Japanse lesstof. De uitleg wordt steeds in de Engelse taal gegeven. Er wordt op verbanden gewezen tussen de talen, als die verbanden er zijn. Grammaticale uitleg wordt ook gegeven. Eerst wordt makkelijke stof aangeleerd, moeilijkere stof wordt pas aangeboden nadat de lerenden het voorgaande begrepen en verworven hebben. Behalve Japanse woorden en zinnen worden eveneens bouwstenen geleerd waarmee de student zelf zinnen kan bouwen. Ook maakt de methode gebruik van flashcards waarmee gebruikers zelf hun woordenschat Japans kunnen toetsen en online oefeningen kunnen maken om hun eigen vooruitgang te meten.
Populariteit
Veel mensen ze zijn tevreden over de uitleg van de structuren van het Japans en vinden de cursus plezierig werken. Gebruikers die al wat verder zijn met de taal, vinden de cursussen soms minder nuttig.
Voor- en nadelen van de Micheal Thomas methode
De taalcursussen zijn erg toegankelijk en trainen luistervaardigheid en uitspraak Japans op een efficiënte manier. Het feit dat de cursussen Japans niet in schrijfvaardigheid voorzien, kan als een minpunt worden gezien. Ook is er geen echte interactie, omdat de methode van Michel Thomas een audiocursus betreft.
De Assimil methode
Bedacht door wie en wanneer
Assimil is een Frans bedrijf, opgericht door Alphonse Chérel in het jaar 1929. Dit bedrijf maakt cursussen voor vreemde talen en publiceert deze. Hun eerste boek heette Anglais sans Peine.
Kenmerken van de Assimil methode
‘Assimileren’ betekent letterlijk ‘mengen met, opgaan in de andere groep’, wat voor een taalcursus (zoals Japans) vrij hooggegrepen was. De Assimil-taalcursussen zijn zelfstudielessen die bestaan uit een lesboek Japans, audio-CD’s en een USB-stick. Idealiter werken de cursisten ongeveer twintig minuten per dag.
De taallessen bestaan uit Japanse dialogen die beluisterd, nagesproken en gelezen worden. De Japanse vertaling staat naast deze dialoog, met de grammaticale uitleg. Om de uitspraak van het Japans te oefenen, maakt de Assimil-methode gebruik van zinnen die door native (moedertaal) speakers zijn ingesproken en die de gebruikers dienen te herhalen. De opbouw van de les is van receptief naar productief: tijdens de eerste les wordt nog geen taalproductie verwacht van de gebruiker; dit komt pas na ongeveer vijftig lessen.
Populariteit
De Assimil-cursussen zijn gewaardeerd. De taalcursussen zijn niet zo duur en het aanbod aan verschillende talen is groot.
Voor- en nadelen van Assimil
Het voordeel van de Assimil-methode is dat de lerende op zijn of haar eigen tempo kan leren op het moment dat dit het beste past. Het nadeel hierbij is, wat geldt voor alle computertaalcursussen, dat de student is aangewezen op zichzelf. Er is geen docent Japans beschikbaar om de studenten te begeleiden of te motiveren.
Er is ook een ruim aanbod aan complete zelfstudie taalcursussen Japans: uTalk, Eurotolk Ultimate en online methoden zoals Duolingo, Quizlet, Mondly en Babbel.
Er is echter een betere methode: De Dagnall Talen Methode.
Het inmiddels alom bekende hoge rendement behaalt Dagnall Talen door elementen van deze bekende leermethoden te gebruiken, maar voornamelijk doordat de focus altijd ligt op de cursist(en), bijvoorbeeld; is de cursist visueel, auditief of wellicht kinesthetisch aangelegd? Hoe leert hij of zij het makkelijkst? Wat moet of wil deze cursist eigenlijk leren?
Wat is de voorgeschiedenis van de cursist op het gebied van taaltraining? Wat vindt deze cursist lastig? Hoe zelfverzekerd is de cursist, enz.?
Hoe behaalt Dagnall Talen zo’n hoog rendement? De cursussen van Dagnall Talen zijn bij voorkeur face-to-face. Dagnall werkt in kleine groepen of individueel dan wel in duo-verband (twee personen). Dagnall Talen biedt daarnaast een online leerplatform en een eigen app, beide met Japanse woordenlijsten en zinnen. De app kan, indien gewenst, geladen worden met jargon van uw organisatie of bedrijf.
Tot slot beschikken de docenten over veel eigen lesmateriaal en spelen ze continu in op actuele thema’s en ontwikkelingen die voor de cursisten interessant zijn. De taaltrainers van Dagnall Talen zijn zeer bedreven in het vlot en plezierig aanleren van een taal, zodat de verworven kennis en vaardigheden vlug in de praktijk gebruikt kunnen worden.
Auditief, visueel of kinesthetisch? Door met de natuurlijke wijze van leren rekening te houden en hier goed op in te spelen, behalen wij het hoogste rendement bij onze taaltrainingen. Een bijkomend voordeel is dat dit uitgekiende maatwerk als een zeer prettige methode ervaren wordt door zowel onze cursisten als onze taaltrainers. Onze door de jaren heen ontwikkelde en verder verfijnde werkwijze is niet alleen het handelsmerk van Dagnall geworden, maar deze werkwijze creëert ook de meerwaarde van onze maatwerktrainingen.
Betaalbaar maatwerk sinds 1982
Daarom Dagnall!
toptrainers maatwerk door heel Nederland ISO 9001:2015 gecertificeerd, NRTO-keurmerk Btw vrijgesteld
Betekenis termen ‘online’, ‘e-learning’ en ‘blended’
‘Online’ en ‘e-learning’ zijn verzamelnamen voor (taal)training die online kan worden gevolgd, dus op afstand. Men noemt het wel een virtual classroom oftewel een ‘digitaal leslokaal’. Bij de zogenaamde trainingsvorm van blended learning wordt face-to-face-les (klassikaal) met online leren in een online leeromgeving gecombineerd. Eenvoudig gezegd: face-to-face (fysiek les) + online = blended learning. Dagnall Talen biedt op maat gemaakte e-learningtrajecten.
Online Japans leren (e-learning Japans)
Enkele voorbeelden van digitale platformen die gebruikt kunnen worden voor online communiceren en leren, zijn Zoom, Microsoft Teams, Google Meet, Skype, StarLeaf, Cisco Webex, Whereby en Miro.
Blended Cursus Japans
Het voordeel van blended learning vergeleken met online leren is dat, indien het geen 1-op-1 les betreft, cursisten met blended learning afwisselend wel een zogeheten ‘classroominteractie’ ervaren; dit wil zeggen persoonlijke interactie; motivatie van en gesprekken met andere cursisten.
100% maatwerk – ook online! Vanzelfsprekend biedt Dagnall ook blended learning op maat.
Online leerplatform
Online leerplatform Dagnall Talen biedt een eigen digitale leeromgeving met een interactief leerplatform, genaamd Dagnall.online. Het platform Dagnall.online biedt interactieve en gevarieerde content en het is een integraal onderdeel van digitale leertrajecten. Het Dagnall platform biedt interactieve mogelijkheden en zorgt op deze manier voor een optimaal leerrendement bij een digitale leergang.
De Dagnall App
Naast het online leerplatform beschikt Dagnall Talen ook over een handige App voor Android alsook Apple. Het voordeel van de Dagnall App is dat cursisten altijd en overal, dus 24/7, toegang op elk beschikbare (mobiele) apparaten hebben. Zowel op het werk maar eveneens thuis of onderweg, bijvoorbeeld eveneens op reis in het buitenland. Zo kunnen cursisten dus Japans leren wanneer en waar het hen schikt. De oefeningen in de App worden afgestemd op de behoefte van uw organisatie of bedrijf zoals het taalniveau, de leerdoelen en de branche. Wij kunnen bijvoorbeeld jargon, technische termen, woordenlijsten, specifieke productnamen en juridische termen in de App integreren. De Dagnall App kan dus zeer praktijkgericht ingezet worden en de App blijft ook beschikbaar na afronding van de training Japans. Dagnall zorgt ook bij digitale leerpaden voor uitstekend en spelenderwijs leren.
Voorsprong door maatwerk online & blended taaltraining Japans
E-mailcorrespondentie, telefoongesprekken, vergaderingen of onderhandelingen met Japanse zakenpartners en klanten uit Japan zijn veelal een uitdaging op het gebied van taalvaardigheid. Mensen die meerdere talen beheersen, zijn derhalve onmisbaar in veel bedrijven.
Online & blended taaltrainingen Japans op maat
Dagnall Taleninstituut leert u Japans communiceren door middel van professionele online & blended taalcursussen. Als u internationaal meertalig succesvol wilt zijn, leer uw Japanstalige gesprekspartners dan te begrijpen en zorg ervoor dat u zelf ook wordt begrepen. Wilt u uw taalvaardigheden Japans verbeteren voor uw toekomstige of huidige functie? Onze taaltrainingen bieden beroepsgerichte training. Al onze taaltrainingen zijn maatwerktrainingen en zijn eveneens beschikbaar als onlinecursussen & blended taalcursussen. Een onlinecursus of blended taalcursus Japans is even effectief en van hoge kwaliteit als een fysieke cursus en daarnaast nog eens comfortabel.
Een online taalcursus en ook een blended taalcursus kan overal gevolgd worden; thuis, op kantoor, op zakenreis of bijvoorbeeld op een bedrijfslocatie. Onlineplatforms voor zakelijke en technische taaltrainingen Japans online
Voor technische en zakelijke taalcursussen online werkt Dagnall met onlineplatforms zoals Zoom, Skype, Teams of een ander onlineplatform naar voorkeur. Zoom is het meest gebruiksvriendelijk en biedt zowel variatie als interactie.
Virtuele Classroom voor een individuele taaltraining of groepstraining Japans
Het onderstaande is voldoende voor (taal)cursussen in een virtuele classroom: - Laptop, tablet of pc/iMac met een microfoon en een camera - Een internetverbinding - Een rustige (leer)omgeving - Door ons beschikbaar gesteld cursusmateriaal
Onze online en blended taalcursussen kenmerken zich door:
Vakbekwaamheid van de taaltrainers Japans
Onze online alsook de blended (taal)cursussen worden door toegewijde en gekwalificeerde moedertaal (native) taaltrainers gegeven
Onze trainers hebben jarenlange ervaring in het verzorgen van taalcursussen voor het bedrijfsleven en (semi-)overheidsorganisaties
Onze taaltrainers zijn universitair dan wel HBO geschoold en hebben een onderwijsaantekening
&
Duidelijke structuur – vlotte leervordering
De blended en online taalcursussen van Dagnall Talen zijn betaalbare maatwerktrainingen en worden speciaal op uw wensen en behoeften afgestemd
De inhoud wordt op het leerplan afgestemd om het leerproces structuur te geven
Een duidelijke structuur helpt de cursist om de taaldoelen Japans op een snelle en zelfverzekerde manier te bereiken
De Dagnall online (of blended) taalcursussen bestaan uit livesessies en schriftelijke opdrachten. In de livesessies worden de woordenschat Japans en de structuren die in de voorbereiding en voortzetting van de les zijn geleerd, actief toegepast
Dankzij de combinatie van videosessies en zelfstudie komt het behaalde resultaat van de blended- en onlinecursussen overeen met die van onze face-to-face cursussen
De lesreeksen kunnen eventueel worden opgenomen, zodat cursisten thuis alles meerdere malen kunnen herhalen en geen dingen hoeven te missen
De Dagnall trainers geven naast de taalcursussen eveneens tips voor verdere digitale zelfstudiemogelijkheden
Vakbekwaamheid en structuur leiden tot een goede wisselwerking tussen de cursisten en de taaldocent en zijn van groot belang voor het slagen van de taaltraining Japans.
Profiteer nu ook van blended- of onlinecursussen Japans door ons gerenommeerde taleninstituut met jarenlange ervaring!
Voorafgaand aan uw cursus Japans ontvangt u het Dagnall cursuspakket. Het handige Dagnall koffertje bestaat uit milieuvriendelijk materiaal en is ook zeer geschikt om daarin losbladig, actueel leermateriaal, dat tijdens de lessen Japans wordt behandeld, op te bergen. Hieronder ziet u een foto van het cursuspakket van Dagnall Taleninstituut dat onder andere een Dagnall pen, schrijfblok en divers ander cursusmateriaal Japans bevat.
Na afloop van uw cursus Japans ontvangt u het Dagnall certificaat. Op de achterkant van het certificaat van het Taleninstituut Dagnall staan zowel uw startniveaus Japans alsook de behaalde eindniveaus van uw nieuwverworven taalvaardigheden. Deze vaardigheden zijn opgedeeld in spreekvaardigheid, luistervaardigheid, leesvaardigheid en schrijfvaardigheid Japans. Hieronder ziet u een foto met een voorbeeld van het Dagnall Certificaat.
Het taalniveau van het ERK (Europees Referentiekader) hanteren wij als model en biedt de cursist een helder inzicht in de huidige en opgedane kennis van het Japans. Het niveau van het ERK is een internationaal erkend taalniveau.
Aan het einde van de cursus Japans overhandigen wij het ‘Dagnall Talen-certificaat’.
Niveaubepaling volgens het Europees Referentiekader
Het ERK is een richtlijn om taalniveaus te kunnen beoordelen. Het Europees Referentiekader is tussen 1989 en 1996 samengesteld door de Raad van Europa. Het ERK is een instrument dat vijf taalvaardigheden onderscheidt, te weten: lezen, luisteren, schrijven, spreken en gesprekken voeren. De Engelse naam en afkorting wordt eveneens vaak toegepast: Common European Framework of References; CEFR. Deze vijf taalvaardigheden krijgen in het ERK zes niveaus; van beginners tot bijna moedertaalsprekers. Deze niveaus zijn A1, A2, B1, B2, C1 en C2, waarbij A1 het beginniveau is en C2 het niveau moedertaalspreker.
Taalniveau A geldt voor beginners. Mensen die taalniveau B beheersen, bezitten alle basisvaardigheid in de taal. Taalniveau C geldt voor gevorderden die het Japans met groot gemak verstaan, spreken, lezen en schrijven. De vaardigheden die bij niveau C horen, gaan richting de moedertaalgebruiker. Zo iemand gebruikt het Japans zonder problemen in verschillende situaties.
A1 Basisgebruiker - Breakthrough Level
Luisteren
Kan basiszinnen over een vertrouwd onderwerp begrijpen, als de gesprekspartner langzaam en duidelijk spreekt, eenvoudige woorden gebruikt en bereid is te herhalen.
Spreken
Kan zichzelf voorstellen en kan vragen stellen en beantwoorden over persoonlijke gegevens (waar iemand woont, of iemand getrouwd is of kinderen heeft).Kan familie of bekenden en woonomgeving beschrijven en vragen naar familie of woonomgeving van gesprekspartner beantwoorden.Kan in korte zinnen vertellen waar hij of zij werkt en wat hij of zij doet. Kan vragen naar het werk van de gesprekspartner.
Lezen
Kan eenvoudige, alledaagse uitdrukkingen en korte geschreven zinnen begrijpen over vertrouwde onderwerpen als er enige ondersteuning is door illustraties, foto’s of film.Kan eenvoudige mededelingen begrijpen, bijvoorbeeld op uithangborden in een winkel.
Schrijven
Kan een formulier invullen met persoonlijke gegevens.Kan een korte e-mail of een kaartje sturen met bijvoorbeeld een groet of felicitatie.
B1 Onafhankelijk gebruiker - Threshold Level
Luisteren
Kan de essentie begrijpen van een gesprek over persoonlijke zaken, familie, werk, studie, reizen en vrije tijd, wanneer er duidelijk wordt gesproken. Kan de essentie begrijpen van de meeste radio- of televisieprogramma’s over actuele zaken of onderwerpen die hem of haar interesseren in de standaardtaal, wanneer er betrekkelijk langzaam en duidelijk wordt gesproken.
Spreken
Kan zich in de meest voorkomende situaties redden wanneer hij of zij in het gebied is waar de taal wordt gesproken. Kan onvoorbereid gesprekken voeren over vertrouwde onderwerpen of onderwerpen die de persoonlijke belangstelling hebben (familie, werk, gebeurtenissen die zich voordoen, hobby’s, reizen). Kan zinnen op een eenvoudige manier aan elkaar verbinden. Kan ervaringen en gebeurtenissen beschrijven en hoop en ambities uitspreken. Kan een mening geven en voorkeur uitdrukken en motiveren. Kan de plot van een boek of film vertellen.
Lezen
Kan teksten begrijpen die voornamelijk bestaan uit frequente woorden, dagelijkse of aan het werk gerelateerde taal, bijvoorbeeld in brieven van de gemeente, energiebedrijf of telefoonmaatschappij. Kan de beschrijving van gebeurtenissen, wensen of gevoelens begrijpen in persoonlijke e-mails of brieven.
Schrijven
Kan een eenvoudige, samenhangende tekst schrijven over vertrouwde onderwerpen of onderwerpen die de persoonlijke belangstelling hebben (familie, werk, gebeurtenissen die zich voordoen, hobby’s, reizen). Kan een eenvoudige, samenhangende tekst schrijven over vertrouwde onderwerpen of onderwerpen die de persoonlijke belangstelling hebben (familie, werk, gebeurtenissen die zich voordoen, hobby’s, reizen).
Kan de meeste gesproken taal begrijpen, ook als deze niet goed gestructureerd is en wanneer verbanden impliciet zijn. Kan radio- of televisieprogramma’s en films in de standaardtaal zonder al te veel inspanning begrijpen.
Spreken
Kan zich spontaan en vloeiend uitdrukken zonder al te veel te moeten zoeken naar uitdrukkingen. Kan de taal soepel en effectief gebruiken in een zakelijke en sociale omgeving. Kan ideeën en meningen gedetailleerd verwoorden en een volwaardige bijdrage leveren aan een discussie. Kan een samenhangend betoog voeren over complexe zaken en daarbij subthema’s noemen, specifieke standpunten ontwikkelen en uitdragen en het betoog afronden met een passende conclusie.
Lezen
Kan complexe, langere teksten van uiteenlopende aard begrijpen, zowel zakelijk als literair. Kan impliciete betekenis, nuances, stijl en idioom herkennen. Kan gespecialiseerde artikelen en uitvoerige technische instructies begrijpen, ook als zij geen betrekking hebben op het eigen werkterrein.
Schrijven
Kan een heldere, gestructureerde en gedetailleerde brief, essay of verslag produceren over complexe onderwerpen. Kan uitgebreid standpunten uiteenzetten en overtuigen. Kan zijn of haar schrijfstijl aanpassen aan de doelgroep.
A2 Basisgebruiker - Waystage Level
Luisteren
Kan zinnen en vaak voorkomende uitdrukkingen begrijpen over vertrouwde onderwerpen en activiteiten, bijvoorbeeld de familie, woonomstandigheden, boodschappen doen, opleiding of werk. Verstaat de gesprekspartner als deze langzaam en duidelijk spreekt in de standaardtaal, maar kan het gesprek nog niet zelf gaande te houden. Begrijpt de essentie van korte, eenvoudige berichten en aankondigingen, bijvoorbeeld op radio, televisie of een station.
Spreken
Kan eenvoudige gesprekken voeren over alledaagse onderwerpen en vertrouwde situaties. Kan eenvoudige informatie uitwisselen. Kan in eenvoudige zinnen zijn of haar woon- of werkomgeving beschrijven, zijn of haar achtergrond en dagelijkse activiteiten. Kan een eenvoudig telefoongesprek voeren, bijvoorbeeld om informatie te vragen.
Lezen
Kan korte, eenvoudig geschreven teksten, brieven of e-mails begrijpen. Kan voorspelbare informatie halen uit eenvoudige korte teksten, zoals dienstregelingen, advertenties of menu’s.
Schrijven
Kan een kort briefje of e-mail schrijven over een vertrouwd onderwerp, bijvoorbeeld om iets af te spreken. Kan eenvoudige notities en korte boodschappen schrijven over directe behoeften.
B2 Onafhankelijk gebruiker - Vantage Level
Luisteren
Kan lezingen en betogen volgen en zelfs complexe redeneringen als het onderwerp redelijk vertrouwd is. Begrijpt de essentie van technische discussies in zijn of haar specialisatie. Kan de meeste radio- of televisieprogramma’s over actuele zaken begrijpen. Kan het grootste deel van de films in de standaardtaal begrijpen.
Spreken
Kan op een vloeiende en spontane manier deelnemen aan gesprekken met moedertaalsprekers zonder extra inspanning van de gesprekspartner. Kan actief meepraten in discussies over bekende thema’s en zijn of haar mening geven en onderbouwen. Kan de voor- en nadelen van diverse mogelijkheden of oplossingen uitleggen. Kan een gedetailleerde beschrijving geven van een groot aantal onderwerpen ook buiten de directe persoonlijke belangstelling.
Lezen
Kan artikelen en verslagen lezen over eigentijdse problemen en houding of standpunt van de schrijvers begrijpen. Kan de essentie van complexe teksten over abstracte of concrete onderwerpen begrijpen. Kan modern literair proza begrijpen.
Schrijven
Kan een standpunt verdedigen, informatie doorgeven of een essay of verslag schrijven. Kan brieven schrijven over uiteenlopende gebeurtenissen of persoonlijke ervaringen. Kan een heldere, gedetailleerde tekst produceren over uiteenlopende onderwerpen.
C2 Vaardig gebruiker - Mastery Level
Luisteren
Kan vrijwel alles wat hij of zij hoort gemakkelijk begrijpen, zowel in contact met een gesprekspartner als via de media. Kan accenten en tempo van moedertaalsprekers begrijpen als hij of zij enige tijd heeft om vertrouwd te raken met het soort accent. Kan idiomatische uitdrukkingen en complexe betogen begrijpen.
Spreken
Kan deelnemen aan ieder soort gesprek. Drukt zichzelf spontaan, vlot, vloeiend en genuanceerd uit, ook in meer complexe situaties. Gebruikt vaste uitdrukkingen en zegswijzen. Kan een heldere beschrijving of logische redenering presenteren in een stijl die past bij de context en in een duidelijke structuur. Kan informatie samenvatten, op een samenhangende manier argumenten, nieuwe inzichten of aandachtspunten aan de orde brengen.
Lezen
Kan zonder moeite alles begrijpen wat hij of zij leest. Dat geldt ook voor complexe betogen, abstracte of specialistische teksten, literatuur en idiomatische uitdrukkingen.
Schrijven
Kan een duidelijke en goed lopende tekst schrijven en daarbij rekening houden met de doelgroep. Kan complexe brieven, verslagen en artikelen met een logische structuur schrijven. Kan zichzelf vloeiend en precies uitdrukken en kan hierbij nuances in betekenis aangeven.
A1 Basisgebruiker - Breakthrough Level
Luisteren
Kan basiszinnen over een vertrouwd onderwerp begrijpen, als de gesprekspartner langzaam en duidelijk spreekt, eenvoudige woorden gebruikt en bereid is te herhalen.
Spreken
Kan zichzelf voorstellen en kan vragen stellen en beantwoorden over persoonlijke gegevens (waar iemand woont, of iemand getrouwd is of kinderen heeft).Kan familie of bekenden en woonomgeving beschrijven en vragen naar familie of woonomgeving van gesprekspartner beantwoorden.Kan in korte zinnen vertellen waar hij of zij werkt en wat hij of zij doet. Kan vragen naar het werk van de gesprekspartner.
Lezen
Kan eenvoudige, alledaagse uitdrukkingen en korte geschreven zinnen begrijpen over vertrouwde onderwerpen als er enige ondersteuning is door illustraties, foto’s of film.Kan eenvoudige mededelingen begrijpen, bijvoorbeeld op uithangborden in een winkel.
Schrijven
Kan een formulier invullen met persoonlijke gegevens.Kan een korte e-mail of een kaartje sturen met bijvoorbeeld een groet of felicitatie.
B1 Onafhankelijk gebruiker - Threshold Level
Luisteren
Kan de essentie begrijpen van een gesprek over persoonlijke zaken, familie, werk, studie, reizen en vrije tijd, wanneer er duidelijk wordt gesproken. Kan de essentie begrijpen van de meeste radio- of televisieprogramma’s over actuele zaken of onderwerpen die hem of haar interesseren in de standaardtaal, wanneer er betrekkelijk langzaam en duidelijk wordt gesproken.
Spreken
Kan zich in de meest voorkomende situaties redden wanneer hij of zij in het gebied is waar de taal wordt gesproken. Kan onvoorbereid gesprekken voeren over vertrouwde onderwerpen of onderwerpen die de persoonlijke belangstelling hebben (familie, werk, gebeurtenissen die zich voordoen, hobby’s, reizen). Kan zinnen op een eenvoudige manier aan elkaar verbinden. Kan ervaringen en gebeurtenissen beschrijven en hoop en ambities uitspreken. Kan een mening geven en voorkeur uitdrukken en motiveren. Kan de plot van een boek of film vertellen.
Lezen
Kan teksten begrijpen die voornamelijk bestaan uit frequente woorden, dagelijkse of aan het werk gerelateerde taal, bijvoorbeeld in brieven van de gemeente, energiebedrijf of telefoonmaatschappij. Kan de beschrijving van gebeurtenissen, wensen of gevoelens begrijpen in persoonlijke e-mails of brieven.
Schrijven
Kan een eenvoudige, samenhangende tekst schrijven over vertrouwde onderwerpen of onderwerpen die de persoonlijke belangstelling hebben (familie, werk, gebeurtenissen die zich voordoen, hobby’s, reizen). Kan een eenvoudige, samenhangende tekst schrijven over vertrouwde onderwerpen of onderwerpen die de persoonlijke belangstelling hebben (familie, werk, gebeurtenissen die zich voordoen, hobby’s, reizen).
Kan de meeste gesproken taal begrijpen, ook als deze niet goed gestructureerd is en wanneer verbanden impliciet zijn. Kan radio- of televisieprogramma’s en films in de standaardtaal zonder al te veel inspanning begrijpen.
Spreken
Kan zich spontaan en vloeiend uitdrukken zonder al te veel te moeten zoeken naar uitdrukkingen. Kan de taal soepel en effectief gebruiken in een zakelijke en sociale omgeving. Kan ideeën en meningen gedetailleerd verwoorden en een volwaardige bijdrage leveren aan een discussie. Kan een samenhangend betoog voeren over complexe zaken en daarbij subthema’s noemen, specifieke standpunten ontwikkelen en uitdragen en het betoog afronden met een passende conclusie.
Lezen
Kan complexe, langere teksten van uiteenlopende aard begrijpen, zowel zakelijk als literair. Kan impliciete betekenis, nuances, stijl en idioom herkennen. Kan gespecialiseerde artikelen en uitvoerige technische instructies begrijpen, ook als zij geen betrekking hebben op het eigen werkterrein.
Schrijven
Kan een heldere, gestructureerde en gedetailleerde brief, essay of verslag produceren over complexe onderwerpen. Kan uitgebreid standpunten uiteenzetten en overtuigen. Kan zijn of haar schrijfstijl aanpassen aan de doelgroep.
A2 Basisgebruiker - Waystage Level
Luisteren
Kan zinnen en vaak voorkomende uitdrukkingen begrijpen over vertrouwde onderwerpen en activiteiten, bijvoorbeeld de familie, woonomstandigheden, boodschappen doen, opleiding of werk. Verstaat de gesprekspartner als deze langzaam en duidelijk spreekt in de standaardtaal, maar kan het gesprek nog niet zelf gaande te houden. Begrijpt de essentie van korte, eenvoudige berichten en aankondigingen, bijvoorbeeld op radio, televisie of een station.
Spreken
Kan eenvoudige gesprekken voeren over alledaagse onderwerpen en vertrouwde situaties. Kan eenvoudige informatie uitwisselen. Kan in eenvoudige zinnen zijn of haar woon- of werkomgeving beschrijven, zijn of haar achtergrond en dagelijkse activiteiten. Kan een eenvoudig telefoongesprek voeren, bijvoorbeeld om informatie te vragen.
Lezen
Kan korte, eenvoudig geschreven teksten, brieven of e-mails begrijpen. Kan voorspelbare informatie halen uit eenvoudige korte teksten, zoals dienstregelingen, advertenties of menu’s.
Schrijven
Kan een kort briefje of e-mail schrijven over een vertrouwd onderwerp, bijvoorbeeld om iets af te spreken. Kan eenvoudige notities en korte boodschappen schrijven over directe behoeften.
B2 Onafhankelijk gebruiker - Vantage Level
Luisteren
Kan lezingen en betogen volgen en zelfs complexe redeneringen als het onderwerp redelijk vertrouwd is. Begrijpt de essentie van technische discussies in zijn of haar specialisatie. Kan de meeste radio- of televisieprogramma’s over actuele zaken begrijpen. Kan het grootste deel van de films in de standaardtaal begrijpen.
Spreken
Kan op een vloeiende en spontane manier deelnemen aan gesprekken met moedertaalsprekers zonder extra inspanning van de gesprekspartner. Kan actief meepraten in discussies over bekende thema’s en zijn of haar mening geven en onderbouwen. Kan de voor- en nadelen van diverse mogelijkheden of oplossingen uitleggen. Kan een gedetailleerde beschrijving geven van een groot aantal onderwerpen ook buiten de directe persoonlijke belangstelling.
Lezen
Kan artikelen en verslagen lezen over eigentijdse problemen en houding of standpunt van de schrijvers begrijpen. Kan de essentie van complexe teksten over abstracte of concrete onderwerpen begrijpen. Kan modern literair proza begrijpen.
Schrijven
Kan een standpunt verdedigen, informatie doorgeven of een essay of verslag schrijven. Kan brieven schrijven over uiteenlopende gebeurtenissen of persoonlijke ervaringen. Kan een heldere, gedetailleerde tekst produceren over uiteenlopende onderwerpen.
C2 Vaardig gebruiker - Mastery Level
Luisteren
Kan vrijwel alles wat hij of zij hoort gemakkelijk begrijpen, zowel in contact met een gesprekspartner als via de media. Kan accenten en tempo van moedertaalsprekers begrijpen als hij of zij enige tijd heeft om vertrouwd te raken met het soort accent. Kan idiomatische uitdrukkingen en complexe betogen begrijpen.
Spreken
Kan deelnemen aan ieder soort gesprek. Drukt zichzelf spontaan, vlot, vloeiend en genuanceerd uit, ook in meer complexe situaties. Gebruikt vaste uitdrukkingen en zegswijzen. Kan een heldere beschrijving of logische redenering presenteren in een stijl die past bij de context en in een duidelijke structuur. Kan informatie samenvatten, op een samenhangende manier argumenten, nieuwe inzichten of aandachtspunten aan de orde brengen.
Lezen
Kan zonder moeite alles begrijpen wat hij of zij leest. Dat geldt ook voor complexe betogen, abstracte of specialistische teksten, literatuur en idiomatische uitdrukkingen.
Schrijven
Kan een duidelijke en goed lopende tekst schrijven en daarbij rekening houden met de doelgroep. Kan complexe brieven, verslagen en artikelen met een logische structuur schrijven. Kan zichzelf vloeiend en precies uitdrukken en kan hierbij nuances in betekenis aangeven.
Het ERK geeft inzicht in taalbeheersing (Japans)
Daarom Dagnall!
toptrainers maatwerk door heel Nederland ISO 9001:2015 gecertificeerd, NRTO-keurmerk Btw vrijgesteld
OFFERTE AANVRAGEN
taaltrainingen - vertalen - tolken - teksten
ISO-CERTIFICERINGEN
ISO 9001:2015 – internationale norm voor kwaliteitsmanagement
Dagnall Taleninstituut is gecertificeerd door Kiwa voor de ISO 9001:2015 norm, de wereldwijd erkende norm die eisen stelt aan het kwaliteitsmanagementsysteem van een organisatie. De ISO 9001:2015 norm bevat eisen om processen te borgen en te stroomlijnen die van belang zijn om de klanttevredenheid te verhogen. Voldoen aan zowel de eisen van opdrachtgevers alsook aan wetgeving en regelgeving en het continue verbeteren van het kwaliteitsmanagementsysteem zijn de pijlers van de ISO 9001:2015 norm.
ISO 17100:2015 - internationale norm voor vertaaldiensten
Dagnall Talen is tevens door Kiwa gecertificeerd voor de ISO 17100:2015 norm. De ISO 17100:2015 is de norm speciaal voor vertaaldiensten en bevat onder meer eisen voor mensen, middelen, projectbeheer, vertalers alsook proeflezers.
De ISO 17100:2015 certificering van Dagnall Taleninstituut toont aan dat ons instituut uitsluitend met professionele moedertaalvertalers werkt die beschikken over de benodigde kennis en ervaring. Daarnaast worden onze vertalingen altijd minimaal twee keer proefgelezen door twee specialisten/editors. De vertalingen worden volgens afspraak en binnen de deadline aangeleverd.
Kiwa – certificeringen sinds 1948
Kiwa is een certificeringsinstelling in Rijswijk met vele jaren ervaring met het certificeren van organisaties en bedrijven. Jaarlijks wordt Dagnall Taleninstituut door Kiwa getoetst om te controleren of nog steeds aan de eisen van ISO 9001:2015 en ISO 17100:2015 wordt voldaan.
Ons taleninstituut is vanzelfsprekend al vele jaren lid van de NRTO en draagt ook het NRTO-keurmerk. Dagnall Talen heeft zich bij de NRTO aangesloten, omdat deze organisatie staat voor kwaliteit en betrouwbaarheid. De letters ‘NRTO’ staan voor ‘Nederlandse Raad voor Taal en Training’. De NRTO is de brancheorganisatie voor private onderwijsinstellingen, opleidings- en trainingsorganisaties en heeft ruim 450 leden. De missie van de NRTO is: Het beste uit mensen (jong en volwassen) halen, talenten ontwikkelen en mensen helpen hun ambities te realiseren.
Kwaliteitsbevordering en -bewaking
Voor de NRTO staat kwaliteit voorop. De NRTO staat voor kwalitatief hoogstaand, flexibel en gevarieerd opleidings- en examenaanbod en EVC (Erkenning van eerder Verworven Competenties). De kwaliteit van de dienstverlening die door de leden van de NRTO wordt geleverd, zoals een cursus Japans, wordt geborgd door een gedragscode, door verschillende convenanten en door het NRTO-keurmerk.
De de NRTO-gedragscode is gebaseerd op vijf beginselen, te weten zorgvuldigheid, rechtszekerheid, redelijkheid, betrouwbaarheid en kenbaarheid.
Belangenbehartiging NRTO
De NRTO is belangenbehartiger van van private opleidingsinstituten in Nederland. De NRTO fungeert als gesprekspartner van leden van de Tweede Kamer, ministeries, overkoepelende organisaties voor het publiek onderwijs, sociale partners, maatschappelijke organisaties zoals de SER en de Stichting van de Arbeid en de media.
Samenwerking door NRTO
De NRTO werkt ook samen met diverse andere organisaties, bijvoorbeeld de Alliantie Samen Werken voor Werk. Alle NRTO-leden zijn ondernemers.NRTO-leden werken zowel klantgericht als resultaatgericht en zijn in staat om om snel op veranderende omstandigheden in te spelen en altijd maatwerk te leveren.Het aanbod aan bijvoorbeeld cursussen Japans sluit bij de behoeften van de arbeidsmarkt aan.Continue vernieuwing is hiervoor essentieel.
Vertegenwoordiging NRTO
De NRTO is in diverse adviesraden, commissies en besturen vertegenwoordigd, zoals VNO-NCW, de SBB (Samenwerkingsorganisatie Beroepsonderwijs Bedrijfsleven), het NVAO (Nederlands-Vlaamse Accreditatieorganisatie), het CRKBO, Blik op Werk en stichting EDU-DEX.
NRTO-KEURMERK Het NRTO-keurmerk is ingevoerd in 2016 en gebaseerd op acht kwaliteitseisen die belangrijk zijn voor elke private opleider, zowel voor klassikale alsook online aanbieders en voor examen- en valideringsinstituten.De jaarlijkse toetsing van de NRTO-leden voor het keurmerk gebeurt door een externe certificerende instelling.
Kwaliteitseisen NRTO-keurmerk
Transparantie over producten & diensten
Helderheid over leeruitkomsten
Nakomen gemaakte afspraken
Meting van klanttevredenheid
Deskundigheid docenten, trainers en adviseurs
Investering in de deskundigheid van personeel
Ordelijkheid van processen
Streven naar continue verbetering
Het NRTO-keurmerk is opgebouwd uit 4 P’s met elk 2 uitgangspunten
Product
Doen wat je belooft en transparantie over het product dat of de dienst die je verkoopt
Bij opleidingen en trainingen; helderheid over de leeruitkomsten
Personeel
Het inzetten van deskundig personeel
Deskundigheidsbevordering van eigen personeel
Proces
Op orde hebben van processen met betrekking tot overeenkomsten en klachten
Streven naar continue verbeteren
Publiek
Tevredenheid – Feedbackloop
Garantieregeling van dienstverlening; continuïteit
Het NRTO-keurmerk is een onafhankelijke erkenning van de jarenlange kwaliteit en professionaliteit van de dienstverlening van Dagnall Talen.
Het NRTO-keurmerk geeft u de zekerheid dat u goed op weg bent met Dagnall Talen!
AVG-COMPLIANT
De AVG; Algemene verordening gegevensbescherming (Engels: GDPR; General Data Protection Regulation) is een Europese verordening met betrekking tot het verwerken van persoonsgegevens door bedrijven en overheidsinstellingen binnen de EU. De AVG dient er hoofdzakelijk toe de privacy van EU-burgers te beschermen. De verordening schrijft voor dat personen op de hoogte dienen te zijn van het verwerken van hun persoonsgegevens zoals naam, telefoonnummer en (e-mail)adres en dat alleen de gegevens die voor het beoogde doeleinde noodzakelijk zijn, mogen worden bewaard en verwerkt.
Deze persoonsgegevens mogen niet langer dan noodzakelijk worden bewaard en de persoonsgegevens moeten tegen toegang door onbevoegden, verlies of vernietiging beschermd te worden. Uiteraard voldoet Dagnall aan alle vereisten die door de Algemene verordening gegevensbescherming gesteld worden en verwerkt persoonsgegevens in elk opzicht in zeer beperkte mate. Dagnall Talen werkt met het betrouwbare Filemaker.
Dagnall Talen staat ingeschreven in het CRKBO-register. De afkorting CRKBO staat voor Centraal Register Kort Beroepsonderwijs. Dat betekent dat Dagnall Taleninstituut voldoet aan de Kwaliteitscode voor Opleidingsinstellingen voor Kort Beroepsonderwijs. Voor de Belastingdienst is inschrijving in het juiste CRKBO-register een vereiste om beroepsgerichte taalcursussen btw-vrijgesteld te kunnen leveren. Door onze btw-vrijstelling kan Dagnall een lagere prijs in rekening brengen. Dit helpt in de cashflow van onze opdrachtgevers en is eveneens een voordeel voor (taal)cursussen die bijvoorbeeld aan zorginstellingen, maatschappen, de overheid en privépersonen worden gegeven.
CPION
Voor de inschrijving in het CRKBO-register is Dagnall aan een jaarlijkse audit onderworpen door het CPION; het Centrum Post Initieel Onderwijs. Het CPION is de centrale organisatie voor het toetsen, diplomeren en registreren van postinitiële opleidingsinstituten.
Lloyd’s Register
Het CRKBO-register is een register dat door Lloyd’s Register Nederland bijgehouden wordt. Het Lloyd’s Register is opgericht in 1760 en is een onafhankelijk, door de overheid erkend keuringsinstituut en heeft onder andere als doel het beoordelen en classificeren van organisaties.
Vraag een vrijblijvende offerte voor een cursus Japans aan
Wilt u contact met Dagnall Taleninstituut opnemen voor een cursus Japans? Informeer vrijblijvend naar onze mogelijkheden. Bel 085-2737302 (geen menu) of stuur een e-mail via cursus-japans@dagnall.nl.
Of ga naar ons contactformulier. Uiteraard kunt u ook ons gratis informatiepakket bestellen.
De beste weg naar een cursus Japans met Dagnall!
Daarom Dagnall!
toptrainers maatwerk door heel Nederland ISO 9001:2015 gecertificeerd, NRTO-keurmerk Btw vrijgesteld
Bij internationaal zakendoen dient dient vaak met een tijdsverschil rekening te worden gehouden in het land waarmee u zakendoet, zoals Japan. Mocht er een tijdverschil zijn met Nederland en Japan, dan wordt het tijdverschil getoond op onderstaande klokken.
De klokken passen zich automatisch aan op de zomertijd, indien van toepassing. (De klokken passen zich automatisch aan op de zomertijd, indien van toepassing.)
AMSTERDAM
TOKIO
De officiële landcode van Japan in letters is JPN. De hoofdstad van Japan; Tokio (in het Japans: ‘東京’), ligt in het midden-oosten van Japan.
Het landnummer voor de telefoonnummers van Japan is +81. De officiële internetextensie van Japan is .co.jp.
Hieronder ziet u een kaart van de wereld met Japan ingekleurd.
Dit is om u een idee te geven van de grootte en de ligging van Japan.
Kunt u alle Japanse regio’s (gewesten";" Japans (地域) onderscheiden?
Weet u in welke Japanse regio’s uw zakenrelaties zijn gevestigd?
Met deze oefening kent u de 8 Japanse regio’s in no time.
Controleer en/of verbeter uw kennis door met de muis naar de kaart van Japan te gaan.
Door met de cursor de op de landkaart van Japan te gaan staan, ziet u de regionale verdeling van Japan.
De regio’s van Japan worden vervolgens na elkaar afgebeeld.
Eerst ziet u de Japanse regio’s, vervolgens kunt de naam van deze regio lezen.
In een minuut hebt u een aardig idee van de regionale verdeling van Japan.
Japan in de wereld
Skyline Tokyo - Japan
Soepele zakelijke gesprekken met Japanstaligen
Zakendoen met Japan
Wilt u soepel communiceren met Japanstaligen?
De informatie die u hieronder over Japan, de Japanse cultuur en de Japanners vindt, zal u zeker helpen.
Zaken als beroemde Japanners, bekende Japanse exportproducten en typische gebruiken en gewoonten hebben wij op een rijtje gezet.
Diverse kenmerkende onderwerpen over Japan en/of de Japanse taal.
Een aantal leuke feiten over het land kennen, kan heel nuttig zijn als openingszin of ijsbreker.
Deze noemenswaardigheden over cultuur, land en mens kunt u ook goed gebruiken als een stilte dreigt te vallen tijdens een zakelijk overleg in het Japans.
U kunt in ieder geval niet alleen de geleerde taalvaardigheid toepassen tijdens internationaal zakendoen met Japanstaligen maar evengoed uw kennis over het land inbrengen.
Zo is het mogelijk om iets over specifieke Japanse gerechten en de beroemde Japanse eetcultuur te leren.
Eten verbindt mensen.
Uw nieuw verworven taalvaardigheid alsook uw kennis over de Japanse cultuur, Japan en de Japanners zal op prijs worden gesteld!
夏炉冬扇 Dingen die buiten het seizoen om nutteloos zijn. Zoals een ijscoman in de winter, regenlaarzen in de zomer, paddenstoelen in de lente en een bikini op de Noordpool
可愛い子には旅をさせよ Kinderen moet je niet alleen liefde, maar ook levenservaring meegeven
寄らば大樹の陰 Als je hulp of steun nodig hebt, ga dan naar iemand die je dat kan geven
Eten moet er mooi uitzien in Japan. Eten doe je met je ogen’. De Japanse keuken is gebaseerd op rijst en vis of tofu. Deze worden gecombineerd met typisch Japanse smaakmakers als miso (smeersel van gefermenteerde sojabonen), wasabi (groen, zeer scherp smeersel, verwant aan mierikswortel), zeewier en gember. Een traditioneel Japans ontbijt is een kopje misosoep met (gegrilde) vis, pickles en rijst. Ook eten Japanners graag natto bij het ontbijt: gefermenteerde, extreem slijmerige sojabonen. Dit eet men dan met een rauw eitje en een kopje misosoep. Een snel ontbijtje kan onigiri zijn. Dit is een driehoekje kleefrijst, ingepakt in nori (zeewier). Ramen (noedels) worden op in Japan alle momenten van de dag gegeten: als ontbijt, lunch, snel diner of snack. Er zijn verschillende variaties van ramen. Bekend zijn udon-ramen en soba-ramen. Ze kunnen beide zowel warm als koud worden gegeten. Soba-ramen worden gemaakt van boekweitmeel, udon-ramen worden gemaakt van witte bloem. Deze zijn veel dikker dan soba-ramen. Net zoals in China, eet men in Japan met eetstokjes: hashi. Deze mag je nooit rechtop in de rijst zetten: dit zou betekenen dat je spot met de dood. Ook mag je ze nooit gekruist op tafel te leggen als je klaar bent. Plaats ze altijd terug op de legger. Het bekendste Japanse gerecht in het westen is sushi. Sushi betekent letterlijk: rauwe vis gerold in rijst. De sushi is vaak ingepakt in een dunne plak geroosterd zeewier, nori genaamd. Men dient de sushi altijd in één hap op te eten! Sashimi is rauwe vis: zeebaars, tonijn of zalm, in dunne plakjes. Sashimi wordt meestal gegeten vlak voor de maaltijd of als eerste gerecht. Tempura zijn kleine stukjes in deeg gefrituurde groente. Andere bijgerechten zijn shogayaki; gegrild varkensvlees met gember, en yakitori; gegrilde spiesjes met vlees, vis of groente. Bekend in het westen zijn tofu met noedels en teppanyaki en sukiyaki; een eenpansgerecht van groenten en flinterdunne plakjes biefstuk. Dit laatste is een soort gourmet: op een hete plaat bereid je zelf aan tafel het vlees, dat je per portie bestelt. Donburi (kom’) is een gerecht dat bestaat uit een kom rijst met daar bovenop vis, vlees, groenten en een saus. Er zijn talloze variaties. Bij de maaltijd drinkt men meestal sake of thee. Sake (letterlijk: alcohol’) is een rijstwijn die zowel warm als koud gedronken wordt. Verder zijn er verschillende soorten bier, waarvan de bekendste merken Asashi, Kirin en Saporo zijn. In Japan wordt net als in de rest van Azië veel theegedronken en dan met name groene thee. Matcha is de schuimige, dikke poederthee die in de theeceremonie gebruikt wordt. Er wordt ook groene-thee-snoep van gemaakt, groene-thee-softijs en groene-thee-cake. Ocha is de thee die vaak bij maaltijden wordt gedronken. Koffie is ook erg populair, hoewel het van oudsher niet gedronken werd. Met name jongeren bezoeken graag een koffiebar, zoals Starbucks. Belangrijk om te weten als je naar Japan gaat, is dat eten op straat of in de openbare ruimte in Japan not done is. Dit geldt ook voor het openbaar vervoer!
Het is eveneens ongebruikelijk om fooi te geven.
Japan is één van ’s werelds grootste producenten van auto’s, zijde, halfgeleiders en tonijn. Japan behoort tot de werelds grootste producenten van elektronica en visproducten, soja en peren.
Bekende Japanners zijn keizer Hirohito, Yoko Ono, Ken Takakura, Ken Watanabe, Akira Kurosawa, Hirohito, Hiroyuki Sanada, Keisuke Honda en Issey Miyake.
"Netherlands Chamber of Commerce in Japan (NCCJ) The Netherlands Chamber of Commerce in Japan (Engelstalige website) ondersteunt economische activiteiten van haar leden in Nederland en Japan en maakt zich sterk voor de onderlinge handel tussen Nederland en Japan.
Nederlandse ambassade in Tokio De Nederlandse ambassade in Tokio biedt ondersteuning aan Nederlanders die in Japan willen wonen, werken, reizen en ondernemen.
Innovatie Attaché Netwerk Het Innovatie Attaché Netwerk houdt zich bezig met internationale ontwikkelingen en trends op het gebied van innovatie en Research & Development. Het netwerk werkt vanuit ambassades en consulaten en is bedoeld voor bedrijven met hoogwaardige technologieën en R&D, kennisinstellingen en overheden.
Japanse ambassade in Den Haag De Japanse ambassade in Den Haag biedt informatie over wonen, werken of studeren in Japan. De regering zetelt in Tokio, de hoofdstad en grootste stad van Japan. Tokio is ook het commerciële en financiële centrum van het land.
"
De rollerbalpen (balpennen met inkt op waterbasis in plaats op oliebasis) zijn een vinding van het Japanse bedrijf OHTO, uit 1963.
Tokuji Hayakawa, de stichter van het elektronicabedrijf Sharp, is de uitvinder van het mechanische vulpotlood
Japan heeft vele bijzondere vakbeurzen. Eén ervan is bijvoorbeeld de Tokyo International Gift Show, (TIGS). Dit is de grootste B2B-handelsbeurs in Japan voor cadeaus, handgemaakte producten, hout, zilver en kristal, sieraden, kinderspeelgoed, enz. De beurs vindt jaarlijks plaats. De beurs is zo populair, dat hij ook in Kyoto, Osaka en Fukuoma wordt gehouden.
HOSPEX Japan is één van de meest historische en traditionele medische events in Japan. Op deze beurs treffen bezoekers, instituties en agenten elkaar om kennis uit te wisselen op het gebied van voor medische apparatuur, producten voor wellness, verpleging en verzorging, medische informatietechnologie, enzovoorts. De beurs vindt jaarlijks in de wijk Koto in Tokyo plaats.
De International Jewellery Tokyo is een grote handelsbeurs voor sieraden die elk jaar in Tokyo plaatsvindt.
Ook in Kobe vindt jaarlijks een grote International Jewellery Fair plaats.
De Jata Tourism Expo Japan is een jaarlijkse internationale vakbeurs voor de toeristenindustrie. Er komen ruim 200.000 bezoekers per jaar op af. Reisagenten, touroperators, ambassades en meer dan 130 deelnemende landen nemen deel aan deze vakbeurs.
De International Nanotechnology Exhibition & Conference vindt jaarlijks in de wijk Koto in Tokyo plaats. Het is een beurs voor ontwikkelaars, producenten en handelaren van nanotechnologie cellulose nanofibers.
Tweede maandag van januari (Meerderjarigheidsdag; Seijin no hi)
11 februari (Stichting van Japan; Kenkoku Kinen no Hi)
20 of 21 maart (Begin van de Lente; Shunbun no Hi)
29 april (Showa-dag; Shōwa no Hi)
3 mei (Dag van de Grondwet; Kenpō Kinen-bi)
4 mei (Dag van het Natuurgroen; Midori no Hi)
Derde maandag in juli (Dag van dankbaarheid voor de zee; Umi no Hi)
11 augustus (Dag van de Berg; Yama no Hi)
Derde maandag in september (Dag van Eerbied voor Ouderen; Keirō no Hi)
Rond 23 september (Herfstnachtevening; Shūbun no Hi)
Tweede maandag van oktober (Nationale Sportdag; Taiiku no Hi)
3 november (Dag van de Cultuur; Bunka no Hi)
23 november (Dankdag voor de Arbeid; Kinrō Kansha no Hi)
23 december (Verjaardag van de keizer; Tennō Tanjōbi)
De twee grootste vliegvelden van Japan liggen beide in Tokio: Tokyo Haneda Airport in Ōta, goed voor 87 miljoen passagiers per jaar en Tokio Narita Airport, waarvan jaarlijks ruim 42 miljoen mensen gebruikmaken. Osaka Kansai Airport is de derde luchthaven van Japan, gevolgd door Fukuoka Airport en New-Chitose in Sapporo.
Japan had de eerste commerciële hogesnelheidstrein ter wereld; de shinkansen. Met deze trein werden op 1 oktober 1964 al de Japanse steden Tokio en Osaka met hoge snelheid verbonden. Japan heeft een snel en efficiënt treinennetwerk. In 2017 bood één van de spoorwegmaatschappijen haar “oprechte excuses aan voor het ongemak aan de reizigers“, omdat een trein tussen Tokio en Tsukuba 20 seconden te vroeg vertrok.
De Shinano, de Ishikari en de Tone zijn de grootste rivieren van Japan.
Het volkslied van Japan is de Kimigayo (“Moge uw heerschappij duizend jaar/eeuwig duren”).
君が代は 千代に 八千代に 細石の 巌となりて 苔の生すまで
Het volkslied van Japan
ZAKENDOEN MET DUITSLAND
夏炉冬扇 Dingen die buiten het seizoen om nutteloos zijn. Zoals een ijscoman in de winter, regenlaarzen in de zomer, paddenstoelen in de lente en een bikini op de Noordpool
可愛い子には旅をさせよ Kinderen moet je niet alleen liefde, maar ook levenservaring meegeven
寄らば大樹の陰 Als je hulp of steun nodig hebt, ga dan naar iemand die je dat kan geven
Eten moet er mooi uitzien in Japan. Eten doe je met je ogen’. De Japanse keuken is gebaseerd op rijst en vis of tofu. Deze worden gecombineerd met typisch Japanse smaakmakers als miso (smeersel van gefermenteerde sojabonen), wasabi (groen, zeer scherp smeersel, verwant aan mierikswortel), zeewier en gember. Een traditioneel Japans ontbijt is een kopje misosoep met (gegrilde) vis, pickles en rijst. Ook eten Japanners graag natto bij het ontbijt: gefermenteerde, extreem slijmerige sojabonen. Dit eet men dan met een rauw eitje en een kopje misosoep. Een snel ontbijtje kan onigiri zijn. Dit is een driehoekje kleefrijst, ingepakt in nori (zeewier). Ramen (noedels) worden op in Japan alle momenten van de dag gegeten: als ontbijt, lunch, snel diner of snack. Er zijn verschillende variaties van ramen. Bekend zijn udon-ramen en soba-ramen. Ze kunnen beide zowel warm als koud worden gegeten. Soba-ramen worden gemaakt van boekweitmeel, udon-ramen worden gemaakt van witte bloem. Deze zijn veel dikker dan soba-ramen. Net zoals in China, eet men in Japan met eetstokjes: hashi. Deze mag je nooit rechtop in de rijst zetten: dit zou betekenen dat je spot met de dood. Ook mag je ze nooit gekruist op tafel te leggen als je klaar bent. Plaats ze altijd terug op de legger. Het bekendste Japanse gerecht in het westen is sushi. Sushi betekent letterlijk: rauwe vis gerold in rijst. De sushi is vaak ingepakt in een dunne plak geroosterd zeewier, nori genaamd. Men dient de sushi altijd in één hap op te eten! Sashimi is rauwe vis: zeebaars, tonijn of zalm, in dunne plakjes. Sashimi wordt meestal gegeten vlak voor de maaltijd of als eerste gerecht. Tempura zijn kleine stukjes in deeg gefrituurde groente. Andere bijgerechten zijn shogayaki; gegrild varkensvlees met gember, en yakitori; gegrilde spiesjes met vlees, vis of groente. Bekend in het westen zijn tofu met noedels en teppanyaki en sukiyaki; een eenpansgerecht van groenten en flinterdunne plakjes biefstuk. Dit laatste is een soort gourmet: op een hete plaat bereid je zelf aan tafel het vlees, dat je per portie bestelt. Donburi (kom’) is een gerecht dat bestaat uit een kom rijst met daar bovenop vis, vlees, groenten en een saus. Er zijn talloze variaties. Bij de maaltijd drinkt men meestal sake of thee. Sake (letterlijk: alcohol’) is een rijstwijn die zowel warm als koud gedronken wordt. Verder zijn er verschillende soorten bier, waarvan de bekendste merken Asashi, Kirin en Saporo zijn. In Japan wordt net als in de rest van Azië veel theegedronken en dan met name groene thee. Matcha is de schuimige, dikke poederthee die in de theeceremonie gebruikt wordt. Er wordt ook groene-thee-snoep van gemaakt, groene-thee-softijs en groene-thee-cake. Ocha is de thee die vaak bij maaltijden wordt gedronken. Koffie is ook erg populair, hoewel het van oudsher niet gedronken werd. Met name jongeren bezoeken graag een koffiebar, zoals Starbucks. Belangrijk om te weten als je naar Japan gaat, is dat eten op straat of in de openbare ruimte in Japan not done is. Dit geldt ook voor het openbaar vervoer!
Het is eveneens ongebruikelijk om fooi te geven.
Japan is één van ’s werelds grootste producenten van auto’s, zijde, halfgeleiders en tonijn. Japan behoort tot de werelds grootste producenten van elektronica en visproducten, soja en peren.
Bekende Japanners zijn keizer Hirohito, Yoko Ono, Ken Takakura, Ken Watanabe, Akira Kurosawa, Hirohito, Hiroyuki Sanada, Keisuke Honda en Issey Miyake.
"Netherlands Chamber of Commerce in Japan (NCCJ) The Netherlands Chamber of Commerce in Japan (Engelstalige website) ondersteunt economische activiteiten van haar leden in Nederland en Japan en maakt zich sterk voor de onderlinge handel tussen Nederland en Japan.
Nederlandse ambassade in Tokio De Nederlandse ambassade in Tokio biedt ondersteuning aan Nederlanders die in Japan willen wonen, werken, reizen en ondernemen.
Innovatie Attaché Netwerk Het Innovatie Attaché Netwerk houdt zich bezig met internationale ontwikkelingen en trends op het gebied van innovatie en Research & Development. Het netwerk werkt vanuit ambassades en consulaten en is bedoeld voor bedrijven met hoogwaardige technologieën en R&D, kennisinstellingen en overheden.
Japanse ambassade in Den Haag De Japanse ambassade in Den Haag biedt informatie over wonen, werken of studeren in Japan. De regering zetelt in Tokio, de hoofdstad en grootste stad van Japan. Tokio is ook het commerciële en financiële centrum van het land.
"
Japan heeft vele bijzondere vakbeurzen. Eén ervan is bijvoorbeeld de Tokyo International Gift Show, (TIGS). Dit is de grootste B2B-handelsbeurs in Japan voor cadeaus, handgemaakte producten, hout, zilver en kristal, sieraden, kinderspeelgoed, enz. De beurs vindt jaarlijks plaats. De beurs is zo populair, dat hij ook in Kyoto, Osaka en Fukuoma wordt gehouden.
HOSPEX Japan is één van de meest historische en traditionele medische events in Japan. Op deze beurs treffen bezoekers, instituties en agenten elkaar om kennis uit te wisselen op het gebied van voor medische apparatuur, producten voor wellness, verpleging en verzorging, medische informatietechnologie, enzovoorts. De beurs vindt jaarlijks in de wijk Koto in Tokyo plaats.
De International Jewellery Tokyo is een grote handelsbeurs voor sieraden die elk jaar in Tokyo plaatsvindt.
Ook in Kobe vindt jaarlijks een grote International Jewellery Fair plaats.
De Jata Tourism Expo Japan is een jaarlijkse internationale vakbeurs voor de toeristenindustrie. Er komen ruim 200.000 bezoekers per jaar op af. Reisagenten, touroperators, ambassades en meer dan 130 deelnemende landen nemen deel aan deze vakbeurs.
De International Nanotechnology Exhibition & Conference vindt jaarlijks in de wijk Koto in Tokyo plaats. Het is een beurs voor ontwikkelaars, producenten en handelaren van nanotechnologie cellulose nanofibers.
Tweede maandag van januari (Meerderjarigheidsdag; Seijin no hi)
11 februari (Stichting van Japan; Kenkoku Kinen no Hi)
20 of 21 maart (Begin van de Lente; Shunbun no Hi)
29 april (Showa-dag; Shōwa no Hi)
3 mei (Dag van de Grondwet; Kenpō Kinen-bi)
4 mei (Dag van het Natuurgroen; Midori no Hi)
Derde maandag in juli (Dag van dankbaarheid voor de zee; Umi no Hi)
11 augustus (Dag van de Berg; Yama no Hi)
Derde maandag in september (Dag van Eerbied voor Ouderen; Keirō no Hi)
Rond 23 september (Herfstnachtevening; Shūbun no Hi)
Tweede maandag van oktober (Nationale Sportdag; Taiiku no Hi)
3 november (Dag van de Cultuur; Bunka no Hi)
23 november (Dankdag voor de Arbeid; Kinrō Kansha no Hi)
23 december (Verjaardag van de keizer; Tennō Tanjōbi)
De twee grootste vliegvelden van Japan liggen beide in Tokio: Tokyo Haneda Airport in Ōta, goed voor 87 miljoen passagiers per jaar en Tokio Narita Airport, waarvan jaarlijks ruim 42 miljoen mensen gebruikmaken. Osaka Kansai Airport is de derde luchthaven van Japan, gevolgd door Fukuoka Airport en New-Chitose in Sapporo.
Japan had de eerste commerciële hogesnelheidstrein ter wereld; de shinkansen. Met deze trein werden op 1 oktober 1964 al de Japanse steden Tokio en Osaka met hoge snelheid verbonden. Japan heeft een snel en efficiënt treinennetwerk. In 2017 bood één van de spoorwegmaatschappijen haar “oprechte excuses aan voor het ongemak aan de reizigers“, omdat een trein tussen Tokio en Tsukuba 20 seconden te vroeg vertrok.
De Shinano, de Ishikari en de Tone zijn de grootste rivieren van Japan.
Het volkslied van Japan is de Kimigayo (“Moge uw heerschappij duizend jaar/eeuwig duren”).
Japan heeft ongeveer 127 miljoen inwoners. Japan is een constitutionele monarchie met aan het hoofd een keizer die zijn functie dankt aan erfopvolging. De regering heeft de uitvoerende macht met een premier als regeringsleider. Japan ligt in het oosten van Azie en beslaat een oppervlakte van 377.930 vierkante kilometer. Japan is de 3de grootste economie ter wereld. De hoofdstad van Japan is Tokyo (Japans: 東京; ‘Tōkyō’). In Tokyo wonen ruim 9 miljoen mensen. De andere belangrijke plaatsen in Japan zijn Yokohama, Osaka en Nagoya.
Japan is bestuurlijk onderverdeeld in 47 prefecturen. Dit zijn in alfabetische volgorde: Aichi, Akita, Aomori, Chiba, Ehime, Fukui, Fukuoka, Fukushima, Gifu, Gunma, Hiroshima, Hokkaido, Hyogo, Ibaraki, Ishikawa, Iwate, Kagawa, Kagoshima, Kanagawa, Kioto, Kochi, Kumamoto, Mie, Miyagi, Miyazaki, Nagano, Nagasaki, Nara, Niigata, Oita, Okayama, Okinawa, Osaka, Saga, Saitama, Shiga, Shimane, Shizuoka, Tochigi, Tokushima, Tokio, Tottori, Toyama, Wakayama, Yamagata, Yamaguchi en Yamanashi.
Vlag van Japan
Keizerlijk Zegel van Japan
Oorsprong naam Japan
De naam ‘Japan’ betekent de “oorsprong van de zon”, vaak vertaald als “het land van de rijzende zon”. Japan heeft twee namen in het Japans; ‘Nippon’ en ‘Nihon’.
Kenmerkend voor Japan
Japan is het land van de rijzende zon en de Mount Fuji, bekend om de voorouderverering, zen-kloosters, tempels, wierook en rituele (thee)ceremonies. Het is ook het land van de vechtsporten, van sumoworstelen, Samoerai; de oude krijgers, en harakiri. Japan is een zeer traditioneel land. Veel voorwerpen hebben een symbolische betekenis.
Denk aan origami en ikebana. Schoonheid is enorm belangrijk. Japan is natuurlijk bekend vanwege geisha’s, kimono’s en waaiers, maar ook vanwege Yukata-kleding, Edo Kiriko-glaswerk en Imari-porselein uit Arita. Tokio kent enkele bijzondere cafés. Voor een euro of 15-20 kun je 45 minuten verblijven in een café waar katten rondlopen die je kunt aaien of op schoot kunt nemen.
Er is ook een uilencafé. Een andere trend is het babycafé, waar de meubels enorm zijn, zodat een volwassene zich weer baby kan voelen. De kleurstelling is uiteraard babyroze en babyblauw. Symbool van Japan De Tokyo Skytree, de 634 meter hoge televisietoren in Tokio is het hoogste bouwwerk van Japan. De toren is voltooid in 2012. Het is het symbool van het moderne Japan. Een klassiek symbool is het Keizerlijk Paleis (Kokyo) in Tokio. Het was eeuwenlang de residentie van Japanse keizers en shōguns.
Minder bekend over Japan
Een minder bekend feit over Japan is dat Japan een soort achtbaan voor auto’s heeft, de Eshima Ohashi-brug over het Nakaumi-meer. Ook heeft Japan een nagebouwd Nederlands stadje als themapark bij Nagasaki; Huis ten Bosch genaamd, waar onder andere replica’s staan van Paleis Huis ten Bosch, het Centraal Station van Amsterdam, de Domtoren en Kasteel Nijenrode. Alle materialen hiervoor zijn uit Nederland geïmporteerd.
De Kamer van Koophandel van Japan (Engelse naam: Japanese Chamber of Commerce, Japanse naam: 日本商工会議所, afkorting: JCCI) bevindt zich in Tokio. De website van de Kamer van Koophandel van Japan is www.jcci.or.jp. Het adres van de Japanse Kamer van Koophandel Japan is: JCCI, 2-5-1 Marunouchi, Tokyo 100-0005. Het telefoonnummer is +81 3 3283 7823.
Toeristenorganisatie van Japan
De toeristenorganisatie van Japan heet JNTO, is gevestigd in Tokio, en de slogan luidt: “Japan - Endless Discovery”. De website van de Japanse toeristenorganisatie is www.jnto.go.jp. Het adres van de Japanse Toeristenorganisatie is 4-4-1, Yotsuya, Shinjuku-ku, Tokyo 160-0004. Het telefoonnummer is +81 3 5369 6075.
Japan kent veel strikte gedragsregels, die op de eerste plaats voor Japanners gelden. Als vreemdeling is het wel raadzaam er enkele te kennen. Een kleine buiging als teken van respect is gebruikelijk als begroeting. Als vreemdeling is het oppassen geblazen: er zijn heel veel manieren om te buigen en een fout is snel gemaakt. Een hand geven is ongebruikelijk en zoenen is helemaal taboe. Liefst heeft een Japanner geen enkel lichamelijk contact met een vreemde.
Japanners voelen zich ook erg ongemakkelijk bij rechtstreeks oogcontact. Japanners zijn beslist niet direct en antwoorden zelden met ja of nee. Een ‘misschien’ kan een nee betekenen en een ‘ja’ hoeft geen instemming te betekenen. Het kan betekenen dat diegene heeft begrepen wat wordt bedoeld. Japanners zijn extreem gedisciplineerd en het land is één van de veiligste en schoonste landen ter wereld.
Voordringen is een onbekend fenomeen in Japan. Bij de bushalte staat iedereen netjes in een lange rij en iedereen wacht ook met instappen totdat de bus of trein leeg is. Treinen en bussen rijden altijd stipt op tijd. Niet te laat maar ook niet te vroeg. Een trein vertrok eens 25 seconden te vroeg. Dit werd als een ‘onvergeeflijke fout’ gezien en de machinist moest diep door het stof.
Gezondheid
Vóór het werk of op school beginnen Japanners met gezamenlijke stretchoefeningen, om daarna fris aan het werk te kunnen gaan. Net zoals in veel andere landen, is het ook in Japan not done om schoenen aan te houden in huis. Hier worden slippers gedragen. Voor toilet en badkamer bestaan weer andere, speciale slippers.
Eetcultuur en karaoke
Bij het eten in een restaurant is het niet gebruikelijk om fooi te geven. Dit kan als beledigend worden ervaren. Ook een kijkje nemen in de keuken wordt niet gewaardeerd: dat is een schending van de privacy. Bij het drinken (van bier en bijvoorbeeld sake) vult men steeds elkaars glas of sakekopje. Als een Japanner bij iemand op bezoek is, is het gebruikelijk dat de gastheer telkens het glas of sakekopje vult. Maar omgekeerd doet de gast dit ook bij de gastheer. Japanners zijn dol op karaoke. Het is een veilige manier om met collega’s of vrienden plezier te hebben.
Japans bad
Furo; het Japanse hete bad, is bedoeld om heerlijk te ontspannen. Het is de bedoeling dat men al schoon is bij het in het bad stappen. Voordat men in bad stapt dient men zich dus eerst grondig te schrobben met zeep. Dit kan naast het bad, zittend op een klein krukje. Pas als alle zeepresten en ander vuil van het lichaam is gepoetst, mag je het hete water instappen.
Betaalbaar maatwerk sinds 1982
Daarom Dagnall!
toptrainers maatwerk door heel Nederland ISO 9001:2015 gecertificeerd, NRTO-keurmerk Btw vrijgesteld
Taalbeheersing Japans betekent kennen maar daarnaast ook kunnen (het toepassen van de opgedane kennis). Door de focus te leggen op kunnen, kan de deelnemer de verworven kennis Japans sneller functioneel toepassen.
Voor u het weet, begrijpt u een beetje Japans en kunt u een gesprekje voeren. Een heel leuke ervaring! Dagnall brengt taalkennis Japans tot leven!
Het Japans valt binnen een aparte taalgroep: de Japonische talen. Wel heeft de Japanse grammatica enige overeenkomst met die van de Altaïsche taalfamilie, waartoe ook de Turkse taal behoort. Er is echter geen gemeenschappelijke woordenschat. Het moderne Japans heeft invloed ondergaan van het Chinees, het Engels en kent enkele woorden uit het Nederlands.
Bijzonder aan het Japans is dat er verschillende manieren bestaan om de taal te gebruiken, afhankelijk van iemands sociale positie. Zo zijn er drie taalniveaus: laag, gewoon en hoog. In een gesprek met iemand van een hogere rang, wordt het hoge niveau gebruikt en andersom.
Het Japans kent drie schriftsystemen, die gecombineerd worden gebruikt. Het Kanji is afgeleid van het Chinese Hanzi en staat voor de karakters, die voor een groot deel overeenkomen met de Chinese. Daarnaast worden het Hiragana- en het Katakana-alfabet gebruikt. Japans wordt gesproken door meer dan 125 miljoen mensen in Japan en door immigranten in Brazilië, de Verenigde Staten, Peru en Palau. Japans is een officiële taal in Japan en in Palau (Angaur).
Het Japans is geen toontaal, zoals het Chinees. De uitspraak van het Japans is regelmatig en goed aan te leren. Het Japans is een ritmische taal. De lettergrepen duren allemaal even lang. Zo’n lettergreep kan uit één letter bestaan; de ‘n’ in het woord ma-n (10.000) wordt even lang aangehouden als de lettergreep ma.
De uitspraak van het Japans
Als het nodig is een lettergreep ‘e’ te verlengen, wordt dit aangegeven met een streepje op de ō of ū. Kyōto (Kioto) klinkt als ‘Kjo-‘to, waarbij de Kjo exact twee keer zo lang duurt als de to. Een dubbele medeklinker geeft een pauze aan van één lettergreep.
Tokkyo (patent) klinkt als To-…-kjo, waarbij de pauze tussen To en kjo even lang duurt als de To of de kjo.
Geen klemtonen
Het Japans kent geen klemtonen zoals Europese talen die kennen. Japanse lettergrepen worden niet benadrukt door ze luider uit te spreken dan andere lettergrepen. Ze krijgen nadruk door ze op een hogere toonhoogte uit te spreken. Het stemvolume blijft hierbij gelijk, wat erg lastig is voor Nederlanders om aan te leren.
Uitspraak Japanse klinkers
De uitspraak van de klinkers is altijd lang, behalve de e en de o. Dus een heldere ‘aa, ‘ie’, ‘uu’, ‘è’ en ‘ò’. De klank stopt ook aan het eind van de letter, er komt geen ‘j’-klank of ‘w’-klank achter, zoals in het Nederlands soms gebeurt (duo, dialoog). De i en de u worden alleen uitgesproken als de lettergreep nadruk heeft. SHI-ma (‘eiland’) wordt uitgesproken als SHIE-ma (hoog-laag), maar DE-su (‘is’) wordt uitgesproken als DE-s (hoog-laag, zonder ‘u’).
Japans alfabet naar Latijns schrift
Hierna het Japanse alfabet met de transcriptie naar het Latijnse schrift:
あ(a) い(i) う(u) え(e) お(o).
か(ka) き(ki) く(ku) け(ke) こ(ko).
さ(sa) し(si) す(su) せ(se) そ(so).
た(ta) ち(tchi) つ(tsu) て(te) と(to).
な(na) に(ni) ぬ(nu) ね(ne) の(no).
は(ha) ひ(hi) ふ(hu) へ(he) ほ(ho).
ま(ma) み(mi) む(mu) め(me) も(mo).
ら(ra) り(ri) る(ru) れ(re) ろ(ro).
や(ya) ゆ(yu) よ(yo).
わ(wa) を(wo) ん(nn).
De chi wordt uitgesproken als ‘tsjie’. De fu wordt uitgesproken als ‘foe’ (met ‘valse lucht’; alsof je moet niezen). De g is stemhebbend, zoals in het Engelse woord goal. De hi wordt uitgesproken als ‘gie’ met een zachte ‘g’. De j wordt uitgesproken als ‘dj’ in de Engelse naam ‘John’. De r zit tussen een ‘r’ en een ‘d’. De sh wordt ‘sj’. De v wordt uitgesproken als ‘bv’. De y wordt uitgesproken als een ‘j’; Tōkyō wordt uitgesproken als TO-kjo (hoog-laag), met twee lange lettergrepen.
UITSPRAAK
JAPANS SCHRIFT - HIRIGANA
あ
a
a
い
i
i
う
u
ɯ
え
e
e
お
o
o
か
ka
ka
き
ki
ki
く
ku
kɯ
け
ke
ke
こ
ko
ko
さ
sa
sa
し
shi
ɕi
す
su
sɯ
せ
se
se
そ
so
so
た
ta
ta
ち
chi
tɕi
つ
tsu
tsɯ
て
te
te
と
to
to
な
na
na
に
ni
ɲi
ぬ
nu
nɯ
ね
ne
ne
の
no
no
は
ha
ha
ひ
hi
çi
ふ
fu
ɸɯ
へ
he
he
ほ
ho
ho
ま
ma
ma
み
mi
mi
む
mu
mɯ
め
me
me
も
mo
mo
や
ya
ja
ゆ
yu
jɯ
よ
yo
jo
ら
ra
ra
り
ri
ri
る
ru
ɾɯ
れ
re
ɾe
ろ
ro
ɾo
わ
wa
wa
を
wo
wo
SPELLING
WOORD
あ/ア
Asahi
い/イ
Iroha
う/ウ
Ueno
え/エ
Eigo
お/オ
Ōsaka
か/カ
Kawase
き/キ
Kitte
く/ク
Kurabu
け/ケ
Keshiki
こ/コ
Komodo
さ/サ
Sakura
し/シ
Shinbun
す/ス
Suzume
せ/セ
Sekai
そ/ソ
Soroban
た/タ
Tabako
ち/チ
Chidori
つ/ツ
Tsurukame
て/テ
Tegami
と/ト
Tōkyō
な/ナ
Nagoya
に/ニ
Nippon
ぬ/ヌ
Numazu
ね/ネ
Nezumi
の/ノ
Nohara
は/ハ
Hagaki
ひ/ヒ
Hikōki
ふ/フ
Fujisan
へ/ヘ
Heiwa
ほ/ホ
Hoken
ま/マ
Matchi
み/ミ
Mikasa
む/ム
Musen
め/メ
Meji
も/モ
Momiji
や/ヤ
Yamato
ゆ/ユ
Yumiya
よ/ヨ
Yoshino
ら/ラ
Rajio
り/リ
Ringo
る/ル
Rusui
れ/レ
Renge
ろ/ロ
Rōma
わ/ワ
Warabi
ゐ/ヰ
(W)ido
ゑ/ヱ
Kagi
を/ヲ
(W)owari
/ン
Oshimai
゛
Dakuten
゜
Handakuten
Speciale tekens
@
naruto
#
hasshutagu
NAAMVALLEN
De Japanse taal gebruikt achtervoegsels om een grammaticale functie van een woord aan te duiden. Dit is vergelijkbaar met naamvalsuitgangen. Het achtervoegsel no wordt bijvoorbeeld gebruikt om een bezittelijke relatie aan te duiden; vergelijkbaar met de genitief, tweede naamval. 隣人の犬 (uitspraak: Rinjin no inu; “de hond van de buren“). Voor het onderwerp (nominatief, eerste naamval) wordt vaak het achtervoegsel wa of ga gebruikt. ロビンさんが面白い人です (uitspraak: Robin-san ga omoshiroi hito desu: “Robin is een interessant persoon”).
Met wo of o wordt een lijdend voorwerp aangeduid: すしを食べて (uitspraak: sushi o tabete; “eet je sushi op”. Het achtervoegsel ni kan slaan op een meewerkend voorwerp of een plaats of richting: Nihon ni sunde imasu; “ik woon in Japan”.
Het Japans kent vier verschillende manieren van schrijven; hiragana, kanji, katakana en romanji. Hirigana werkt op basis van lettergrepen en wordt gebruikt voor eenvoudige woorden, vervoegingen, deeltjes en kinderliteratuur, omdat het de eerste manier van schrijven is die wordt onderwezen. Kanji betekent ‘schrifttekens van Han’ en komt van het Chinese woord hànzi.
Het is dan ook gebaseerd op de Chinese manier van schrijven. Het is omstreeks de 5de-6de eeuw v.Chr. in Japan geïntroduceerd vanuit China en bestaat uit ongeveer 2.000 tekens. Katakana wordt gebruikt om buitenlandse woorden te schrijven.
De Japanse taal leren en de Japanse cultuur begrijpen
Het Japans heeft eigenlijk geen alfabet. Het kent drie schriften: kanji, hiragana en katakana. Kanji zijn karakters, overgenomen uit het Chinees.
De andere twee zijn fonetische schriften. De symbolen hiervan hebben geen eigen betekenis, maar maken de uitspraak mogelijk.
Nuttige tips om uw talenkennis vlot en op een prettige manier te verbeteren
1
Bedenk of u visueel (gericht op beeld), auditief (gericht op geluid), of kinesthetisch (gericht op gevoel) bent ingesteld en kies op basis daarvan de voor u meest geschikte en plezierige leermethode
2
Lees Japanse kranten. Vaak weet u al iets over actuele nieuwsberichten, wat helpt bij het begrijpen. Yomiuri Shimbun is een bekende (online) krant in het Japans en ITmedia een bekend online nieuwsportal
3
Luister naar Japanse radio. NHK World Radio is de bekendste Japanse publieke radiozender en J Pop Project Radio de bekendste Japanse commerciële radiozender
4
Luister en ontdek Japanse muziek
5
Lees Japanse tijdschriften over onderwerpen die u interesseren
6
Luister naar audioboeken en luisterboeken in de Japanse taal
7
Luister naar podcasts van Japanstaligen
8
Kijk Japanse televisieprogramma’s en films. NHK is de bekendste publieke televisieomroep en Nippon TV de bekendste commerciële televisiezender in Japan
9
Bekijk Japanse filmpjes op het internet over onderwerpen die u interesseren
10
Stel als doel om elke dag 10 nieuwe woorden te leren
11
Voer Japanse zinnen en woorden in de nieuwe taal op de website www.linguee.com, lees en vergelijk
12
Plak memoblaadjes op in huis
13
Verdeel leermomenten in kortere perioden. Elke dag 30 minuten met de taal bezig zijn heeft meer effect dan één keer per week 210 minuten
14
Bekijk Japanse webwinkels met producten die u goed kent om de terminologie te herkennen, te vergelijken en te leren
15
Gebruik de gratis Duolingo website en Android of Apple app of Mondly website voor dagelijkse woorden en zinnen
16
Wees niet bang om foutjes te maken
17
Niet te veel denken, gewoon doen!
18
En uiteraard: Volg een taalcursus bij Dagnall Talen!
Het Japans kent ook stopwoordjes, net zoals elke taal. De woorden die iemand gebruikt om even een denkpauze te nemen maar toch de aandacht vast te houden. Vaak gebruikte Japanse stopwoorden zijn ええと (uitspraak: eeto; ‘uh’), あの (uitspraak: ano; ‘dat’), そうそう (uitspraak: sou sou, ‘ja ja’/ ‘aha’). Ook hoor je vaak ていうか (uitspraak: te iu ka; ‘ik bedoel’) of そういえば (uitspraak:
sō ieba; “nu je het zegt”), ま (uitspraak: ‘ma; ‘goed’), そう (uitspraak: so, ‘hm’), en ええ (uitspraak: e-e; ‘goh?’/‘echt?’/‘o ja?’). Aan het begin van een zin wordt それで (uitspraak: sore de; ‘zo’) veel gebruikt. Als beleefdheidsfrase hoor je vaak desu (です) of masu (ます) aan het einde van een zin. Hierbij wordt de ‘u’ niet uitgesproken.
Het nieuws (proberen) te lezen in het Japans, kan heel leuk en leerzaam zijn. U bent waarschijnlijk al op de hoogte van de actualiteit, waardoor u op op een snelle wijze behoorlijk wat woordenschat Japans kunt bijleren.
Yomiuri Shimbun
De meest gelezen kwaliteitskrant van Japan is Yomiuri Shimbun. U kunt op de afbeelding hierboven met het logo van Yomiuri Shimbun klikken, om deze krant direct te kunnen lezen.
Itmedia.co.jp
Het meest gelezen kwalitatieve en neutrale Japanse online nieuwsportal is Itmedia.co.jp. U kunt op de afbeelding hierboven met het logo van Itmedia.co.jp klikken, om dit populaire online nieuwsportal van Japan direct te kunnen lezen.
Klik op de afbeelding om NHK World Radio te luisteren
NHK World Radio is de publieke radiozender van Japan waar in het buitenland naar kan worden geluisterd. Als u op het logo op het linker beeldscherm hierboven klikt, kunt u live naar deze Japanse publieke radiozender luisteren.
J Pop Project Radio
J Pop Project Radio is een populaire commerciële radiozender uit Japan waar buiten Japan naar kan worden geluisterd. Klik op het logo op het rechter computerscherm hierboven om direct live naar deze Japanstalige commerciële radiozender te luisteren.
Klik op de afbeelding voor de website van NHK
Klik op de afbeelding voor de website van Nippon TV
Uw favoriete programma of serie in het Japans horen of met Japanse ondertiteling bekijken, kan in het begin wennen zijn, maar al gauw zult u merken dat dit erg leuk en leerzaam is. NHK is de publieke televisieomroep van Japan.
Nippon TV
Nippon TV is de populairste commerciële televisieomroep voor Japanssprekenden. Deze Japanstalige televisiezenders kunnen via kabel, satelliet, internet of een app worden bekeken.
Betaalbaar maatwerk sinds 1982
Daarom Dagnall!
toptrainers maatwerk door heel Nederland ISO 9001:2015 gecertificeerd, NRTO-keurmerk Btw vrijgesteld
OFFERTE AANVRAGEN
taaltrainingen - vertalen - tolken - teksten
PROMOTIEFILMPJES & GOOGLE MAPS
Hieronder vindt u promotiefilmpjes van Japan en van hoofdstad Tokio die ook op Youtube staan. U kunt direct op het rode logo van Youtube in het midden van de afbeelding klikken om een filmpje af te spelen. Direct onder de promotiefilmpjes vindt u de locaties van Japan en Tokio op Google Maps. Door linksboven te klikken, wordt het kaartje groot weergeven in een nieuw venster.
Als u linksonder op het vierkantje in de afbeelding klikt, dan krijgt u de satellietbeelden van Japan alsook van Tokio te zien op Google Earth. Met de + en – knop rechtsonder kunt u in- en uitzoomen op de kaartjes. Wat kennis van de omgeving van waar uw Japanse zakenpartner zich bevindt, kan tijdens zakelijke gesprekken met Japanstaligen altijd van pas komen.
Hieronder ziet u het meest recente nieuws uit Japan uit diverse nieuwsbronnen. Het eerste blokje is Japans nieuws in het Nederlands. Het tweede blokje is nieuws uit Japan in het Japans. Dit nieuws wordt steeds live bijgewerkt. Wanneer u zakendoet en/of communiceert met Japanners, is het altijd handig en prettig om een beetje op de hoogte te zijn van wat er in Japan speelt.
Het is eveneens vrij leerzaam om Japans nieuws te lezen in de Japanse taal. Waarschijnlijk bent u al enigszins op de hoogte van het dagelijkse nieuws, dus begrijpend lezen gaat relatief gemakkelijk en verrijkt u de Japanse woordenschat met (actuele) Japanse woorden, termen en uitdrukkingen.
Naast cursussen Japans biedt ons taleninstituut ook cursussen Engels, Duits, Frans, Spaans, Chinees en vele andere talen. Hierboven vindt u een overzicht van de andere talen die wij naast Japans standaard aanbieden.
Uiteraard kunt u altijd contact opnemen voor een taalcursus in een vreemde taal die niet in het overzicht staat vermeld.
Dagnall Talen verzorgt ook vertaalwerk en tolken Japans
toptrainers
De blended en online taalcursussen van Dagnall Talen zijn betaalbare maatwerktrainingen en worden speciaal op uw wensen en behoeften afgestemd
 uitgelicht.png "Regio Kanto")
